Wizard / Hill

-7-

Bismillah

Adam.....Baya yakışıklıydı.

Wizard: Hoşgeldiniz.

Dedi alaycı sesiyle. Biraz sinir kapsamda belli etmeyerek gülümsedim.

Wizard: Oğlum!

Birbirlerine sarılıp uzaklaştılar. Adrian küçük bir çocuk gibiydi ama biraz da duygusuz garip bir tabir oldu ama öyle gözüküyordu.

Wizard: Adrian bu güzel hanımefendi ile tanıştıracak mısın?

İğneleyici ses tonuyla konuşmaya devam ediyordu.

Adrian dişlerini sıkıp konuştu.

Adr: Bu Emilia.....! Emilia bu da babam Wizard.

Emi: Memnun oldum efendim.

Wizard: Bende memnun oldum küçük hanım.

Tokalaştık..Ciddiyim. Ama elimi tutup çekmeye başlayınca kendimi birden çektim biraz geri gittim ve onlar bir şey hakkında konuşmaya başladılar.

Bense bir yere odaklamıştım. Sonra seslerinin yükselmesiyle dikkatimi oraya topladım.

Wizard: BU KIZ! ARANDA BİR ŞEY OLMADIĞINA EMİN MİSİN?

Adr: SANA SÖYLEDİM ÖYLE BİR ŞEY YOK!

Adrian bir şey düşündü sonra hemen babasına geri dönüp  konuştu.

Adr: Baba o sadece diğerleri gibi davranışları hoşuma gitmedi sadece ders vermek için yakınlaştım. Amacım onu terbiye etmekti.

Duyduklarım ile başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. İçimden iç sesim ile konuşuyordum. İyi ki uzak durmaya karar verdim diye ama yine de kalbim kırılmıştı paramparça olmuştu. Ben...İyi değildim.

Wizard: Kız peki sana karşı hisleri var mı?

Adr:H-Hayır tabii ki.

Wizard: Bekle bakalım

Bana döndü dikkatli bir şekilde her yüz hattımı inceleyip sordu

Wizard: Küçük hanım Adrian'a bir takım hisler hissediyor musunuz?

Durdum..Dondum....Düşündüm....

Emi: Hayır benim kalbim başkasına ait.

Duyduğu ile şaşıran Adrian yüzüme baktı.

Umursamadım bunu düşünmeden söylemiştim.

Umarım pişman olmam.

Adam anlar gibi başını salladı. Gidebileceğimizi işaret etti.

Wizard: Adrian!

Yüzünü dönüp baktı.

Wizard: John...O seni geçmiş bu lanet olası amların peşini bırakıp onu geriye at! (Ay bu küfür garip oldu dndnsjdh)

Sinirli Adrian onayladı.

Yine gideceğimiz zaman bizi durdurdu.

Wizard: Yorgunluk hissediyorum. Küçük hanım?

Utanıp başımı salladım.

Emi: Şey....Okula biraz uzakta burası. Üzgünüm.

Wizard: Hey niye üzgün oluyorsun. Bekle.

Cebinden değneğini çıkarıp bir kaç hareket etti. Ve Adrian yanıma gelip gözlerimi kapatmamı söyledi. Kapatmadım onu dinlemeyecektim sinirliydim. O da öyleydi. Yaklaşıp elini gözüme koydu ben çekmeye çalışsam da işe yaramadı öyle sıkı tutuyordu ki bir an gözüm çıkacak sandım.