aşure | minsung

arkadas

-bundan once 'bana gelmek ister misin' bolumunu okuyun!!-

Neden Jisung'un teklifini kabul ettiğimi bilmediğim bir şekilde yerimden kalkıp üzerime düzgün bir tişört geçirdim. Kedili tişörtümü kimsenin görmesine gerek yoktu, Hyunjin ve Changbin de buna dahil.

Aklıma onlar gelince aynanın karşısından çekilip yatağımın üzerindeki telefonu aldım ve gruba girdim. Hâlâ daha bir mesaj yoktu. Bıkmıştım cidden bu ikisinden.

fakir her yerde fakirdir

minho:
kardesiniz gelin olsun gitsin
siz hala trip atin birbirinize
yazik

hyunjin
ne gelini lan

changbin
damat demek istedin heralde :d

minho:
sanane canim ister gelin olurum ister damat
takilmaniz gereken nokta burasi degildi???

changbin
tamam ne bok yiyosan ye bisi demedim

hyunjin
anlatcak mısın
oyun oynuyodum böldün amk
yukardan bildirim gelip duruyo

minho:
jisung bana gelsene dedi
eve atiyo yani beni😉😉
neler yapariz artik bilmiyorum😉😉😉😉

changbin
aklindan gecen seyi yapmicaginiz kesin de
neyse

minho:
olur mu olur canim
bilemezsin
bugun cok karisiyosun bana
hoslanmadim.

hyunjin
gecenin bu saatinde ne diye çağırdı seni
bi bokluk yaptın sen kesin
naptın lan gidip çocuğa mesaj mı attın
inanasım gelmedi onun seni çağırmasına

minho:
(ekran görüntüsü x1)
#girsin #kiskanclar
nispet olsun size
gidiyorum simdi ben bayyy😉

Telefonumu eşofmanım cebine atıp odadan çıktım ve koridorda aynadan son bir kez saçlarımı düzelttim. Beni sabah uyandığımdaki dağılmış halimle bile gördüğü için şu an pek de süslenmeme gerek yoktu. Çocuk gerçeği görmüştü sonuçta.

Kapıyı açıp evden çıktım ve merdivenlere yöneldim. Sessiz adımlarla yukarı çıkarken her an biri kapıyı açıp kim bu saatte apartmandaki diye bana kızacakmış gibi hissediyordum.

Jisung'un kapısının önüne geldigimde derin bir nefes alıp kapıyı iki kere tıklattım.

Birkaç saniye içinde kapı açıldığında karşımda pijamalarıyla Jisung görünmüştü. Gülümseyerek bana baktığında aslında uykulu olduğu anlaşılıyordu. Neden bu saatte uyumamış olduğunu anlamamıştım.

"Geçsene içeri. Hoş geldin."

"Hoş buldum." diyip ona karşılık verdim ve o önde ben arkada salona doğru yürümeye başladık. Etrafa baktığımda hemen hemen benim evimle aynı olduğunu görmüştüm. Tek fark onun amerikan mutfağı vardı. Sanırım ondan önceki kiracı yaptırmıştı bunu.

"Sen otur istersen şöyle bende bir şeyler getireyim. İçeriz."

"Tamamdır."

O mutfağa giderken bende kendimi ikili siyah koltuğa bıraktım. Hemen karşımdaki televizyona baktığımda kapalı bir şekilde duruyordu açmaya da gerek yoktu zaten.