That Nerd is Mine (Under Editing x Revision)

Chapter 42

FHEY'S POV """"

" Fhey? " tawag niya sa akin na kina gulat ko at kaba na halos maputol ang sasabihin ko.The hell what he doing here??

" Hey..it's you--um..oh God w-what happend to you?? " sambit nito at niyakap ako ng mahigpit.

Amoy ko tuloy ang pabango niyang pang lalaki.

Hindi ako makagalaw sa kanya.Napakurap pa ang mga mata ko at pilit na pinapakalma ang sarili.

Bat ba ako Kinakabahan?

Mas lalo pa siyang naging gwapo..

" I miss you so much..hinanap kita,dont you know??" Sambit nito sa gitna ng pag yakap niya sa akin.

Ako?

Hinanap niya?

Agad itong kumalas sa pag yakap sa akin ng mapansin niyang hindi ata ako nag sasalita at parang gulat.Tinignan niya ako at ngumiti sa akin..at doon lang ako na balik sa ulirat.

" Hey.." tawag niya sa akin ulit. " you suddenly fell silent? " nakangiting saad nito. Napakurap lang ako,tumikhim ako para mawala ang bumara sa lalamonan ko. " H-Hindi naman..nagulat lang ako ng Makita ka ulit.." sambit ko rito. Napatawa lang ito ng mahina at akmang gugulohin niya sana ang buhok ko ng pag bantaan ko ito gamit ang hintuturo ko.

"Hepp!!..dont you dare to do it,I'm not 20 years old anymore Mr.Hyx.." Aniya ko rito at kinunutan ko siya ng kilay.Mukhang hindi siya nag bago.Ngumiti ito sa akin at napabugtong hiningang nangamulsa.

" Are you busy or on rush?can we talk?Umm..a casual slash f-friendly talk??if you mind? Fhey.." tanong nito sa akin at bahagya pang hinawakan ang kamay ko.Napaisip pa ako if papayag or tatanggi.

" Umm..A-Ano kasi---"

"Please??" Pag pupumilit niya sa akin.Wala sa oras akong napabugtong hininga at tumango nalang sa kanya.Kaya agad na sumilay ang ngiti sa mga labi nitong mapupula,Naka V-neck Black Shirt pa ito at pinatungan ng Black suit. He still have the Silver Dye hair.

His Appearance is still same..mas naging gwapo lang.

Siguro, makikipag chismisan muna ako rito,at hindi muna papasok sa Restaurant.
Agad niyang hinawakan ang kamay ko at hinila.

" Wait Hyx..Where we going??" tanong ko rito,at napa takbo pa ng mahina dahil ang bilis niyang mag lakad.Agad tong bumaling sa akin at ningitian ako.
" Let's have a cusual lunch.." ani nito sa akin.tinignan ko naman ang suot kong relo at tinignan ang oras..it's already 11:03am.Hindi na ako umangal at nag pahila nalang sa kanya,kung saan niya ako dadalhin.

Pumunta kami sa VIP area dito sa loob ng Resto-Bar,until now, naiilang ako sa mga titig niya habang kumakain kami.
Pansin ko kasi na..pa sulyap sulyap Ito sa akin.At hindi ako comfortable doon.

" You changed a lot." basag nito sa katahimikan between us.Napatingin ako sa kanya,mag kaharap kasi kami.I just give him a smile.

" I changed for the better.." sagot ko rito at binalik ang atensiyon sa pag kain ko.I saw his genuinely smile appears on his lips.Sanaol diba? Hanggang ngayon hobby niya pa rin ang ngumiti.

" You look more Beautiful and Sophisticated,muntik na kitang hindi ma recognize kanina..parang...hindi ka nanganak. " Komento nito ,at napailing na nakatigin sa akin na para bang hindi maka paniwala.

I give him a sweet smile.Ilang beses ko ng narinig ang mga katagang binanggit niya..lalo na ang huli.

" How are you?" Tanong nito sa akin.A looked at him.

" Well, I'm living good and great,together with my two angels.." nakangiting sagot ko rito na kinatango niya.

" That was great to know,so how are them?My two nephews?" tanong nito ulit sa akin.