[ Unicode Version ]
.
.
.
.
.
.
.
.............."Dr.Wang ဒီနေ့နောက်ကျတယ်ကော..?"
အိမ်ထဲဝင်ဝင်ချင်း စကားသံကိုကြားလိုက်ရသည်။
ဟုတ်ပါတယ်။အချိန်က၈နာရီတောင်ရှိနေပြီ။
ဒီနေ့မှappointmentယူထားတဲ့သူတွေကနောက်ကျနေတာမို့စောင့်ပေးလိုက်တာကော၊dutyပြီးတော့Noraနဲ့အတူတူညစာပါတစ်ခါတည်းစားလိုက်တာကြောင့် အချိန်လင့်သွားခြင်း။"အင်း ညစာစားနေလို့နောက်ကျသွားတာ"
"ညစာ.....?"
ရှောင်းကျန့်ရဲ့မေးခွန်းမမည်သောအပြောကြောင့်ကြောင်နနသာကြည့်မိလိုက်သည်။
"ကိုယ်ကမင်းနဲ့အတူစားမလို့စောင့်နေတာလေ"
"အာ.....ဆော်တီးရှောင်းကျန့် ၊ ငါစားပြီးသွားပြီ။မင်းစားလိုက်လေ ပန်းကန်တွေငါစောင့်သိမ်းပေးမယ်"
ကိုယ်ကသူနဲ့အတူစားမလို့ကို...အခုက
ပန်းကန်သိမ်းပေးမယ်ဆိုပါလား..?
စားပြီးခဲ့တဲ့Dr.လေးကိုပဲစားလိုက်တော့မယ်။
သူလဲအစာကြေ ၊ကိုယ်လဲစားပြီးသားဖြစ်ရော
တစ်ချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်..!"အင်း ပြီးရောလေ ။ ထမင်းစားခန်းမှာစောင့်နေ။ကိုယ်အခုလာခဲ့မယ်"
ရှောင်းကျန့် အပြောကိုခေါင်းညိတ်ပြကာတုံ့ပြန်လိုက်သည်။စကားအတိုင်းထမင်းစားခန်းကိုသာဦးတည်ခဲ့လိုက်သည်။
တစ်အောင့်ကြာတော့ရှောင်းကျန့်က
လက်ထဲခွက်တစ်ခုကိုင်ကာထွက်လာတယ်။"ရော့ ကိုယ်မင်းပြန်လာရင်သောက်ဖို့ကိုယ်တိုင်ဖျော်ထားတဲ့သံပုရာရည်"
ကမ်းပေးလာတဲ့ခွက်ကိုယူရင်း မျက်လုံးချင်းစုံအောင်မယုံသလိုကြည့်မိလိုက်တော့....
"ဘယ်လိုကြည့်နေတာလဲ အကောင်းနဲ့ဖျော်ထားပေးတာကို လက်တောင်ဓားရှလိုက်သေးတယ်။မယုံရင်ကြည့်ဒီမှာ..!"
ကြည့်ဆိုပြီး သူ့လက်ညိုးကိုလာပြတာကြောင့်
အားနာစိတ်လေးဖြစ်မိသွားသည်။
ပြုံးပြကာရှောင်းကျန့်ပါးကိုတစ်ချက်နမ်းရှိုက်လိုက်ရင်း...
YOU ARE READING
𝚂𝙴𝙲𝚁𝙴𝚃 𝙻𝙾𝚅𝙴 [ 𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞 ]
Fanfiction𝐈 𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐘𝐨𝐮 𝐀𝐬 𝐀 𝐂𝐡𝐢𝐥𝐝 𝐅𝐮𝐥𝐥 𝐎𝐟 𝐏𝐮𝐫𝐢𝐭𝐲, 𝐃𝐫.𝐖𝐚𝐧𝐠♥︎ 𝐎𝐖𝐍 𝙲𝚁𝙴𝙰𝚃𝙸𝙾𝙽 ❣︎