~ALTIZLAR~(DÜZENLENİYOR)

5

Uzun bir aradan sonra selammm

Yorum ve vote atmayı unutmayınnn

İyi okumalarr:)

Gözlerime güneşin vurması ile gözlerimi araladım. En son en üst katta hep birlikte birşeyler oynamıştık. Sonra ben sanırım Bora abimin omzunda uyuya kalmışım. Çünkü odama geldiğimi hatırlamıyorum bile misafirlere de ayıp olmuştur şimdi keşke uyandırsalardı.

Daha fazla oyalanmadan yataktan kalktım. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Sabah rutini olan işlerimi halledip giyinme odasına geçtim.

Gri oversize eşofman altı ve üstüne bol Beyaz t-shirt giyip saçlarımı taradıktan sonra odamdan çıktım .Aşşağıya inmeye başladım. Salona geçtiğimde sadece Ateş ve Bora abimin burda olduğunu gördüm. Neden kimse yoktu ki ? Biraz çekindiğim için onlar beni görmeden gitme fikri çok mantıklı geldi. Arkamı dönmemle Ateş abimin

"Sanada günaydın güzelim nereye gidiyorsun gelsene yanımıza" demesi ile utanarak onlara döndüm

"Şey günaydın saate bakmamıştım da sanırım erken en iyisi ben geri çıkayım odama" dememle arkamı döndüp meridvenlere doğru ilerledim.

Ohh çok şükür içeriye girmedim . Çünkü hala kabul etmeye çalışsam da yeni aileme  pek alışamadım. Bir anda havaya kalkmam ile ağzımdan bir çığlık çıkacakken ağzıma kapanan ellerle çığlığım ufak bir şekilde çıktı. Ağzımdan çekilen ellerle

"Ödüm koptu ama neden aniden sessizce yaklaşıyorsun kii"  beni kucağına alan Bora abime söylenirken salona gelmiştik bile.

Ateş abim ise bize gülüyordu. İlk gün sabah kahvaltıda karşılaştığım kişiler bunlar olamazdı. Hala aklımda bana sinirle bakan yüzler. O gün çok korkmuştum ikisinden.

"Abicim bizden çekinmene hiç gerek yok biz senin abimiz bunu hiçbir zaman unutma evet sende haklısın 17 yıl sonra yeni bir ailen oluyor. Alışmak zor evet kabul ediyoruz. Ama bize de anlayış göster bizim içinde zor bir durum bizde alışmaya çalışıyoruz.".  Demesi ile başımı salladım haklıydı. Bora abimin beni ortalarına oturtmasıyla kimse ile göz teması kurmadan başımı önüme eğdim.

"Özür dilerim" dememle bana kızgın gözlerle baktı Ateş abim

"Güzelim bunu konuşmuştuk özür dilemek yoktu hani" demesi ile ona baktım ve hafifçe sırıttım.

Gerçekten çok ilgiliydiler. İçim ısınmaya başlıyordu bile .

"Madem baş başa kaldık birbimizi daha iyi tanıyabiliriz bence güzelim. Mesela neler yapmaktan hoşlanırsın sevdiğin veya hoşlandığın biri var mı ki umarım yoktur yada en sevdiğin yemek?"  Diyen Bora abim ile başımı salladım.

"Hmm ben en çok futbol veya voleybol oynamayı severim. Sevdiğim birisi yok . En sevdiğim yemek yaprak sarması başkada birşey gelmedi aklıma peki siz?"  Bora abim söze girdi.

" Ben şirkette çalışıyorum. 25 yaşındayım. Futbol oynamayı severim. Genellikle ailemle vakit geçirmek hoşuma gider."  Demesi ile Ateş abime döndüm.

"Bende şirkette çalışıyorum . 26 yaşındayım. Spor yapmak ve futbol oynamak hobilerimin arasında. Genellikle bende ailemle vakit geçirmeyi seviyorum." Konuşmasını bitiren Ateş abim ile , Bora abim araya atladı.

" Instagram'ın var mı peki güzelimm"  demesi ile kıkırdadım.

"Evet var isterseniz kendime istek atabilirim ama şuan kabul edemem çünkü teleofnum yukarıda kaldı"  dememle Bora abim telefonunu elime verdi.

Instagram'a girip kendime istek attım. Sonrada Ateş abimden kendime istek attım. Koyu bir sohbete başladık.

~1 saat sonra~

"Buyrun Bahar hanım sofra hazır geçebilirsiniz." Diyen evin görevlisi abla ile hepimiz ayaklandık.

"Sonundaa" diyen Yalın abim ile kıkırdadım.

"Ne gülüyorsun cadı?" 

"Sensin cadı."

"Ben nasıl cadı olayım şapşal."

"Yaaa gıcıklık yapmaa bana"   dememle

"Elleme kızı salak." Diyen Yaman abim ile ona döndüm. Gülümsedim.

"Teşekür ederimm abicimmm" dememle bir anda herkes hareket etmeyi bıraktı ve sessizlik oluştu.

Ne olduğunu anlamak için herkese baktım . Herkes bana şok olmuş gibi bakıyordu.

"N-ne oldu yüzümde birşey mi var? Heyy size diyorum birşey mi dedim
Ne oluyorr?"

"Y-yazgı sen ilk bu Yaman serserisine mi dedin abicim diye banamı öyle geldi güzelim benim."  Diyen Bora abim ile ağzımdan ufak bir kahkaha çıktı.

O sırada Yaman abim hariç abilerimin ve altızların kötü bakışları ile koşarak babamın yanına gittim. Arkamdan koşan abi ve kardeşlerimin ordusu ile dahada hızlandım.

Soluk soluğa babama doğru koşmamla babamın şaşkın bakışlarına karşılık kıkırdayarak onun arkasına geçtim.

"Baba oğullarına birşey söyleee" dememle babam bir anda donup kaldı.

O sırada Ateş abim beni babamın arkasından kucağına aldı. Havalanmam ile korkuyla çığlık attım. Abi ve kardeş ordusunun yanına doğru götürüyordu beni şimdi yazmıştım. Hemen birşeyler yapmalıyım. Aklıma gelen şeyle Ateş abime döndüm ve yanağına ufak bir öpücük kondurdum.

"Beni bunlardan korursan en sevdiğim abim olabilirsin abicimm"

Dememle yüzüme bakarak kocaman gülümsedi. Annem ve Adar ise bizi kahkahalar izliyorlardı. Babacığım hala olduğu yerde duruyordu. Gözüm abimlere döndüğünde onlarda eğleniyor gibiydiler bunca zamandır tek eksik aile sevgisiymiş galiba kardeşlerime gidermeye çalışıyorduk ama olmuyordu.

Umarım bu sevgi ve huzur birdaha hayatımdan gitmezdi. Ateş abimin beni kucağından indirmesi ile ona döndüm. Bana gülümsüyordu. Masaya oturup kahvaltı yapmaya başladık.

"Kızım biz kafa dağıtmak için bir iki hafta dedenlerin yanına Mardin'e gitmek istiyoruz. Ama seninde fikrini soralım dedik sen ne dersin bu işe?"  Diyen annem ile gözlerimi ona çevirdim. Ve kocaman gülümseyerek

"Tabiki olur. Onlarla tanışmak için çok heyecanlandım şimdiden." Dememle babam bana döndü .

"Güzel kızım bu kadar çok hevesli olacağını bilseydik bugün yola çıkmış olurduk." Diyen babam ile Adar araya atladı.

"Yayasin babay dede gidiyoy biz"(Yaşasın baba dedem gile gidiyoruz biz)  demesiyle yanımda oturan Adar'a döndüm.

"Ya seni öpebilir miyim küçük yakışıklım?" Diye sormamla kocaman gülümsedi ve annesine döndü.

"Ya ayne abya meni öpmek mi istiyoy?"

Selam bölüm sonu burası değildi ama yayınlanmış olsunn sonraki bölümde devam edeyim bu bölüm biraz kısa olmuş .

Yorum ve vote atmayı unutmayın:)