BURUK AŞK
1.BÖLÜM (1994)
Perdeden sızan güneş ışığının gözüne vurmasıyla uyandı melek, yüzündeki bahar gülümsemesini eksik etmeden, annesi öldüğünden beri tek sevdiği şey bahardı, çiçeklerin açışı, kuşların ötüşünü ve güneşin içini ısıtması ona annesini hatırlatıyordu. Çünkü annesini , soğuk ve kar almıştı ondan bu yüzden nefret ederdi kıştan, yataktan kalktı ve doğru babasını uyandırmaya gitti şu hayatta onun için yaşamaya değer bir tek hasta babası kalmıştı geriye, bu izbe kasaba köşesinde onun için yaşayıp onun iyileştirmek için çalışıyordu.
Babasının odasına yaklaştı ve aralık kapıdan başını içeriye uzattı babasının yüzü her gün daha da çok zayıflıyor rengi sararıyordu. Babasının hastalığının bir tedavisi yoktu ama ağrılarını hafifletmek için pahalı ilaçlara ihtiyaçları vardı. Aklına yine geçen hafta komşuları Ayten teyzenin söyledikleri takıldı bir adam vardı çok yaşlı değildi ama genç de değildi ama zengindi babası için bu fedakarlığa girerdi Melek, zaten 19 yaşında çok güzel bir kızdı adamda zaten ilaç masraflarını karşılayacağını önceden söylemiş evlenmek istediği kızdaki tek şartı daha önce hiç evlenmemiş temiz bir kız olmasıymış bu zaten kolaydı meleğin daha önce sevgilisi bile olmamıştı babasını bu halde görmektense akşam iş dönüşü Ayten teyzeye uğrayıp evleneceğini söyleyecekti.
**************************************
Gene işe geç kalıcaz bu yasemin ne zaman öğrenecek tam zamanında dışarı çıkmayı.
-Nihayet geldin kızım sen nerdesin ya yine geç kalıcaz.
-Geldim işte napayım anca hazırlandım , ne senin bu suratının hali?
-Babam, git gide kötü oluyor ben galiba yakında evleneceğim.
-Ne! Kiminle, Beni niye daha önce tanıştırmadın?
-Ya bende daha tanımıyorum boşver zengin bir adam işte sonra konuşuruz.
***************************************
Metin, oturdukları villanın merdivenlerini inerken içinde tarifsiz bir can sıkıntısı vardı, sabahtan beri babasının sıkıcı konuşması yetmiyormuş gibi birde şehir dışına çıkıp 2 gün orda babasının ortağının 2.firmasında toplantılara katılacaktı. Kapıdan çıkar çıkmaz son model arabasına atladı ve evden uzaklaştı,
Yolda ilerken Feyza aradı uff bu kız da hep babasının işiydi onun yüzünden takılmıştı peşine zengin, şımarık, babamın ortağının kızı olmasa yüzüne bile bakmazdı.
-Alo Metincim nasılsın ?
-Niye aradın? Yoldayım fazla konuşamam.
-Aaa Metincim yakında nişanlanıcağız niye hala bana böyle davranıyorsun, hem şehir dışına gidiyormuşsun haber verseydin bende gelirdim.
-Bide bende gelirdim diyor ya delireceğim.
-Bir şey mi dedin Metincim?
-Hayır, yok bir şey yoldayım, kapatmam lazım.
* Nasılda vıcık vıcık metincim diyor ya her gün bu kız yüzünden hayattan soğuyorum.
Metin yaklaşık 5 saatlik bir yolculuktan sonra şehre varıp oteline yerleşti. Yarım saat sonrada bugünkü toplantısına girdi. Çıktığında sıkıntıdan patlamıştı, hem bu insanlar çok ciddilerdi Metin hiç sıkılmaya gelemezdi. En iyisi kafa dağıtmak için bir yerlere gitmeye karar verdi ve şehirde gördüğü ilk bara atladı, bu gece kendisini bile unutacak kadar içmesi lazımdı.
*******************************
Yaseminin aklında bin bir türlü tilki dolaşıyordu Melekten ayrıntıları iyice almıştı ve asla Meleğin kendisinden zengin olmasına izin vermeyecekti. Evet evet kesin bir şey yapıp bu evliliğe engel olması lazımdı zaten tek arkadaşı bu kızken birde onun zengin olup gidip kendisinin o izbe kasabada tek başına kalmasına izin veremezdi hem adamın tek şartı vardı demek ki Meleğin o şarta uygun olmamasını sağlarsa Melekte onunla birlikte sefil bir hayat sürmeye devam ederdi beklide Ayten teyzeyi kafalarsa o adamla kendi bile evlenebilirdi. İşini bitirip kafasında bir plan yaptı Melekte işini bitirip onun yanına yaklaşırken Yaseminin ilk yapması gereken şey Meleği eve geç gitmeye ikna etmekti sonrada onu sarhoş edip kasabaya götürecekti onu sarhoş görenlerde dedikodu çıkaracaktı.
-Seninde işin bittiyse çıkalım babam beni bekler.
-Yok öyle şey ara babanı söyle bugün bizde kalacaksın zaten yakında evleneceksin bari bugün kafa dağıtalım, temiz hava alır meyve suyu içer eve gideriz.
-Yok Yasemin ya hiç canım istemiyor, ben eve gideyim.
-Olmaz hiç itiraz istemiyorum ben ne dersem o olacak.
Birlikte sahil kenarına gidip bir banka oturdular Yasemin ben meyve sularını alırım diyerek Meleği orda yalnız bıraktı. Denizdeki dalgalar annesini hatırlattı ona şimdi keşke yanında olsaydı. Yasemin sahilin oradaki bir kafe den iki meyve suyu aldı tabi birinin içine alkolü doldurmaktan da hiç çekinmedi Melek anlarsa da biraz sıkıntısını alacağını söylerim ne var ki dedi bir de kendi kendine Melek bir dikişte içmişti meyve suyunu ama tadı biraz garipti birden içince de hafiften başı dönmeye başladı Yaseminin ısrarıyla da birkaç bardak daha içti sonra oturdukları yerden kalkınca sallana sallana artık eve gittiklerini düşünmüştü ama yasemin onu ilk gördüğü bara soktu Meleğin konuşacak hali bile yoktu,itiraz etmedi ama içeriside serseri doluydu.
