Finally💔

Part-4💔

"ဘာလုပ်ရမှာလဲ....UKခေါ်သွားရုံပေါ့.."

"တကယ်ခေါ်သွားမလို့လားJungkook.."

"နောက်နေတယ်ထင်နေလို့လား..."

"ဒါဆိုသူ့ကိုဒီတိုင်းခေါ်သွားလို့မရဘူး...မိုးရေတွေတစ်ကိုယ်လုံး စိုရွှဲနေတာ အကျီလဲပေးဖို့တော့လိုလိမ့်မယ်.."

"ကားပေါ်မှာပဲလဲပေးလိုက်ဗျာ ရူပ်ကိုရူပ်တယ် အအေးပတ်သေလို့တော့မဖြစ်ဘူး Min yoongiအသက်လေးကိုနှိမ့်စက်ချင်သေးတယ်"

-Hoseokလဲ သူ့အကျီနဲ့ဘောင်းဘီကို ထုတ်ပြီးလဲပေးလိုက်သည်။

"Jungkook ဒီကောင်လေးကိုကျတော့ သူများနိုင်ငံထဲဘယ်လိုသွင်းမှာလဲ မှောင်ခိုသွင်းမှာလား..."

"ကျွန်တော် ဘယ်သူလဲ Jeon Jungkookပါ...hyungစိတ်ပူမနေနဲ့လေဆိပ်ကိုသာမောင်း..."

-အမှန်တကယ်တော့ jiminကိုUKခေါ်သွားဖို့ Namjoon hyungကိုဖုန်းဆက်ပြီးအကုန်စီစဉ်ထားခိုင်းပြီးပြီး။ ကျွန်တော်သိပ်ပိုင်တယ်မလား။ ညီမလေး UKမှာစိတ်ဆင်းရဲပြီးအသက်ဆုံးရူံးရသလို minyoongiခများအသက်လေးကိုလဲကျွန်တော် နိမ်စက်ပြမယ် စောင့်ကြည့်နေလိုက်။

.....

-လေယဉ်ပေါ်ရောက်တော့ လူပ်လူပ်ရွရွနဲ့ သတိပြန်ဝင်လာသောလူသားလေး။

-မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်း ဘေးကိုကြည့်မိတော့ မျက်နှာစိမ်းလူတယောက်က သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသည်။

"ဟို..ဟိုလေ ကျွန်တော်ဘယ်ရောက်နေတာလဲဗျ.."

"သတိရလာပြီလား မင်းကိုကိုယ်UKခေါ်သွားမလို့.."

"ဘာ...ကျွန်တော်မှခများကိုမသိတာ...ကျွန်တော်အိမ်ပြန်ချင်တယ် အိမ်ပြန်ပို့ပေးပါနော်..."

"ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားလိုက် ဒီလိုစကားမျိုးကို မင်းငါ့ကားရှေ့လဲမကျခင်ထဲကပြောသင့်တယ်။အခုတော့နောက်ကျသွားပြီ။"

-လေယဉ်ရဲ့VIPနေရာယူထားသည်မို့ ထိုလေကြောင်းရဲ့VIPနေရာမှာ သူတို့၃ဦးထဲသာ။Hoseokကတော့ အိပ်ပျော်နေချေပြီ။ အိပ်မပျော်သည့်လူးနှစ်ယောက်ရဲ့အသံကတော့ လေယဉ်ပေါ်မှာ တိုးလိုက်ကျယ်လိုက်နဲ့။