KAYIP

Aciz bir bedenin zamanla güçleniş hikayesi. Ve Kız biliyordu ki her çaresizliğin içinde bir umut, Bir aşk, belki de biraz nefret olduğunu. Çünkü duygulardır seni güçlü kılan.

🕯

ağlamak için gözden yaş mı akmalı?

dudaklar gülerken insan ağlayamaz mı?

Zamanım azalıyor ve zihnimin en ücra köşelerindeki hayallerim yitip gidiyor, gerçekler gün yüzüne çıkıyor. Doğru sandığım yanlışlar, Tesadüf sandığım gerçekler, gerçek sandığım Hayallerim. Birer birer canımı yavaş yavaş yakacak şekilde gün yüzüne çıkıyor ve her gün biraz daha ölüyorum. Terk ediliyorum.

Zifir karanlık bir gece'ye, Bulutların arasından kulak deşen yıldırımın sesi eşlik ediyor.

ve onun varlığını her hücremde hissediyorum.

Ailemin Katili...

Onla yalnız kalmak her bir hücremi titretse de kaçıp kurtulamazdım. İntikam almadan bitemezdi. İntikam alamadan gözlerimi yumamazdım. İntikamımı almadan kaçmayacaktım bu lanet gece'den. Ben izin vermeden Bitmeyecekti bu gece.

Biraz geriledim önce, korkum ağır basıyordu ama korkum durdurmayacaktı beni.
Canım pahasına da olsa her gün tekrar ölmeye dayanamazdım.
Gözlerim etrafı taradı ona zarar verecek her hangi bir şeyi, sivri cam kırıklarını görünce, zafer gülüşlerimden birini yerleştirdim yüzüme. Onu öldürecektim.
Mutlu ölecektim, iliklerime kadar saf nefreti hissediyordum. Eski hayatımı düşündüm birkaç saniye, karanlığın içinde küçüçükte olsa aydınlık olan hayatımı.

Dolan gözlerimi umursamadım, bir gün bunun biteceğini biliyordum. Karşımda duran adamın gözlerinin içine baktım.

Dik duran vücudumu daha da dikleştirdim, ondan korktuğumu belli etmek istemiyordum. Elimdeki sivri cam kırığını avuçuma bastırdım. Bunu ona saplamak için sabırsızlanıyordum. Koşuyordum, karanlığı delip geçen bir gürültü yankılandı.

Silah sesi...

Bunu nasıl akıl edememişti kız. Yere düştü aciz bedeni. sol omzu kan içinde kalmıştı. Onu aradı gözleri. Ailesinin katili... gördüğü manzarayla gözleri mümkün olduğu kadar açıldı. yerde cansız bedeni yatıyordu Katilin. Alamamıştı intikamını. Onu kendi elleriyle öldürecekti. Kimdi onu öldüren?

polisler bulamazdı burayı. Kimsenin bulmasına imkan yoktu. Belki'de vardı. Sol omzu sızlıyordu kızın. Göz yaşları çıkık elmacık kemiklerinden yerleri ıslatırken umursamadı kız. Bu gece güzel bitecek diye söz vermişti kendine. Bedeni yoruluncaya kadar düşündü kız. Ölecekti. Bu yerde mutsuz ve yalnız ölecekti.

Bilinci kapanmadan birkaç saniye önce çıplak omzunda bir el hissetti. Koku rahatlatıcıydı. Uğultular duyuyordu. Beyninin ona oynadığı bir oyun olduğunu düşündü. Daha fazla dayanamadı, kendini karanlığa teslim etti.
*