W

Chapter 3

Guilt, sadness and confusion.

Yan ang nararamdaman ni Cleo or L. It's been 2 days since walang paramdam ang kaibigang si Achlys at hindi rin pumapasok sa lahat ng subjects nito, sabi naman ng gagong kapatid na masama ang pakiramadam ng kaibigan niya.

Nevertheless, she still remember her reactions that night and she thought... Achlys isn't pretentious, nakikibagay lang ito. Kagaya lang ng salamin, ngumiti ka ngingiti rin ito sayo, plastik ka pa-plastikin ka rin nito but once you stabbed her at the back... Masasaktan ka ng doble habang ito naman ay nasa unahan napatawad kana dahil fair na kayo, nakabawi na eh.

'that part of her gave me goosebumps'

They're close, kaya niya nalaman ang unique traits nito... At dahil din doon, lumagpas na siya sa boundaries sa pagitan nila. Alam niya naman kaseng Achlys hates crowd but she didn't know that it would end up in a mess. Nag-aalala na siya rito, paano kung umiiyak ito sa sariling kwarto at di kumakain? Or hindi umuwi? 

"Lacan"

Paano...       'nakuha ko na ang pago-overthingking ni V'

"L!"

"Kingina! Ba't ka ba nanggugulat? Ang lapit-lapit mo ta's sisigaw ka pa, you really are a parrot" balik niya sa pagmumukha ni V na irita rin

They're currently walking on the way of bunch of students, ang nakakasalubong na lang nila ang nagbibigay daan dahil walang pake ang dalawa sa kung madapa o kung ano. Para silang speaker na naglalakad sa hallway, napansin naman ng iba na kulang, walang Ibarra at Estaris.

Dalawang araw na ring walang eye candy ang mga lalake dahil kay Achlys at wala ring mapagtuonan ang students na inatupag ang buhay ng iba. Takot ang lahat kay Lacan, it's not just because of her family background, dragon kase kapag magalit. Maganda siya pero mas pinili nilang matakot kesa sa pagpyestahan ito ng compliments, lahat ayaw niya. Si Valentine naman, emotionless to, hindi mo mahahawakan man lang at kapag nagawa mo paglalamayan ka ng buhay at si Ibarra naman, she's okay actually pero kapag nasira ang araw niyan malala pa sa dalawa.

Nang unang pagkakita naman nila kay Achlys, everyone admired her, for the family background and beauty. Pero dahil sa mga gunggong na nagpakalat ng fake news about sa dalaga, binatikos na ito na akala mo naman kung sinong mga santong inihulog sa impyerno dahil uto-uto.

Mabalik sa dalawa, they're still shouting at each other as if sila na lang ang natitirang nilalang sa mundo. Arguing how fucked up Lacan was and how can Valentine be so much Loud spoken than yesterday and the other.

"Ha! Ako? Maingay? Kung ikukumpara naman ako sa kaibigan nating Foreign addict! Eh walang wala ako!" Blangkong tingin naman ang ibinigay ni Lacan sa nakakairitang kasama

'mas maingay yon, pero di lagi katulad mo' sagot niya sa isipan, hindi na dapat pang sabihin dahil aabutin silang hapon sa iisang topic lang

"Speaking of... Di ko pa siya nakikita" Tanging sagot niya, hindi naman bago kung late ang isang yon... Pwedeng tulog pa o di pa natutulog, yan lang yata ang nagde-define sa kaibigan nila.

Sa kabilang banda naman, kalmadong naghahanap ng tiyempo para magsalita si Achlys sa lalakeng tumulong sa kaniyang makauwi. She's calm and collected pero sa totoo lang ay gusto niyang ilibing ng buhay ang sarili.

Ang lalakeng kaharap niya lang naman ay ang anak ng Dean, Dan Marco. Wala na siyang magagawa sa mga nalalaman nito kaya nag-lakas loob siyang tingnan ito sa mga mata.

He's looking at her intently, para bang tinitingnan ang kaluluwa niya.

Kasalukuyang nasa study room sila, parehong naghihintay sa sasabihin ng Isa't isa. "Ah. Salamat sa pagtulong sa akin kagabi and If possible... Walang makakaalam nito, pwede ba? Gagawin ko lahat basta huwag lang makalabas ang nalalaman mo" seryosong panimula niya