Merhaba sevgilim,
Bu aptal notları şu an yazmamın sebebi geçtiğimiz günlerde öğrendiğim bir şeye dayanıyor. Şu an gecenin ikisi ve ben hala nefes alıyorum, belki de artık almamalıyım.
Diğerleriyle aynı olduğunu düşündüğüm bir gece gözlerimi açtım ve seni sarmalamak için yanıma attığım kolum boşluğa düştü. İşte her şey böyle başladı.
Önce yokluğun beni çok korkuttu çünkü ilk defa böyle bir şey yaşıyordum. Ayağa kalktım ve bütün evde adını sayıklayarak seni aradım ama yoktun.
Gitmiştin.
Kaçıncı gidişindi kim bilir. Bu benim bunu ilk öğrendiğim zamandı ve sen gitmiştin Jean.
Yatak odamıza geri döndüm, o gün gözyaşları dökerek balkonumuzda buldum kendimi. Hava daha yeni aydınşanmaya başlamıştı ve benim yanaklarım nemli olduğundan üşüyorlardı.
Orada o gün uzun bir süre kaldım ve gözlerim şişene kadar ağladım. Zordu işte. Senin sevgine çok güveniyordum ve senin bu yaptığın beni çok sarsmıştı.
Düşünemiyordum, sadece ağlıyordum.
Sonrasında ise hava yavaş yavaş maviye bulanırken evin dış kapısının açılma sesini daha sonra ise kapanma sesini duydum ve nasıl olduğunu anlayamadığım bir hızda kendimi yatağımıza fırlatıp gözlerimi sımsıkı kapattım.
Önce yavaşça yatak odamızın kapısı açıldı ne ceketini askılığa astığını duydum. Üstündekini yanında olan sandalyeye koyduğunu anladıktan sonra yatak biraz sallandı. Sonrasında ise kokunu aldım.
O güzel kokun..Neden başkaydı?
Önce gözlerime dokundun yavaşça, kirpiklerimi tek tek öptün. Ağlamamak için zor durdum ki ağladığımı anlamış olmandan korktum zira gözlerimin hala ıslak olduğuna adım gibi emindim.
Sonrasında ise ellerini saçlarımda hissettim. Dokunduğun yerler tek tek yanıyordu ve ben buna bir kez daha lanet ettim.
Neredeydin sevgilim? O gece neredeydin?
Aklıma tek bir çaresizlik tohumu işte o an düştü sevgilim. Devamı gelmemesini umarken bu olaydan 2 gün sonra ben yine balkonumuzdayken bana bir mesaj atmanla başladı yine her şey.
Mesajda kuzeninde olacağını söylüyordun.
Önce dudaklarımı ısırdım çünkü seni her beş dakikada özleyen ben, bir geceyi nasıl geçirecektim?
Telefonumu elimde tutmuş aptal aptal bizim fotoğraflarımızda gezerken sokağa giren bir arabanın sesini duydum.
Araba oldukça lükstü. Bu bana tuhaf geldi çünkü bu civarlarda yaşayan herkesin durumu ortadaydı. Bu evi almak için sen ve ben gece gündüz tek bir kez bile yoruldum demeden çok çalışmıştık. Biz bu küçük eve kocaman sevgimizi sığdırmıştık.
En azından ben öyle sanıyordum. Ya da bilmiyorum, her neyse.
Dikkatle arabayı izlerken sürücü koltuğundan bir adam çıktı. Arabada biri daha vardı. Kim olduğuna bakayım derken gördüğüm kişi ile dizlerimin gevşemesi bir oldu.
Sanki beynim durmuştu. Düşünemiyordum, kelimenin tam anlamıyla yıkılmıştım.
Arabanın önüne geçtiniz ve konuşmaya başladınız. Konuştuklarınızı ara sıra duyuyordum lakin tutmaya çalıştığım hıçkırıklar yüzünden bu biraz zor oluyordu.
"Neden bu evden ayrılıp yanıma gelmiyorsun? Anlamıyorum seni burada tutan ne?" demişti adam.
"O kadar kolay değil. Bu ev benim için değerli," demiştin ve elini tutmuştun karşındaki adamın. Ben ise yavaş yavaş içeriye doğru girdim çünkü beni görmen isteyebileceğim en son şeylerden biriydi.
Gizlice sizi izlemeye devam ederken gözlerinin bir anlığına balkona kaydığını gördüm.
Sonrasında ise onun dudaklarını onunkilerle birleştirdin. Sevgilim, Jean'ım. Beni bu şekilde en son öptüğünü hissettiğim zaman oldukça uzun bir zamana dayanıyor.
Ağlamam şiddetlenirken daha fazla dayanamayacağımı anladım, yine de gözlerimi üzerinizden çekmedim. Dudaklarınız ayrıldıktan sonra karşındaki adamın "Seni seviyorum," dediğini duydum.
Ve sonra o cümleyi söyledin. "Otuz gün sevgilin. Ondan sonra tamamen seninim."
Karşındaki adam ise gülümsemiş ve yanağına bir öpücük kondurmuş, sonrasında ise arabasına atlayıp uzaklaşmıştı.
Sen ise kaldırıma çökmüş ve ağlamaya başlamıştın. Neden ağlıyordun? İşte bunu asla öğrenemeyeceğim anlaşılan.
Bugün benden gitmene kalan zaman 25 gün ve ben hala sana doyamadım, Jean.
Özür dilerim. Sana yeterli olamadığım için, dudak kenarlarının yukarı kıvrılmasına sebep olamadığım için.
Özür dilerim sevgilim, sana hala deli gibi aşık olduğum için.
