𝑺𝑺𝑮 𝑷𝑹𝑬𝑺𝑰𝑫𝑬𝑵𝑻

30

Palabas na ako ng office dahil tapos na Yung trabaho ko magpapahinga nalang ako sa condo ko dahil sobrang napagod ako ngayon

Nanakbo ako ng makitang sasara na Yung elevator. " Wait!"

Tinaasan ko ng kilay Yung lalaking nag iisa sa elevator mukhang tapos na din siya.

" Stop staring me." Hinila niya Yung braso ko papasok dun saka binitawan Yung pinto ng elevator

" Do you have a boyfriend? " he asked tinignan ko Siya naka tingin lang siya sa unahan

" Paano kung sabihin ko sa 'yong Wala."

" Edi manligaw ako." Seryoso Yung tono ng boses niya

" Sorry pero naka sarado na 'Yung gate ." Mayabang kung sabi

" Buksan ulit." Naka tingin lang siya sa unahan na parang hinihintay bumukas Yung elevator.

" Masyado ng  madaming naka pila." Sagot ko ulit

" Edi singitan ."

Napa iling nalang ako sa mga sinasabi niya baliw na ata Siya.

" can we stay with each other again" Nanlaki Yung mata kung marinig 'yun

" Stay for what ? Stay for pain ? , It's better to let you go and move on." Hindi ko alam kung saan ko nakuha Yung lakas ng loob ko para sabihin 'yun.

" Love..."

" Dinama ko lahat ng sakit na binigay mo nung araw na 'yun inisip ko din Minsan kung magkamatay nalang ako, wala naman ata akong ambag sa Mundo." I bit my lower lip to stop the tears from dripping

" Nag sabi sakin si Kian na Hindi ka nag open sakanya ng nangyari satin." Naka tungo siya ngayon siguro na realize niya Yung ginawa niya

" I choose to hide my pain, Wala naman kaseng makikinig eh..." I licked my lip a little

" Dapat kase sinigurado mong seryoso ka sakin bago ka nangako. " Dagdag ko pa

" Love ...."

" bumaba Yung confidence ko nung magsalita ng masama sakin Ang mommy mo! " Hindi ko na napigilan Yung taksil kung luha .

"Kinimkim ko Yun kahit parang sinasaksak ng isang daang milyong kutsilyo ang dibdib ko. Pangako mo kase Yung pinanghawak ko nung araw na Yun ." Napa takip na ako ng Mukha hindi na ako makapag salita

" Yung pangako mo na .....Hindi...mo ako iiwan, Hindi ako nag Padala sa sinasabi ng mommy Hindi ako bumitaw...ta..tapos ..ikaw bumitaw ng Hindi ko man lang alam Yung dahilan."

Lumayo ako ng akmang yakapin Niya ako.

" Ayoko sanang damdamin, pero sobrang sakit e." Napa hawak ako sa dibdib ko

" Stop crying love.. I'm hurting." Pumatak na rin Yung luha niya

" I hurt you?  Sorry,  but you hurt me." Lumayo ako ulit ng lalapit siya sakin

" Pinagsawaan ko na Yung mga bulok mong pangako."

Nauna na akong lumabas sakanya ng bumukas Yung elevator nag titinginan Yung mga dumadaan sakin dahil umiiyak pa din ako.

Ng marating ko ' Yung unit ko agad kung tinawag si Roxanne pabagsak akong umupo sa sofa

[ Napa tawag ka fia ?]

[ Xanne..]

Naunahan na naman ng luha ko Yung sasabihin ko

[ Umiiyak ka ba ? Sandali pupuntahan kita.]

Malapit lang naman Sila dito Hindi nga lang siya lumalabas.

" Ano nangyari fia ?" Tanong niya agad at hinawakan Yung braso ko

" Ang sakit..." Tumungo ako dahil ayaw tumigil ng luha ko

" Fia...nagkita ba kayo? Nasabi mo ba Yung nararamdaman mo?"  Sunod sunod niyang tanong tumango ako

" P-pero Ang sakit pa din....Sa pagkaka alam ko naka move on na ako"

Inayos niya Yung buhok ko at pinaharap sakanya

" Fia wag mong damdamin.." hinagod niya Yung likod ko

" Ang sakit eh. " Napa bagsak akong Mukha sa balikat niya

" Shhh...tahan na , may sariling pamilya na si pres diba?..." Patuloy lang siya sa pag hagod ng likod ko

𝐑𝐨𝐱𝐚𝐧𝐧𝐞 𝐌𝐚𝐫𝐢𝐞 𝐆𝐨𝐦𝐞𝐳 𝐆𝐨𝐧𝐳𝐚𝐥𝐞𝐳 𝐏𝐎𝐕

Patuloy lang sa pag iyak si Sofia nakakaawa siya kung pwede ko lang akunin 'yun..Mahal na Mahal niya si pres since nung collage pa kame.

Nag kikita din kame ni pres dahil pumunta kame dun sa bahay nila minsan siya Ang pumupunta sa unit namin ni Kian

Tinatanong niya Yung lagay ni Sofia kung maayos lang ba siya o may boyfriend na.

Simula ng maghiwalay si pres at Sofia lagi ng pag aaral Ang inatupag ni Sofia Minsan nalang siya gumala o sumama samin. Lagi siyang naka kulong sa kwarto at Hindi kumakain. Kaya nung time na 'yun kinausap ko si pres na Nasa sarili niyang office .

" Wag mo nang balikan Yung kaibigan ko , kung sasaktan mo lang din." Diretsahan kung sabi

" Roxanne..."

" Ikaw Ang nagtanggal ng mga magaganda niyang ngiti." Gusto ko siyang saktan o batuhin ng unan pero Wala akong karapatang dahil kaibigan lang ako ni sofia

" Wag ka nang babalik sa Buhay niya." Huling sabi ko bago ako tuluyang lumabas sa office na 'yun