SİYAH ATEŞ

2.Bölüm

Multimedia-SENA DEMİR

Çalar saatime lanet ederek uykunun rahat kollarından ayrıldım.Hay ben bu çalar saatede , o çalr saati bulanada , satanada ,alanada...
Hayır elalem uyanır uyanmaz sanane .

Bu gūn üniversitenin ilk günüydü ve ben hiç heycanlı değildim . Teyzemin "SENAAA"diye bağırmasıyla , hayır pardon anırmasıyla yerimden sıçradım.Bende sesimi aynı yükseklikte çıkarmaya çalışarak (tabi mumkunse) "Tamam kalktım" diye bağırdım.

Odamdaki banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı düzleştirip dolabın karşısına geçtim.Ilk gün olduğu için rahat bir şeyler giyecektim.Siyah şort tulumumu aldım ve hemen üzerime geçirdim.
Aşağıya indiğimde benim marifetli (!)teyzem kahvaktı hazırlıyordu.

- Eeee heycanlı mısın ?
Teyzemin bu sorusu üzerine tek kaşımı kaldırdım.Kesin bir şey diyecekti ama söyleyemiyordu.
-Efendim teyze , dedim .Iki saat lafı dolandırmasını istemiyordum.
-Bak Sena'cımm okuyacağın ünivrsitede bir grup var ve bu grup pek tekin değil yani zaten buraya gitmeni istemiyordum.Ama biliyorsun sadece bu okul var ve sen lütfen dikkatli ol.Bu insanlar gerçekten iyi insanlar değil.
Teyzemin tek nefeste söylediği sözler üzerine "Tamam"dedim.Teyzemin ciddi olduğu sayılı zamanlardan birindeydik ve konu gerçekten ciddiydi.

Kahvaltımı yaptıktan sonra converselerimi giyip yürümeye başladım.Teyzemle bu sabah konuştuklarımızı düşünüyordum.Vay be okula bak arkadaş psikopatı , sadisti ne ararsan var.Ama ben buraya okumaya gelmiştim.Okumaya ve annem gibi olmaya . Ve bunu başarıcaktım.

Bu düşüncelerle yürümeye devam ettim.Önüme baktığımda üniversitenin önündeydim.Sabah teyzemin öğütleri yüzünden doğru düzgün bir şey yiyememiştim.Kafeteryaya gittim.Tam tostumu söyleyecekken bir kızın bana çarpmasıyla durdum.
-Şey b ben özür dilerim.İsteyerek olmadı.

Bir yandan benden özür diliyor bir yandan da dökülen eşyalarını topluyordu.Hayır kız bana çarptı.Onun eşyaları döküldü.Yere eğilip o a yardım ettim.tüm eşyalarını topladıktan sonra dikilmişti.

-Şey ben Ceren
"Ben Sena "dedim kahverengi saçları ve masmavi gözleri vardı.Gayet güzel bi kızdı.Ama arkadaşı yoktu yani heralde
"Şey acaba benimle yemek yermisin işim yoksa tabi.
"Olur peki "dedikten sonra masaya geçtik
"Şey yanlış anlamassan bi şey sorucam"dedim acaba neden arkadaşı yoktu yani heralde belki vardır neyse
"Sor tabi"
"Neden takıldığın kimse yok?" Bu sözümün üzerine omzunu silktive
"Şunlara bak hepsi ço havalı ve sahte arkadaşlıklar bana göre değil"
Vay be bu kız bana göre
"Ee sen nerde kalıyosun " bu kıza arkadaş olmalıydım yani beni kapmıştı İstanbul'da fazla arkadaşım yoktu Berke'nin arkadaşarı falan filan.
"Yurtta kalıyorum boş zamanlarımdada bi cafede part time olarak çalışyorum".
"Hangi bölümdesin "diye sordum
"Mimarlık sen?"sevinmiştim.
"Bende mimarlık " diye ceva verdim
Yukarıya bakıp "evren seni sevmeye başladım " dedi...

**********************

Sıkıcı bir dersin ardından koridorda ilerliyordum.Ceren 'in bugün başka bir dersi olmadığı için gitmişti.

Kafeteryaya ilerlerken telefonuma mesaj geldi.Kesin teyzemdir.Yine saçma sapan şeyler yollayacak.Kimin gönderdiğine bakmadan direk mesajı açtım.

Gördüğüm şey ile gözlerim dolmaya başlamïştı.Berke ile Selin'in bir fotoğrafıydı ve çk yakındılar.

Ben onun için yaşadığım şehirden , hayatımdan , hayallerimden vazgeçeyim o hiçbr şey olmamış gibi başka kızlarla eğlensin.

Burada ağlamak istemiyordum.Hızlıca kampüsün arka bahçesine gittim . Zaten kimse yoktu .En dipteki banka otrdum ve gözlerimi kapattım.

Onun için ağlamak istemiyordum.Ama yinede gözlerimden akan bir kaç damla yaşa engel olamadım.
Kolumun dürtülmesiyle başımı kaldırdım.Karşımda çok yakışıklı bir çocuk duruyordu.Sanki bir yerden hatırlıyor gibiydim.Ama umursamadım.Sakin bir şekilde "Efendim"diye mırıldandım.