SONUNDA YB SELAMMM HIKAYEYI UNUTTUYSANIZ ILK BOLUMU TEKRAR OKUYUN BAYAGIDIR YAZMIYORUM
Chae:
Kız, yani Jen koşarak uzaklaşırken çantasından bir defter düştü. Beyaz bir defterdi fakat üzerinde fransızca olduğunu düşündüğüm siyah yazılar vardı.
İnsanların özelini karıştırmam, karıştıranları da sevmem. Fakat hakkında bir şeyler öğrenmek istediğim bir kız ise söz konusu, her şey değişebilir.
Defteri açtım. İlk sayfada el yazısı ile "𝙅𝙀𝙉𝙉𝙄𝙀" yazıyordu. Sonunda kızın adını öğrenebilmiştim. "Jennie" ne kadar güzel bir isim diye geçirdim içimden ve defteri okumaya başladım.
𝙈𝙚𝙧𝙝𝙖𝙗𝙖 𝙨𝙚𝙫𝙜𝙞𝙡𝙞 𝙜𝙪̈𝙣𝙡𝙪̈𝙠, 𝙗𝙚𝙣 𝙅𝙚𝙣𝙣𝙞𝙚. 𝙂𝙪̈𝙣𝙡𝙪̈𝙠 𝙩𝙪𝙩𝙢𝙖𝙠𝙩𝙖𝙣 𝙣𝙚𝙛𝙧𝙚𝙩 𝙚𝙙𝙚𝙧𝙞𝙢 𝙖𝙢𝙖 𝙗𝙞𝙧𝙞𝙮𝙡𝙚 𝙙𝙚𝙧𝙩𝙡𝙚𝙨̧𝙢𝙚𝙮𝙚 𝙜𝙚𝙧𝙘̧𝙚𝙠𝙩𝙚𝙣 𝙞𝙝𝙩𝙞𝙮𝙖𝙘𝜾𝙢 𝙫𝙖𝙧. 𝘽𝙚𝙣 𝙤̈𝙮𝙡𝙚 𝙙𝙪̈𝙨̧𝙪̈𝙣𝙢𝙚𝙨𝙚𝙢 𝙗𝙞𝙡𝙚 𝙥𝙨𝙞𝙠𝙤𝙡𝙤𝙜̆𝙪𝙢 𝙩𝙪𝙩𝙢𝙖𝙢𝜾 𝙨𝙤̈𝙮𝙡𝙪̈𝙮𝙤𝙧. 𝙋𝙨𝙞𝙠𝙤𝙡𝙤𝙜̆𝙖 𝙜𝙞𝙩𝙢𝙚𝙢𝙞𝙣 𝙨𝙚𝙗𝙚𝙗𝙞 𝙜𝙤̈𝙧𝙙𝙪̈𝙜̆𝙪̈𝙢 𝙜𝙚𝙧𝙘̧𝙚𝙠-𝙙𝜾𝙨̧𝜾 𝙨̧𝙚𝙮𝙡𝙚𝙧. 𝘽𝙞𝙧𝙖𝙯 𝙨𝙖𝙘̧𝙢𝙖 𝙜𝙚𝙡𝙚𝙗𝙞𝙡𝙞𝙧 𝙛𝙖𝙠𝙖𝙩 𝙨𝙪̈𝙧𝙚𝙠𝙡𝙞 𝙗𝙞𝙧 𝙠𝜾𝙯 𝙜𝙤̈𝙧𝙪̈𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢. 𝘽𝙚𝙮𝙖𝙯 𝙗𝙞𝙧 𝙚𝙡𝙗𝙞𝙨𝙚 𝙞𝙘̧𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙛𝙖𝙠𝙖𝙩 𝙪̈𝙨𝙩𝙪̈𝙣𝙙𝙚 𝙠𝙖𝙣𝙡𝙖𝙧 𝙫𝙖𝙧, 𝙨𝙖𝙘̧𝙡𝙖𝙧𝜾 𝙗𝙖𝙨̧𝙖𝙠 𝙧𝙚𝙣𝙜𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙫𝙚 𝙙𝙪̈𝙢𝙙𝙪̈𝙯, 𝙚𝙡𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙗𝙞𝙧 𝙜𝙪̈𝙡 𝙫𝙖𝙧 𝙫𝙚 𝙚𝙨𝙠𝙞 𝙗𝙞𝙧 𝙨̧𝙖𝙧𝙠𝜾 𝙢𝜾𝙧𝜾𝙡𝙙𝙖𝙣𝜾𝙮𝙤𝙧. 𝙊𝙣𝙪 𝙝𝙚𝙧 𝙮𝙚𝙧𝙙𝙚 𝙜𝙤̈𝙧𝙢𝙚𝙠 𝙗𝙚𝙣𝙞 𝙞𝙡𝙠 𝙗𝙖𝙨̧𝙡𝙖𝙧𝙙𝙖 𝙠𝙤𝙧𝙠𝙪𝙩𝙪𝙮𝙤𝙧𝙙𝙪. 𝙋𝙚𝙠𝙖𝙡𝙖, 𝙨̧𝙞𝙢𝙙𝙞 𝙙𝙚 𝙠𝙤𝙧𝙠𝙢𝙪𝙮𝙤𝙧 𝙙𝙚𝙜̆𝙞𝙡𝙞𝙢 𝙘̧𝙪̈𝙣𝙠𝙪̈ 𝙗𝙞𝙧 𝙠𝙚𝙧𝙚𝙨𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙖𝙧𝙠𝙖𝙙𝙖𝙨̧𝙡𝙖𝙧𝜾𝙢𝙡𝙖 𝙤𝙩𝙪𝙧𝙪𝙧𝙠𝙚𝙣 𝙤𝙣𝙪𝙣 𝙨̧𝙖𝙧𝙠𝜾𝙨𝜾𝙣𝜾 𝙙𝙪𝙮𝙙𝙪𝙢 𝙫𝙚 𝙝𝙖𝙣𝙜𝙞𝙣𝙞𝙯 𝙨̧𝙖𝙧𝙠𝜾 𝙨𝙤̈𝙮𝙡𝙪̈𝙮𝙤𝙧 𝙙𝙚𝙙𝙞𝙢, 𝙜𝙚𝙧𝙘̧𝙚𝙠𝙩𝙚𝙣 𝙝𝙤𝙨̧𝙪𝙢𝙖 𝙜𝙞𝙩𝙢𝙞𝙨̧𝙩𝙞. 𝘼𝙢𝙖 𝙝𝙞𝙘̧𝙗𝙞𝙧𝙞𝙣𝙙𝙚𝙣 𝙨𝙚𝙨 𝙘̧𝜾𝙠𝙢𝙖𝙮𝜾𝙣𝙘𝙖 𝙫𝙚 𝙝𝙚𝙥𝙨𝙞 𝙙𝙤̈𝙣𝙪̈𝙥 𝙜𝙖𝙧𝙞𝙥 𝙜𝙖𝙧𝙞𝙥 𝙗𝙖𝙠𝜾𝙣𝙘𝙖 𝙗𝙞𝙧 𝙥𝙨𝙞𝙠𝙤𝙡𝙤𝙜̆𝙖 𝙙𝙖𝙣𝜾𝙨̧𝙢𝙖𝙮𝜾 𝙖𝙠𝜾𝙡 𝙚𝙩𝙩𝙞𝙢. 𝘽𝙚𝙣𝙞𝙢 𝙩𝙧𝙖𝙫𝙢𝙖𝙡𝙖𝙧𝜾𝙢𝜾 𝙨𝙤𝙧𝙜𝙪𝙡𝙖𝙙𝜾, 𝙩𝙧𝙖𝙫𝙢𝙖𝙡𝙖𝙧𝜾𝙣 𝙩𝙚𝙩𝙞𝙠𝙡𝙚𝙮𝙚𝙗𝙞𝙡𝙚𝙘𝙚𝙜̆𝙞𝙣𝙞 𝙙𝙪̈𝙨̧𝙪̈𝙣𝙪̈𝙮𝙤𝙧𝙢𝙪𝙨̧. 𝙀𝙣 𝙗𝙪̈𝙮𝙪̈𝙠 𝙩𝙧𝙖𝙫𝙢𝙖𝙢 𝙗𝙖𝙗𝙖𝙢 𝙙𝙞𝙮𝙚 𝙙𝙪̈𝙨̧𝙪̈𝙣𝙙𝙪̈𝙢. 𝙑𝙚 𝙖𝙣𝙡𝙖𝙩𝙩𝜾𝙢, 𝙝𝙚𝙧 𝙨̧𝙚𝙮𝙞 𝙖𝙣𝙡𝙖𝙩𝙩𝜾𝙢. 𝘽𝙖𝙗𝙖𝙢𝜾𝙣 𝙣𝙖𝙨𝜾𝙡 𝙗𝙞𝙯𝙞 𝙩𝙚𝙧𝙠 𝙚𝙩𝙩𝙞𝙜̆𝙞𝙣𝙞, 𝙣𝙖𝙨𝜾𝙡 𝙖𝙣𝙣𝙚𝙢𝙡𝙚 𝙗𝙚𝙣𝙞 𝙙𝙪̈𝙨̧𝙢𝙖𝙣 𝙚𝙙𝙞𝙥 𝙚𝙫𝙞 𝙩𝙚𝙧𝙠 𝙚𝙩𝙩𝙞𝙜̆𝙞𝙣𝙞, 𝙗𝙞𝙯𝙞 𝙣𝙖𝙨𝜾𝙡 𝙗𝙚𝙨̧ 𝙠𝙪𝙧𝙪𝙨̧ 𝙥𝙖𝙧𝙖𝙨𝜾𝙯 𝙗𝜾𝙧𝙖𝙠𝜾𝙥 𝙤𝙧𝙩𝙖𝙙𝙖𝙣 𝙠𝙖𝙮𝙗𝙤𝙡𝙪𝙥 𝙮𝜾𝙡𝙡𝙖𝙧 𝙨𝙤𝙣𝙧𝙖 𝙗𝙖𝙨̧𝙠𝙖 𝙗𝙞𝙧 𝙠𝙖𝙙𝜾𝙣𝙡𝙖 𝙜𝙚𝙧𝙞 𝙙𝙤̈𝙣𝙙𝙪̈𝙜̆𝙪̈ 𝙜𝙚𝙧𝙘̧𝙚𝙜̆𝙞𝙣𝙞 𝙮𝙖𝙣𝙞 𝙝𝙚𝙧 𝙨̧𝙚𝙮𝙞 𝙖𝙣𝙡𝙖𝘁𝘁𝛊𝗺. 𝘼𝙢𝙖 𝙤 𝙠𝜾𝙯𝙡𝙖 𝙣𝙚 𝙖𝙡𝙖𝙠𝙖𝙨𝜾 𝙫𝙖𝙧𝙙𝜾 𝙠𝙞 𝙗𝙪𝙣𝙡𝙖𝙧𝜾𝙣? 𝘽𝙪 𝙠𝜾𝙯𝜾 𝙖𝙨𝙡𝙖 𝙜𝙤̈𝙧𝙢𝙚𝙙𝙞𝙜̆𝙞𝙢𝙚 𝙚𝙢𝙞𝙣𝙙𝙞𝙢. 𝙆𝙚𝙣𝙙𝙞 𝙝𝙖𝙮𝙖𝙡 𝙜𝙪̈𝙘𝙪̈𝙢𝙙𝙚 𝙨𝙖𝙠𝙡𝜾𝙮𝙙𝜾 𝙗𝙪 𝙠𝜾𝙯. 𝘼𝙢𝙖 𝙣𝙚𝙮𝙞𝙣 𝙣𝙚𝙨𝙞𝙮𝙙𝙞. 𝘼𝙝, 𝙗𝙚𝙠𝙡𝙚 𝙜𝙪̈𝙣𝙡𝙪̈𝙠 𝙨𝙤𝙧𝙪𝙣𝙡𝙪 𝙚𝙧𝙠𝙚𝙠 𝙖𝙧𝙠𝙖𝙙𝙖𝙨̧𝜾𝙢𝙙𝙖𝙣 𝙗𝙖𝙝𝙨𝙚𝙩𝙢𝙚𝙮𝙞 𝙪𝙣𝙪𝙩𝙩𝙪𝙢. 𝙆𝙚𝙣𝙙𝙞𝙨𝙞 𝙜𝙖𝙧𝙞𝙥 𝙫𝙚 𝙠𝜾𝙨𝙠𝙖𝙣𝙘𝜾𝙣 𝙩𝙚𝙠𝙞. 𝘽𝙚𝙣𝙞 𝙨𝙚𝙫𝙙𝙞𝙜̆𝙞𝙣𝙞 𝙨𝙤̈𝙮𝙡𝙪̈𝙮𝙤𝙧 𝙖𝙢𝙖 𝙘̧𝙤𝙠 𝙠𝜾𝙨𝙠𝙖𝙣𝙘̧. 𝙊𝙣𝙙𝙖𝙣 𝙪𝙨𝙖𝙣𝙙𝜾𝙢. 𝘼𝙮𝙧𝜾𝙡𝙢𝙖𝙠 𝙞𝙨𝙩𝙞𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢 𝙖𝙢𝙖 𝙚𝙜̆𝙚𝙧 𝙖𝙮𝙧𝜾𝙡𝜾𝙧𝙨𝙖𝙢 𝙗𝙚𝙣𝙞 𝙤̈𝙡𝙙𝙪̈𝙧𝙚𝙘𝙚𝙜̆𝙞𝙣𝙞 𝙨𝙤̈𝙮𝙡𝙪̈𝙮𝙤𝙧. 𝙆𝙤𝙧𝙠𝙪𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢, 𝙘̧𝙤𝙠 𝙠𝙤𝙧𝙠𝙪𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢. 𝙆𝙖𝙥𝜾 𝙨𝙚𝙨𝙡𝙚𝙧𝙞 𝙜𝙚𝙡𝙞𝙮𝙤𝙧. 𝙊 𝙜𝙚𝙡𝙢𝙞𝙨̧ 𝙤𝙡𝙢𝙖𝙡𝜾. 𝙎̧𝙞𝙣𝙙𝙞𝙡𝙞𝙠 𝙝𝙤𝙨̧𝙘̧𝙖𝙠𝙖𝙡 𝙮𝙖𝙧𝜾𝙣 𝙮𝙞𝙣𝙚 𝙮𝙖𝙯𝙖𝙘𝙖𝙜̆𝜾𝙢.
Okuduklarımı düşündüm, dakikalarca belki saatlerce düşündüm. Onu arayan bahsettiği sevgilisi olmalıydı. Günlüğüne tekrar bir göz attım. Yazdığı tarihler yoktu ve 2-3 sayfa anca yazmıştı. Ne işime yarayacaktı ki bu kadar az bilgi?
Belki defterde bir numara ya da bir adres bulurum umuduyla kurcaladım ama ne yazık ki hiçbir şey yoktu. Gülü elime aldım ve baktım. İstemsizce yüzümde bir tebessüm oluştu, güzel hissettirmişti değer görmek. Orada aç ve susuz ölmeyi bekleyebilirdim ama o geldi, beni kurtardı ve şimdi ona yardım etmeliydim.
𝗘𝗩𝗘𝗧𝗧 𝗕𝗨 𝗕𝗢̈𝗟𝗨̈𝗠𝗨̈𝗡 𝗦𝗢𝗡𝗨𝗨𝗨 𝗡𝗔𝗦𝗜𝗟 𝗢𝗟𝗠𝗨𝗦̧???
𝗕𝗔𝗬𝗔𝗚̆𝗜 𝗗𝗨̈𝗦̧𝗨̈𝗡𝗗𝗨̈𝗠 𝗩𝗘 𝗔𝗞𝗟𝗜𝗠𝗔 𝗚𝗘𝗟𝗘𝗡𝗟𝗘𝗥𝗜̇ 𝗬𝗔𝗭𝗗𝗜𝗠 𝗨𝗠𝗔𝗥𝗜𝗠 𝗦𝗘𝗩𝗘𝗥𝗦𝗜̇𝗡𝗜̇𝗭 𝗢𝗬 𝗩𝗘𝗥𝗜̇𝗣 𝗬𝗢𝗥𝗨𝗠 𝗬𝗔𝗣𝗔𝗥𝗦𝗔𝗡𝗜𝗭 𝗖̧𝗢𝗞 𝗠𝗨𝗧𝗟𝗨 𝗢𝗟𝗨𝗥𝗨𝗠. 𝗕𝗜̇𝗥 𝗗𝗜̇𝗚̆𝗘𝗥 𝗕𝗢̈𝗟𝗨̈𝗠𝗗𝗘 𝗚𝗢̈𝗥𝗨̈𝗦̧𝗨̈𝗥𝗨̈𝗭𝗭.
