Stray Kids: "Dengesiz Kız"

38-Kart Oyunu

Okulun başladığı ilk başlarda Yedam'dan gizli okula gittiğime inanamıyorum. Resmen adam burnumun dibinde ve ben şu an uzakta olmam gerekirken, hala onun dibindeyim. Bazı planlarım benim için bile tehlikeli olabiliyor ama, bu benim hayatta kalma olayım.

Yedam'ın adamıysan, sonunu getirecek olan kişi Yedam'dır. Yedam kimseye güvenmez, evet özgür klar...ama arkanı dönüp kaçıp gittiğini anladığın an, seni bulur veee

...ahhh lanet olsun. Bu da kim? Shimyoung arıyor.

Erika.

"Efendim Shimyoung"

Shimyoung.

"...Neredesin?"

Erika.

"Ne? Bunu telefonda mı koşacağız gerçekten

Shimyoung.

"Ama konuşmamız gerek!"

Erika.

"Tamam sakin ol...eski pazara gel"

Shimyoung.

"Ne- Nas-...ahhh Erika sen neler çeviriyorsun? Tamam şimdi oraya doğru gidiyorum, yanına gel"

Telefonu kapattığımda Shimyoung'un gitmemiş olduğumu anladığını anlamıştım, Güney Kore'yi terk etmediğim için oraya gittiğimizde kendi konuşacakları dışında da bana soru soracaktı ama, sorun değil. Shimyoung ile bir şekilde anlaşabiliriz.

...

Shimyoung.

"Neredesin sen? He! Günlerdir, afedersin aylardır sesin çıkmıyor. Yedam ile ikide bir senin için yüz yüze görüşmek zorunda kalıyorum!"

Erika.

"Sakin ol, tamam mı? Bak...olaylar ters gitti"

Shimyoung.

"Yine ne oldu peki Erika? Umarım yalan söylemiyorsundur"

Erika.

"Hayır Shimyoung söylemiyorum, sana yalan söylememde"

Shimyoung.

"Analt hadi dinliyorum seni"

Erika.

"Normalde yurt dışına çıkacaktım evet, ve çıktığım zaman Yedam illede benim ile iletişime geçip beni bulacaktı ama...kaçırıldım, birkaç gün tanımadığım birkaç kişi ile aynı evde kalmak zorunda kaldım"

Shimyoung.

"Kim seni neden kaçırsın?"

Tanrım, Shimyoung'a yalan söylemek çok canımı sıkıyordu ama bunu Stray Kids için yapmak zorundayım. Eğer Shimyoung'a gerçekleri anlatırsam beni Yedam'a ispiyonlayabilir.

Erika.

"Yüzleri maskeliydi, sürekli birisi hakkında konuşuyordurlar. Birkaç kez kafama silah dayadılar ama en sonunda işimin halledildiğini söyleyip, beni ormanlık bir arziye bırakıp gittiler. Beni arabadan iterken ellerim ve ayaklarım bağlıydı yere düştüğümde boynumu ve omzumu incittim, neyseki ellerim ile ayakalarımı ve ağzımı açmayı başardığım. Beni oraya götürdükleri yolun tam tersine doğru uzin bir süre giderek, bana yardım edebilecek birilerini buldum...ama birkaç hafta doktor kontrolü oldu. Hatta ilk başlarda hastanede bile yattım"

Shimyoung anlattıklarıma açık gözleri ile inanmaya çalışırken, dudaklarını büzerek kafasını aşağı eğdi. Bana inanmadığını, sadece inanmaya çalıştığını anlayabiliyordum. Şimdi şu an onu toplayacak şeyler söylemem gerekti, biliyorum.