Heb je er ooit bij stil gestaan?
Waar je vroeger van droomde is de werkelijkheid geworden. Ik had het niet verwacht. Ik stond er niet bij stil. De drie belangrijkste doelen van mijn leven heb ik al behaald. Op mijn 23 jarige leeftijd.
Ik besefte me laatst dat het zo was en kon het niet geloven. Een lieve man die van mij zou houden, kinderen en een huis. Ik heb het allemaal. Ik ben al 4 jaar samen met mijn partner, we hebben vorige jaar huis gekocht en onze zoon gekregen. Nu ben ik alweer zwanger van onze tweede kind en we krijgen een dochter.
Ik zat laatst aan mijn bureau op kantoor en besefte me ineens dat alles wat ik wilde, heb ik bereikt. Ik zou dankbaar en gelukkig moeten zijn maar toch voelt het niet altijd zo. Wat is er mis met me? Dat vraag ik mezelf ook vaak af.
Soms lijkt het wel alsof ik nooit geleerd heb om gelukkig te zijn en waarderen wat ik heb. Ik hou van mijn partner, ik hou van mijn zoon en ik kan niet wachten tot ons dochter geboren wordt. Begrijp me niet verkeerd...
En toch zit ik hier, in het donker op de bank met muziek op de achtergrond. Ik ben alleen thuis, nja niet alleen. Mijn zoon slaapt al zoet in zijn ledikant en me partner is avondje op stap met zijn vrienden. Er gaan op dit moment zo veel gedachten door me heen. Alsof het nu ineens allemaal daalt. Ik heb nu even voor mezelf, in alle hectiek van de dagen in de rol als moeder en huisvrouw heb ik mezelf verloren. En in plaats van bij mezelf te komen op z'n moment als dit, besef ik dat dit niet goed is. Ik zou mezelf graag willen terug vinden, de blije vrouw die ik was. Het is heel lastig om haar te zijn wanneer je niet aan jezelf kan denken. Wanneer je alle energie die je hebt stopt in het gelukkig maken van anderen. Zorgen dat ze tevreden zijn en niks te kort komen.
Ik ben gelukkig maar ik ben niet gelukkig. Ken je dat gevoel... ?
JE LEEST
Het dagboek van een old soul
EspiritualSoms heb je het gewoon even nodig, om het van jezelf af te schrijven. De gedachtes, gevoelens.. En dat doe ik.