That Nerd is Mine (Under Editing x Revision)

KABANATA 5 †

"" What's with that tears? Tears of pleasure? We're not starting yet, so don't moan early, hm? ”
  —  Whiros.

“ Fucking shit! Bumili lang ako ng menthos may nag la-live porn na sa kwarto!? ”
— Finn, 2021.

[Trigger Warning alert: Attempting of rape, physical abuse, and vulgarity words. Kindly read at your own risk.]

Her Points of view*

Napahinto ako sa paglalakad nang matagpoan ang hinahanap ko kanina pa. Napaismid ako at yuko para hawakan ang tuhod ko. I felt tired, kanina pa ako naglalakad and my knees are trembling. Ang init pa, nakakadagdag sa hotness ko, shitt.

Inayos ko ang salamin ko habang nakatutok sa malaking tree house. Hindi rin matatanggal ang bakas sa mukha ko ang mangha dahil sa desinyo ng Tree house na 'to.

Napakaganda. Halatang mahal ang pagkagawa.

Para siyang rest house na nakadikit sa Malaking puno. Light gray ang kulay nito at may mga malalaking black tinted glasswall. If hindi ako nagkakamali, na sa dalawang palapag ang treehouse, meron kasing terrace sa taas.

Ba't kaya bawal ang mga students and teachers dito pumunta, e part naman ito ng University. Tsaka ang ganda kayang pasyalan ito.

Ganun na ba kadamot ang limang unggoy na iyon para ipagdamot nila ang lugar na 'to?

Tsk, whatever.

" What a great, masyado naman 'atang magara ito para maging hideout ng demonyo at mga kampon niya." Sariling bulong ko sa kawalan.
Ang akala ko kasi kanina, is ang itsura ng hideout nila ay parang abandonadong treehouse, then creepy.

'Yun kasi ang napapanood ko sa mga movie eh.
Ta's minsan madidilim pa at may mga multo.

Awhoooh!!!

Agad kong pinuntahan ang gate para makapasok. Pero napamura ako nang wala sa oras nang malamang naka-lock ito. Damn it girl.

I don't have any choice but to do my style. Kung ayaw nila akong papasokin sa tamang paraan, edi papasokin ko sa alam kong paraan.

Ang umakyat sa bakod.
Thanked God dahil hindi ganun ka taas ang gate nila. Hanggang leeg ko lang.

Bago ko pa akyatin ang gate, binalingan ko muna ang karatolang nakapaksil. May nakasulat na " No trespassing! Private area! "

“ Tsk! Mama niyo trespassing! ” Irap ko at tumalon sa gate para makaakyat. Iniwan ko na muna ang bag ko, since mabilis lang ako. Wala naman sigurong diablo ang kukuha. If meron mang magtangka, lumubo sana ang kamay niya.

Pakyo.

Mabilis at matagumpay akong nakapasok sa bakod nila. Wala na'kong pakialam if nandito silang lahat, basta ang akin lang ay makuha ko ang cellphone ko dahil importante iyon sa'kin, tsk. Subukan lang nilang saktan ako, babaliin ko mga boto nila.
Heh, marunong kaya ako ng taekwando!

Seryusong nilakad ko naman ang daan papuntang pintoan nila nang mabilis. Atat na'kong makuha ang cellphone ko.

Baka ano na nangyare roon.

Tanging huni ng takon ng sapatos ko at tibok ng puso ko lang ang aking naririnig.

Opo... Yes po, kinakabahan ako. Na kahit papaano hindi nanginginig ang mga tuhod ko.

Agad akong napahinto nang na sa harap na'ko ng pintoan. Nilingon ko pa ang gate na pinasokan ko kanina na medyo may kalayuan na sa kinatatayoan ko ngayon. Doon ko lang napagtanto na malayo pala ang nilakad ko.
Binalingan ko muli ang pintong kaharap ko.

I gulped.

There's a part of me na gustong umatras.

Bubuksan ko na ba?