SON

731 43 7
                                    

Yaklaşık birkaç gün geçti. Ben hastaneden çıkmış kageyamanın evine gidiyordum. Yaz tatilini birlikte aynı evde geçirecektik. Elimde küçük bir çantayla Kapıyı nazikçe tıkladım. Sanki bu anı bekliyormuşçasına kapı, çabucak açıldı. Kageyama beni görünce sıkıca sarıldı. “Hoşgeldin Eriğim” gülümsedim ve boynundaki ellerimi çekip ayrıldım ardından Dudağına küçük bir öpücük kondurdum. “İçeriye gelsene” kapının yanından çekildi. Bende içeri girdim. Kageyama’nın ailesi tatildeydi bu yüzden ev sadece ikimizindi. “Keşke erken gelseydin, akşam olmuş” dedi ve saatine baktı. İç geçirdim “İşim anca bitti canım, üzgünüm. Hem yapılacak birşey mi yok? Ben şimdi mısır patlatırım birlikte salonda filim izleyip uyuruz ha?” “Mükemmel fikir” dedi ardından salona doğru ilerledi ‘Eh, iş başa düştü' bende arkamı döndüm ve mutfağa Doğru yöneldim

Patlaması için mısırı beklerken omzumda ılık bir nefes hissettim. Arkamı dönemeden ellerini karnıma sardı. burnunu boynuma sürtüp derin bir nefes aldı “Seni çok özledim Eriğim” dedi. Aynı yakınlıkla “Bende seni çok özledim, sevgilim” dedim. belime sardığı elini çekti. Mısırları kovaya doldurup salona gittik. Kageyama filimi başlatıp koltuğa oturdu. Ayaklarını iyice açtı, arasındaki boşluğa oturdum ve mısır dolu kovayı kucağıma aldım. Filimin konusunu merak ediyordum.

Romantizm?

Kageyamaya döndüm ve yüzüne baktım. Yüzündeki sinsi sırıtış bu filmi özellikle seçtiğini belirtiyordu “Ciddi misin?” evet anlamında başını salladı. Filim bitmeden kageyamanın kucağında uykuya daldığımı hissettim.

Tatilimiz böyle geçmişti. Zaman zaman birlikte yemek yapıyor, kagsın voleybol antrenmanlarına gidiyorduk, bazen oyun oynuyor, film gecesi yapıyorduk. Arkadaşlarını artık daha da iyi tanıyordum. Mesela şu turuncu saçlı tuhaf Hinata. Onlar bir aile gibiler. Gerektiği zaman birbirlerine destek çıkıyor, diğerinin ağlayacak omzu oluyorlardı...
           
                            ***

Pek iyi olmasada bir sona daha geldik. Başka kurguda görüşmek üzere...

Kageyama Tobio × readerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin