Matapos mabigo ni Ethan sa kanyang fianceè na si Ariane, iniwan nito ang kanyang buhay sa syudad para bumalik sa Hiagaki village. Ang lugar na kanyang kinalakihan. Ang lugar na ilang taon niya pilit na kinalimutan dahil sa isang masakit na nakaraan...
Dinala ko sa isang hotel si Lemon matapos ko siya makita na tumatakbo galing sa isang lumang kubo. Buong oras ito tahimik habang nasa byahe kami. Lemon and I are friends. I met him matapos kami lumipat sa lugar na ito.
"Hey mauna ka na sa shower room, kailangan ko pa ayusin ang luggage ko." hayag ko. Ilang minuto na kasi ito tahimik na nakatayo sa pintuan.
"I'm sorry Kyler," bulong ni Lemon.
"Shut up. Maligoka na bago ka pa magkasakit." saad ko habang hinihila siya papasok ng shower room. "Here, wear this. Kasya naman sigurosa iyo ito." iniabot ko kay Lemon ang hawak ko na blue tshirt at panjama.
"How can I face him now? What should I do? He hates me again..." tila wala sa sarili na bulong ni Lemon.
"Take a shower first then let's talk after." mahina ko na tinapik sa balikat si Lemon. Sumunod naman ito sa sinabi ko.
Napahawak nalang ako sa batok ko matapos isara ni Lemon ang pintuan ng shower room. Bumalik ako sa kama para ayusin ang ilan pa sa kagamitan ko. Like, what the f#ck? Ano ba nagustuhan ni Lemon sa Ethan na 'yon?
Naaalala ko tuloy noong unang araw na lumipat kami sa lugar na ito, naisipan ko mamasyal hanggang sa mapunta ako sa isang playground. Doon ko natagpuan ang umiiyak na si Lemon. Tinawag niya ako Ethan dahil buong akala niya ay ako ang gago na' yon.
"F#ckdihamak na mas gwapo ako sa Ethan na 'yon." bulong ko sa sarili.
"Kyler.." pagtawag sa akin ni Lemon. D#mn just look at him, fucking beauty. Pero kahit ganito si Lemon na ubod ng ganda. I just like him as my older brother and never in romantic way. "Sit there. Let's drink. Ilangtaon din tayo hindi nagkita, hindi ka man lang sumasagotsa message or call ko. Here, ito lang meron sa lugar na ito. Drink it." iniabot ko sa kanya ang beer.
"Thanks." he said.
"Welcome.."
"No, not the beer. Salamatdahilpumayagkasanais ko mangyari. Because of you, unti-unti ko natutupad ang mgapangarap ko noon para samin ni Ethan." hayag niya.
"Oh you mean your house? Balita ko muntikka na mapahamakdahil may kinuhakasaloob. Sanasinabi mo nalangsa'kin para pinakuha ko muna sa tao ko bago ko ipasunog ang bahay mo." hayag ko.
Yes, ako mismo ang nagpasunog ng bahay ni Lemon. I can still remember his voice that night. Kung gaano ka-disperado si Lemon na ipasunog ang bahay niya. And I did. Bumayad ako ng tao para gawin ito at kalaunan ay pinaalis ang mga ito sa lugar.
"I'm sorry. How is she?" tanong sa'kin ni Lemon.
"Who?" balik tanong ko.
"Ethan's fiancée." pagkumpirma niya.
"Ah her? Matapos siya iwan ni Ethan, she broke up with me. I feel sorry about her but that's how it is." hayag ko.
"I see. Thanks Kyler." nginitian niya ako na tila may kaharap ako na anghel.
Yes, ako ang lalaki na nasa likod ng paghihiwalay ni Ethan at ng fianceé niya. Ako ang dahilan kung bakit iniwan ni Ethan si Ariane. Kung bakit hindi natuloy ang kasal nila. Kung bakit nasira ang relasyon nila.
Everything from the beginning until now, is all Lemon's plan.
"So what happened? Why are you crying? Anonangyarisa inyo ng lalaki na 'yon? Did he do something shit to you? " tanong ko kay Lemon na agad naman niya kinalungkot. F#ck. "Just forget those questions. My real question is, what's your next plan? " tanong ko muli kay Lemon, umiling ito.
Saglit na katahimikan ang nanaig sa pagitan namin.
"Kung wala, I have an idea. Wanna hear it?" nakangisi ko'ng sabi.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
He looked at me with his tired eyes.
"Yes." he whispered.
"Then the plan is...."
* * *
Update. Gomenasai, ito lang kinaya ko. Arigatou for supporting this boring story.
