Into Another World [On-Going]

Chapter Two

"Bunso? Okay kalang?" kapapasok ko palang ng pinto ay iyan na ang bungad sa'kin ni kuya Rolie, "See your reflection in the mirror," utos nito. Agad ko iyong sinunod. Nang makita ang repleksyon ay saka ko lang napagtanto ang namamaga kong mata. Halatang galing lang ako sa iyak.

I let a heavy sighed, "I'm okay," I lied. Tinungo ko ang kuwarto ko. Lumilipad na naman ang isip ko sa alapaap.

Nakita ko na lamang ang sarili na nakahiga sa kama. Nakatulala sa kisame at iniisip ang mga nangyari kanina

Hindi ko alam kung anong naisip ko at bakit 'yun ang naging sagot ko. Bakit tila 'yun nalang ang lumabas sa bibig ko. "Ang tanga tanga mo, Alli!" I said behind my mind.

Sinabunutan ko ang buhok ko at hinampas-hampas ang ulo, "Aaaahhhhh!" buong lakas kong sinigaw ang katangahang ginawa.

"Bunso!" napalingon ako sa bumukas na pinto. Si kuya Rolie, habol ang paghinga nito, agad na lumapit ito sa'kin, "Are you okay? Bakit ka sumigaw?" nag-aalalang tanong nito.
"Nothing," I mouthed.

"Why are you crying?" he asked again.

I sobbed, "I said nothing!" I turned my back and cover my blanket over my body. Then, let my self burst in cry.

Suddenly, a flashback strikes me.

"Yes, I love you, Harvey, but i'm not ready, yet." I covered my mouth, trying to stop myself from crying, "No." I coldly said.

Nalungkot ang mukha ni Harvey sa naging sagot ko, ibinaba niya ang maliit na kahon na may lamang singsing. I can't take this scenario and I gave him back the flower and ran away.

I can't.

I'm not ready.

"I'm sorry, Harvey." I whispered. My tears can't help but to flow.

"Alli, are you okay?" inangat ko ang ulo. Si Clems. Kita ko ang pag-aalala sa mukha nito.

"He proposed, and I said 'no'" I mouthed.

"Oy! Sineryoso mo ba 'yung sinabi ko kanina?" tanong nito.

"Hindi ganon, sadyang hindi lang ako handa." I sobbed.

I hugged the pillow beside me.

Naramdaman ko ang pagyakap sa akin ni kuya, "I talked to Clementina, why you rejected your suitor, bunso?" he asked. I feel his breath at my neck.

"I'm not ready."

"Sometimes, we feel that we're not ready to enter in a relationship again. Yes, I'm a man. Iba ang lalaki sa babae pagdating sa pag-ibig, pero bunso, paano kung ready kana ulit?" he said, "Past? Dahil ba sa nakaraan mo? Dahil ba mahal mo paba si Alvin? I understand if you can't move forward with your past. Pero kailangan mo nalang ma-realize na pinalaya kana niya." he added, pertaining to Alvin and our relationship before.

"What's your point?" nanginginig ang boses ko.

"Pinalaya kana niya, ikaw nalang 'yung nagkukulong sa sarili mo sa nakaraan niyo. He already moved on, ikaw nalang ang hindi pa. Bunso, break the chain of your past, don't let that chain binds you forever, open your heart again, your past will be your teacher to your life. You failed? Then, make it your inspiration this time. I love you, bunso. Just think about it." he explained.

Naramdaman kong bumitaw na si kuya sa pagkakayakap sa'kin at base sa yabag ng mga paa nito at sa pagbukas ng pinto ay lumabas na ito.

Hinigpitan ko ang pagkakayakap sa unan. My tears continues to flow. What if he's right? Paano kung ako nalang ang nagkukulong sa sarili ko mula sa taong hindi na ako ang mahal?

Alvin is my ex. We have been in a relationship 1 year ago. Walang third-party sa naging break-up namin, malinis kaming nakapagpaalam sa isa't-isa, gusto lang daw niyang unahin ang pag-aaral. Nakita ko naman iyon kahit ilang buwan na ang nakalipas, wala siyang nakakasamang babae. But I'm wrong, 5 months ago after our break-up, he courted Via, the SSG President of our university. 4 weeks past and they became lovers.

"Shit." I cursed.

I thought I'm ready for a new one, but no, nagkamali ako ng inakala.

1 week passed. Harvey and I became a stranger again, but now, with memories. I don't know but I'm not affected whenever I see him with another girl. Baka nga hindi ko siya mahal.

"Are you okay?" Clementina asked. Umupo siya sa katabi kong silya. "Bakit napapabuntong-hininga ka diyan?" dagdag na tanong nito.

I shook my head, "Nothing," I answered without turning my head on her.

"Already move on?" sunod na tanong pa nito. This time, I faced her.

"Yes," ngumiti ako.

Pumasok na ang prof namin sa Gen. Math. Lahat kami ay nagtayuan para bumati pero tulad ng dati, ngiti lang ang isinukli nito.

“We have no class for today. We call for a meeting. So, may free time kayo.” yun lang at lumabas na ito.

“What’s wrong with ma’am Dianne?” tanong sa’kin ni Clems. Nagkibit-balikat lang ako. Parang bago sa kanya yung gano’ng awra ni ma’am.

“Goodbye,” pagpapaalam nito saka lumabas ng classroom. Hindi pa umaabot ng limang minuto at tila nagmistulang may party sa room namin.

Maingay at parang mga ibon na nakawala sa hawla ang mga tarantado.

Napalingon ako sa likod ko nang may kumalabit sa’kin, si Clutter pala. I gave him the what’s-your-problem look.

Lumapit ito banda sa tainga ko, “Nandyan siya,” agad ko namang nilibot ang mata ko sa paligid, “Si Theo.”

I got freeze for what I heard, tiningnan ko siya, “Sinong Theo?” I asked.

“Her Kiss’ leading man,” he murmured. Maingay ang paligid pero sa kanya lang nakatutok ang tainga ko. I don’t know, but, he has this kind of something that catch my whole attention. “I knew it, Alli. Just be careful, and be aware once you enter in that world again,” he added as he tap my shoulder.

What the hell is happening?

Hindi na ako nakasagot pa. Natulala nalang ako. Bakit alam niya iyon? Ano bang alam nung lalaking yon.

“Cl-Clutter...” lumingon ako sa direksyon niya. Tumayo ako ng makita ito sa upuan niya. Inikot ko paharap sa kanya ang bakanteng upuan sa harapan niya. Umupo ako do’n.

I faced him, “Anong alam mo?” tanong ko dito. Instead of opening his mouth to answer he just threw me his emotionless eyes.

What’s wrong with this guy?

“I warned you Miss Arellago, be careful, that’s it, shut up.”

MFS savage ako do’n!

“Please, tell me!” I begged.

“No. When you enter again, and the author didn’t open the door again to make you out of the book, then, your challenges will start.” I swallowed, breathing rapidly, after hearing what he said. I’ll get stuck there if enter that world again.

I swallowed, “Challenge?” I asked out of curiosity.

“I don’t know.” he shrugged his shoulders.

Iginala ko ang paningin ko. Baka makita ko si Theo dito, at sana nga, nandito siya.

But how come that a fictional characters entered this real world? Wait, naguguluhan ako.

I shook my head. Nang mag-angat ako ng ulo ay nakita ko siya.

“Theo,” but he disappeared in just one blink.

“I said, be careful,” Clutter said.

I cover my ears, and cover my eyes, I’m getting crazy

Kumawala ang mga luha sa mga mata ko.

“Wipe it,” a voice of a man said. As I opened my eyes, I saw a white handkerchief. Tiningnan ko ang may hawak niyon.

“Theo...”