Δύο Ξένοι

Οι προσπαθειες του Δημητρη

Έχουν περάσει 5 μέρες και ο Δημήτρης δεν λεει να το βάλει κατω....
Με κοιταζει, μου χαμογελαει, γενικά συμπεριφέρεται σαν να μην εχει συμβεί τίποτα κακο!!! Μα πως μπορεί να το εχει ξεχάσει;;! Εγω ακομα το σκέφτομαι και κοντεύω να τρελαθω!!
Δεν παει αλλο θα του φέρομαι όπως στην αρχή!
Μετα απο 3 ωρες....
Η ωρα ειναι 12 μ.μ.
Πω πω! Αυτο το μπιτακι ειναι γαμάτο! Μιλαμε τα σπάει!
Χτυπάει το κουδούνι...
Τζ:Μαμαααα το κουδούνι!!!!
Μαμα: Τζενη μαγειρεύω, δεν μπορω να κανω τα πάντα σε αυτο το σπίτι! Πήγαινε και εσυ μια φορα!!
Τζ: καλα μωρε!
Πωωωω ελεος
Κατεβαίνω τι σκαλες, ανοίγω την πορτα, βλέπω έναν κύριο
Τζ:γεια σας
Άγνωστος: γεια σας, αυτο ειναι για εσάς!
Τζ: για εμας; Απο ποιον;
Άγνωστος:ειναι για εδω, μπορείτε να υπογράψετε;;;
Τζ: ναι βεβαίως
Υπογράφω
Τζ:ευχαριστω
Άγνωστος:παρακαλω, γεια σας
Κλείνω την πόρτα
Ας κοιταξω, ποιος ειναι ο αποστολέας και για ποιον ειναι....
Ωχ! Έπαθα ενα σύντομο εγκεφαλικό, ειναι απο τον Δημήτρη!!! Ναι, καλα!!!
Ας ανοίξω το μεγάλο, μακροστενο, ασπρο, κουτί..
Ενα τριαντάφυλλο!ενα άσπρο τριαντάφυλλο!! Ωχ! Και μια καρτα
Τι λεει;;
"Συγνώμη για ολα, ελπιζω να με συγχωρεσεις πριγκίπισσα μου, θα εισαι για πάντα η πριγκίπισσα μου και η ζωή μου, η ψυχή μου, η τελευταία πνοή μου..."