Κεφάλαιο 3 Η γνωριμία και η παγωμένη γρανίτα

221 15 0
                                    

Κάποια στιγμή με τόσες βόλτες δίψασα και πηγα να πάρω μια γρανίτα.
Οταν πηρα την γρανίτα στα χέρια μου και την πλήρωσα ηρθε καποιος απο πισω μου και την ωρα που γύρισα για να φυγω ήρθαμε μούρη με μούρη και ετσι μου έπεσε η γρανίτα πανω μου... Γαμωτο! Την πλήρωσα κιόλας... Όμως οταν τον κοίταξα, πρόσεξα οτι ηταν αυτος με το χαζό χαμόγελο! OMG, I DON'T BELIEVE IT!
Αυτος με το που παρατήρησε οτι ήμουν εγω χαμογέλασε και ένιωσε κάπως άβολα παράλληλα επειδή 1.ηρθαμε μούρη με μούρη και 2. επειδή μου έριξε την γρανίτα επάνω μου και ήξερε οτι θα νευρίαζα...
Τζ:Πας καλα;!;!
Αυτος(Ξ): Σορρυ δεν το ηθελα...
Τζ:ηλίθιε!
Ξ: Με λενε Δημήτρη.(ειπε χαμογελαςτα)
Τζ:Δεν με νοιαζει πως σε λενε και δεν θέλω να ανοίξουμε συζητηςη!
Αυτος με κοίταξε εκείνη την ωρα περίεργα και πριν κανει την οποιαδήποτε κίνηση να φύγει η να μιλήσει εγω είχα ήδη φύγει...

Δύο ΞένοιWhere stories live. Discover now