Trisha was so stressed kasi ang sakit sakit pa rin ng paa niya dahil tama nga lalake kanina. Her foot was burnt pero buti nalang di masyadong malala. Sigurado siyang maidadaan lang ito sa ice.As she was walking to their shop, bitbit niya ang order niyang binayaran ng lalake kanina. She can pay for her order naman, but the staff from the coffee shop said that the man insisted to pay for it kaya she just decided na itake-out nalang ito.
"Ayos ka lang ba talaga?" Layla, her friend asked while looking the way she is walking.
"Oo, maidadaan din ito sa ice." Sabi niya "Ikaw naman kasi bat di ka nag-iingat, paano kung hindi lang yan nangyari sayo? Paano kung naano yang katawan mo? Paano kung-"
"Oo na, medj naging clumsy eh. Hindi ko kasi napansin masyado yung lalake." She looked at her friend with konting paawang tingin kasi siguradong sesermonan na naman nito ng paulit ulit.
"Fine, just please be careful naman kasi. Alam mo naman na dapat lagi kang nag-iingat lalo na sa lagay mo." She said "I know, it's just that I didn't notice that there's a person beside me because I was so focused on the tray I was holding."pagdedepensa nanaman nito.
"Hay nako, amin na nga yan ako na magbuhat lahat baka mamaya maitapon mo nanaman." Sabay kuha ng mga paper bag at drinks sa kamay ni Trisha.
Nang dahil malapit nga lang ang shop nila Trisha sa may café nakarating sila agad. There are few costumers, buti nalang meron pang ibang staffs na naiwan kung hindi saying yung kikitain.
Isa si Trisha sa namamahala ng business nila lalo na at dadalawa lang naman silang magkapatid at ang Tatay nalang nila ang kasama nila.
"Asikasuhin ko muna yung costumers, ilagay mo nalang yang mga yan sa likod." Sabi niya kay Layla
Hindi masyadong mahirap para kay Trisha ang trabaho sa shop lalo na at medyo gamay na siya sa mga ito dahil sa impluwensiya ng kanyang Ama.
"How can I help you Sir?" she asked the costumer.
"No, I can handle it. Actually plano ko nang bayaran ito." The costumer showed her the helmet.
"Oh, doon po pala yung counter, Sir." She pointed the cashier area and tumango lamang yung costumer.
Dahil wala naman nang ibang costumer na nagtitingin tumungo na siya sa may likod para kainin yung meryendang binili niya-binili para sakanya.
"Oh kain ka na diyan, ako na bahala sa labas." Sabi ni Layla at tumungo agad sa may mismong shop upang magbantay.
She was scrolling through her phone as she is eating and naalala niya bigla ngayon pala yung meeting para sa art exhibit ng grupong sinasalihan niya. Actually isasama sana siya ngnit umayaw siya lalo na at nahihiya siya at hindi niya maharap dahil nga sa shop.
Ayos lamang yun at inuupdate naman siya ng management lalo na siya ang isa sa pinakauna-unahang artist ng grupo at siya rin ang dahilan kung bakit kilala ang kanilang grupo.
Suportado nman siya ng kaniyang pamilya lalo na at bat apa lamang siya ay nakikitaan na siya ng talento sa pagpipinta. Ginawa niya rin itong libangan at ngayon isa na napagkukuhanan nila ng pera.
Pagkatapos niyang kumain nakatanggap siya ng text mula sa management.
From: Ginger
Hey, I just want to inform na confirm na yung about sa Art Exhibit so we should have a meeting ASAP and para makapagprepare na tayo lalo na at it's just 3 months away from now.
A smile flashed on her lips as soon as she finished reading the message and alam naman niyang ganito ang magiging kalalabasan, she sensed it as soon as she heard na may gusting mag-sponsor ng event.
Because of her excitement she didn't even bother to do research about the sponsors and what is their main purpose on doing so.
~
"Thank you so much Mr.Arcilla, hope we will get along well."
"No worries Ms. Ginger, thank you too." Sabi ni Henry as they are shaking their hands.
Nakatanaw naman si Gab at Jae na nasa kabilang table. Sadyang di sila nagsama-sama lalo na at ang nakaplanong kameeting lang naman is si Henry.
Ginger left the café first and naiwan ang tatlo.
"Kamusta pre?" Tanong ni Gab. "Ano sabi? Ano na plano?" suno-sunod naman na tanong ni Jae
"Approve na, tuloy ang exhibit at ako nga ang isa sa mga main sponsor." Pagmamayabang naman ni Henry.
"How about the girl?" tanong ni Jae
"Well, we will see. Sigurado namang makikita ko na yun."
I know it, malapit na makakaharap ko na rin siya.
11/11/21
BINABASA MO ANG
Panandalian
General Fiction"Eye for an eye, heart for a heart." It might be cliche but it's real. He's been looking for HER for years. He wanted to see the person who was so happy during the day he was in misery. Ilang taon na rin ang nakalilipas ngunit di para rin mawala sa...