son | taekook

Snow|End

Bölüm Şarkısı: SNOWMAN

Jungkook, sabah erken uyanıp hızlıca hazırlanmaya başlamıştı. Neden mi?

Çünkü bugün yıllın ilk karı yağcaktı.

Hatırladığı anıyla yüzünde hafif bir gülümseme oluştu.

Hatırlama:

Jungkook, okul'un bahçesine çıkmış her zaman ki gibi tek başına öğle yemeği yiyordu. Okul da hiç arkadaşı yoktu, hep tek başına takılıp tek başına gezerdi.
Oturduğu bank da yemeğini yemeye tam başlıycaktı ki yemeği'nin üzerine konan beyaz kar tanesiyle kafasını yukarıya kaldırdı.

Kar yağıyordu. Yıllın ilk karı yağıyordu!

Kafasını tekrar aşağı indirdiğin de gözü karşısından gelen altı kişiye takıldı. Özellikle esmer ve bir çift kapaklı gözü olan çocuğa, çocuk da ona baktı. İkiside gülümsüyordu.

Aralarından beşi tam oturacakdı ki esmer olan onları durdurup birşeyler söyledi. Birden altısı da Jungkook'a bakarak ayaklandılar. Yemeklerini alıp Jungkook'un yanında ki boşluklara doluştular. Jungkook etrafa şaşkınlıkla bakarak ne olduğunu anlamaya çalışırken esmer olan söze girdi.

"Birkaç gündür gözüm sana takılıyordu,hep tek takılıyorsun. Beni fark etmişken yanına geliyim dedim. Madem arkadaşın yok o zaman bizle takıl." dedi.

Günümüz:

Taehyung cama baktı. Acıları iyice artmıştı. Sanırım bugün sonun da rahat uyuya bileceğim gün diye içinden geçirdi. Camdan yavaşca süzülen beyaz tanecikleri fark edince yavaşca yattığı yerden kalkıp dikkatlice baktı.

Kar yağıyordu, yıllın ilk karı yağıyordu.

Kapı sesi gelince hafifçe arkasına döndü. Kimin geldiğini zaten biliyordu.

Gelen Jungkook'du.

Taehyung gülümseyerek "tam zamanında" dedi. Jungkook ellindekileri bırakırken "Ney tam zamanında?" diye sordu. Taehyung "hiç birşey ne zaman geleceğini tahmin etmeye çalışıyordum. Neyse sana birşey diyeceğim ama kızmak veya red etmek yok anlaşdık mı?"

"Ne diyeceğine bağlı"

"Ah hadi ama lafımı tekrarlatma. Evet mi? hayır mı? Senden isteğimi geri çevirmezsin herhal de dimi??"

"Tamam, hadi söyle"

"Jungkook ilk kar yağıyor. Dışarı çıkalım, öyle bakma sakın hayır deme sadece hastane'nin önüne çıkacağız. Uzun zamandır dışarı çıkmıyorum lütfen"

"Çok inatcısın Taehyung... Tamam ama biraz durucağız ve montunu giyceksin!!"

Jungkook sevgilisini hazırlayıp,tekerlekli sandalye ye oturtup dışarı çıkardı. Hastane'nin önünde ki banklardan birine oturdular.

"Jungkook o günü hatırlıyor musun?"

"Tabii ki hatırlıyorum. Nasıl unutabilirim ki dayanılmaz hayatımı parlattığını"