Taehyung P.O.V.
එදායින් පස්සෙ මට ජන්කුක්ව හම්බුණේම නෑ. ඒත් මට එයාව මතක් උනේ නෑ කිව්වොත් බොරුවක්.
ඩිං ඩොං...
මන් wash කර කර ඉද්දි එපාට්මන්ට් එකේ බෙල් එක වදිනවා ඇහුණ හින්දා ටවල් එකක් විතරක් ඇදන් මන් දොර අරින්න ගියා.
දොර ඇරියම එතන හිටපු කෙනා.....
"ජන්කුක් ??"
"ආහ්... ඔයා මාව දන්නවද ?"
"ජන්කුක් මන් ටේහියුන්ග්.. එදා ඔයා හැප්පෙන්න ගිය වෙලාවෙ...."
"ආ... ටේහියුන්ග්.. මේ ඔයා ඉන්න එපාට්මන්ට් එකද ??සමාවෙන්න මන් හිතන්නෙ මන් වැරදි එපාට්මන්ට් එකකට තට්ටු කරලා තියෙන්නෙ.."
"ඔයත් ඉන්නෙ මේහෙද ?"
"ඔව් මන් ඉන්නෙ No.257 එපාට්මන්ට් එකේ."
"අහ්.. මේකට එහා පැත්තෙ එකනෙ ඔය."
"අහ් එහෙමද ? ගොඩක් ස්තූතියි ඔයාට. එහෙනම් මන් යන්නම්."
"අහ්... මේ... ඔයාට බඩු එහෙම ඇති නේද අස් කර ගන්න. ඔයා කැමතිනම් මට පුළුවන් ඔයාට උදව් කරන්න."
"ඇත්තටම ?"
"ඔව්.. ඔයා කැමතිනම්.."
"ම.. මන් කැමතියි. ලොකු උදව්වක් ඒකනම්."
"හරි එහෙනම්... එහෙනම් ඔයා ඇතුළට ඇවිල්ලා ඉදගෙන ඉන්නකො. මන් wash දාන්න යන්න හිටියෙ. මන් ටක්ගාලා එන්නම්."
එයා ඔළුව වැනුවට පස්සෙ මන් එයාගෙ අතිනිත් අල්ලන් ඇතුළට එක්කන් ගියා.
ඒත් අඩි තුනක් යන්න කලින් පුදනකොටම කාපි යකා කියලා මගේ ටවල් එක බිම පත බෑවුණේ මාව අමු අමුවෙන් නිරුවත් කරමින්.
මන් ටවල් එක ගන්න කලින් ජන්කුක් දිහා බැලුවා. එයා කලබල වෙලා හිටියෙ. කළු කණ්ණාඩිය පිටිපස්සෙ තියෙන ඇස් එහා මෙහා දුවනවා. මොනාහරි දැක්කවත්ද ?
අයිශ් ටේහියුන්ග් ඔයාට පිස්සුද ? මතක නැද්ද එයාගෙ ඇස් පේන්නෙ නෑ කියලා.
සමහරවිට මගේ අත අතැරුණ හින්දා වෙන්න ඇති.
හෙමීට පහළට නැමිලා ටවල් එක අරන් ඒක ඉණ වටේ පටලවගෙන ආයෙමත් මන් ජන්කුක්ගෙ අතින් අල්ලගෙන එයාව සෝෆා එකෙන් ඉන්දවලා බීම එකකුත් හදලා අතටම ගිහිල්ලා දුන්නා.
"ත්..තෑන්ක්ස්..."
.
.
.
.
.
.මන් wash කරන් ඇදුමකුත් ඇදන් පල්ලෙහාට එද්දි ජන්කුක් හිටපු තැනම ඉදගෙන වටපිට බල බල ඉන්නවා.
"යමුද එහෙනම් ?"
"අහ් යමු..."