unforgiven

-bir yolunu bulurum sakin olursam, üzerine

6 Eylül
&&

kendimi diri diri gömülmüş,
derin suların altında kalmış,
ağır laflarla sınırlılanmış,
bedenimde hapsolmuş hissediyorum.

öyle daralmış bir kelebek,
birileri beni avucunun içinde karanlığa maruz bırakmış
uçsam uçamam, göremiyorum bile önümü
bırakın gideyim desem, duyacak bir kulak bile yok.

kös kös oturuyorum şimdi,
ne düşünsem neresinden ele alsam elime yapışıyor
istemem deyip elimi çekiyorum elimde kalıyor
arkama döneceğim ve durmadan koşacağım az kaldı
sabrımın bitmesine ve kapıları kitlememe az kaldı
yine de sabrediyorum
çünkü ağlayarak, yalvararak çözülmüyor biliyorum

belki bunların hepsi kumarda kazandığım içindir
belki de, ne biliyim
boşveriyorum,
bir yolunu bulurum elbet
sakin kalırsam.