***
Christine's POV
Flashback
"Daddy I want a doll!!"
"NOT TODAY CHIRIST" sigaw nya
_______________________
7 years na ang nakalipas si kuya isa na syang professional lawyer mas lalo syang lumelebel up maraming gustong sya any maging lawyer nila kasi magaling syang mag solve ng kaso oh diba lawyer na nga detective pa.....
"Chase mag madali ka na!! Bilis bilisan mo!!"
Ito nanaman tayo....bakit kasi holiday ngayon....mas gusto ko pang pang matulog e kesa sa umalis kami....pero wala akong choice lahat siala sasama si kuya Charles lang ang kayang magatagal dito sa bahay na to....creapy kasi e....hayst
"To na naka bihis na anga ako o"
"Bilisan m o na kasi tagal tagal e"
"Pasenya na po donyorito" pag singit ni kuya chari
"?"
nag tinginan sila chase sa sinabi ko..
"So what do you mean donyorito??"
"e di naman sya babae eh"
"ahhh k not funny"
"what mga kuyz i don't get it??"
" diba kasi chase senyorita kapag babae!!" pagpapaliwag ni kuyz
"galing mo dyan ri!!....paliwag na ba yon??"
"na gets naman naa nya eh...dbia chase?"
"ahhmm oum"sabay ngiti
"so mga kuyz??....where we going??"
"sa lugar na malayo Dito sa bahay!!"
"wehhh!!"pagkasabik ko
"Na exite ka na dun?"sabi ni kuya charlie
"weh panira mood" sabi nilang dalawa ni kuya chari at kuya charles
"ang gulo nyo...tara na nga!!"
*5 hours later*
"it's already 4 pm sabi na mas magandang umalis ng maaga eh sabi ko sa isip ko but i almost forgot may baon nga pla kaming pagakin and tubig....kinal-kal ko yung bag and wala dun yung food???,tiningnan ko nang masama si kuya charlie cause i know na matakaw sya..d nya ako pinansin ng makita nyang hawak ko yung bag na pinaglagayan ng mga food...
"sorry chase i forgot you!!..titirhan sana kita kaso lang -"
"kaso lang matakaw yang kuya mo" sambit ni kuya charles
"CHARLES!!"
"lang galang talaga toh"
________________________________________________________________________
*CRISTINE'S POV*
"WALA KA NA BA TALAGANG UTAK???"sigaw ni dad
"PATI MGA ALAGA KO INAGALAW MO??!!!"dagdag ni dad
since that day my heart turns to rock, i'm just 7 years old that day, year 2000 and no 2024 i'm 31 years old may matanda ngalang saakin sa chari ng isang taon 8 years ld na sya nung 7 years old ako pero parang ako pa nga ang mas matanda sa aaming dalawa eh...one day nag kita kami ni chari on UST dun silang tatlo nag collage and si chase the masungit nyang kapatid kala m matanda kung umata..
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"CHASE!!"
"om"
"anong om mag hugas na oi"
"mm mamaya na!!"
"MAMY si chase oh ikaw nlng daw mag hugas sabi nya"
"oiiii!!"
"don't call mommy!!!"
"pag mamaya d ka pa nag hugas lumayas ka na dito ahh"
"..."
"Isa"
"Ok na to na nga oh!!"............
"Chaseee!!!!"
Nagising Ako sa kakatulalaan ko siguro Kasi Inaantay namin yung doctor na sabihin kung Patay or Buhay ba si kuya.
Ilang saglit pa at lumabas na Ang doctor ng sabihin nyang Patay na si kuya chari nagulantang kaming lahat Lalo na ako syempre sya lang Ang......... D ko na kayang magsalita cahil dun kayak lumabas muna Ako para mag pahangin saglit,Nakita Kong palabas din sila Charly and kuya Charles na nagbibiruan si kuya Charly naging corny bigla at si kuya. Charles obvious na obvious na nagpipilit na did umiyak kaya tumatawa sya...."Chase" narinig kong tawag Ako ni kuya miles...
Si kuya miles yung friend ni kuya since daycare palang sila then bung nag grade 6 sya he met kuya ace magaling sya mag math at mag english 5 silang magkakapatid pangatlo sya then si kuya miles naman only child lang sya kaya hinihiling dati nila kuya miles na mag karoon na sya ng baby boy
"Kamusta si chari??"
"Is he okay??"
"What?"
"Answer mee!!"
"He---"sabi ni kuya charles
"He?...what??!!"pagaalala ni kuya miles
"Patay na sya ku-kuya miles"panginginig ko
Napaluhod nalang si kuya miles sa sahig at nagiiyak...d nya rin kami masisi dahil alam nyang nasasaktan din kami....
"Wh-What??"
"Kuya Ace..."
"Cha-..Chase"
Di ko napansin na na umiiyak si kuya ace sa may labas kaya pinuntahan ko sya doon at pagkatapos sinabi ko sakanya " kuya Ace we will moveing on soon, alam kong mahirap pero di tayo sususko kuya Chari will be always in our hearts."
alam kong sumunod sila kuya saakin and they know na nasabi ko lang yun. tumingin ako kela kuya Charles ngumiti nalang ako kasi wala na talaga akong masabi.
19 years later
araw pala ng pagka matay ni kuya i almost forgot sayang di ko na naman madadalaw puntod ni kuya pag dasal ko nalang sya here in UK... natupad ko ang pangarap ni kuya na maging lawyer at makapag travel
*RING RING*
"Chacee musta naa!"
"Ok lang.. ay oo nga pala Allan sa December 12 uuwi na ako!"
"eh? ayieee mag sasama na ulit sila ni Ken! HAHAAH"
"Yan ka nanaman eh, wag mo sasabihin dun sa dalawang doctor ahh pati kela mama"
"Okey dokey"
*Call ends*
"Pag uwi ko pupuntahan ko agad puntod ni kuya malayo-layo pa pala uwi ko November 16 palang pala? ok lang yan ilang years narin naman ako dito sa Uk , I miss you kuya"
palagi kong napapaginipan yung about sa Diamonds yung powers powers ganon di ko alam kung bakit siguro meron akong powers? pero di naman totoo yun eh pero malay natin totoo pala yun pero kung totoo yun sana yung kayang bumuhay ng patay.
lagi ko ring naaalala yung dun sa pagkamatay ni kuya even in my dreams lagi nalang akong binabangungut nakakainis parang sinasabi saakin na kasalan ko yung pagkamatay ni kuya pero sinasabi nila saakin na hindi ko yun kasalanan ang gulo naman ng mundo!.
pero kahit ganun pinipilit ko nalang na wala lang ang lahat ng yun. kahit pag bintangan pa nila ako na ang pumutay kay kuya syempre i dedeny ko yun diba? di naman kasi talaga ako yun.
***
