aşure | minsung

manit.

meraba beni cok ozlediniz dimi

yav cok yaziyosunuz diye aylaaaar sonra bu yaziyi ekliyim dedim
ne ara manita oldular bende bilmiyom fic bolumlerini atarken hep ara vermistim, siz de burda zaman gecmis gibi falan dusunun
degisemem de simdi beni hatalarimla sevin
hop diye manita oldular evet
opdum hepinizi

-

"Lan Hyunjin?"

"Efendim abi?"

Kafamla bulunduğumuz yerin biraz ilerisini gösterip "Benim gördüğümü sende görüyo musun?" diye sordum ama bu tamamen sözde bir soruydu çünkü görmemesine imkan yoktu.

"Hassiktir tipe bak lan."

Sokağın ortasında kahkaha atmaya başladığında üstümüze dönen birkaç garip bakışı görsem de umursamadan bende ona katıldım. Çünkü kendimi şu ana kadar bile zor tutmuştum. Bizim bu sesimizi ise tabii ki malum şahıs da duymuş ve bize doğru kafasını çevirmişti.

"Yemin ederim ben hayatımda bu kadar kötü bir şey görmedim lan. Parlıyo resmen." Hyunjin gülüşünü zar zor durdurmayı başarıp ve devam etti. "Bak sana diyorum; eğer bu Seungmin kişisi bu çocukla bugün manita ayağına konuşursa cidden olmuş bunlar derim."

"Dalga geçme lan, yazıktır."

Changbin'in yanına yaklaştığımızda o da ayakta dikilmiş tip tip bize bakıyordu.

"Bana gülenlere bakın hele ikiniz de giymişsiniz eşofmanları gelmişsiniz. Ne farkınız var benden?"

"Yalnız ben eşofman giymedim." Hyunjin durup marka pantolonunu hava atarcasına gösterdi. "Senin gözler de bozulmuş herhalde kardeşim. E ama haklısın tabii sende. Üstündekiler çok göz alıcı."

"Espri mi yaptın sen şimdi lan?" Changbin sinirle Hyunjin'in üzerine yürüyünce önüne geçip ve havaya kalkmış olan elini indirdim. Göz korkutuyordu aklınca ama karşısındakinin Hyunjin olduğunu ve ona bunların işlemeyeceğini de biliyordu.

"Beyin yoksunu ya." Changbin geri çekildiğinde Hyunjin hâlâ gülüyordu.

"Pikachu." Ama o da kaşınıyordu cidden.

Gözlerimi devirip aralarından çekildiğimde çalmaya başlayan telefonumu çıkarıp kim olduğuna baktım. Ben tam açacakken çağrı sonlandığında Jisung'un geldiğini belli etmek için çaldırdığını anladım.

"Ya sikicem ama bi susun be. Liseli ergenler gibisiniz hâlâ, yoruyosunuz adamı. Sevgilim gelmiş ben burda durmuş sizinle uğraşıyorum."

"Tamam da canım niye bize kızıyosun ki şimdi?"

"Niye acaba canım? Bi' düşün istersen." Ben yürümeye başladığımda Hyujin de gelip kolunu omzuma atmıştı. Pikachu da diğer tarafıma geçmiş oradan yürümeye başlamıştı.

Birkaç dakika sonra kafenin önüne geldiğimizde kimseyi göremeyince direkt içeriye geçtik. Etrafa bakındığımızda ise kafenin diğer ucunda camın önündeki masada oturan Jisung'u görmüştük. Yalnız da değildi. Seungmin çoktan gelip karşısında kurulmuştu. Onun yanındaki kişi ise Jeongin olmalıydı. Seungmin hariç hiçbir arkadaşını yakından görmemiştim daha önce.

"Ooo kimler gelmiş." Seungmin beni görünce direkt ayağa kalkıp yanıma geldi ve sarıldı.

"Özledim lan." Omzunu patpatlayıp geri çekildim.

"Bende valla."

Seungmin diğerlerine de sarılırken -ki Changbin'i görünce şok olmuştu- bende ayağa kalkmış olan Jisung'un yanına gidip sarıldım.