last text // larry

epilogue

Bir hafta sonra Harry, elindeki bir demet gülle birlikte Louis'in onu affetmesini ve hatta belki de birlikte randevuya çıkıp çıkamayacaklarını sorma umuduyla Louis'nin evine doğru sürüyordu.

Louis'siz bir hafta geçirmişti.

Okulun ilk günü, ikinci günü, üçüncü günü... Harry, Louis'in onu her zaman arkasından yalnız bir gölge gibi takip etmediği bu günlerde, fazlasıyla hüzünlü hissetmişti.

İnsanlar birini sevdiğini onu gerçekten kaybettiğinde anladığını söylüyorlardı.

Harry, Louis'nin kapısını altıncı defa çaldı ama cevap veren yoktu. Sürpriz bir şekilde kapı açıldığında, Harry'nin yüzü aydınlandı.

''Kimsin sen?''

''Afedersiniz, hanımefendi. Louis evde mi?''

''O da kim?''

''Louis, Louis Tomlinson. Burada yaşamıyor mu?''

''Oh, Tomlinson ailesi. Üzgünüm genç adam fakat Tomlinson bir hafta önce buradan ayrıldı.''

''Oh.''

''O zaman, sana iyi günler genç adam.''

''O-o size bir numara ya da herhangi bir şey bıraktı mı?''

''Um, üzgünüm ama hayır.''

Louis, gerçekten de söz verdiği gibi yeniden onun hayatında gözükmüyordu.

-

''Sana yarın eve geri geleceğimi söyledim.''

''...''

''Kes şunu, biliyorum, biliyorum, bana ihtiyaçları var.''

''...''

''Sadece büyükannemi ziyaret edeceğim.''

''...''

''Biliyorum, kapa çeneni, görüşürüz.''

Louis telefonunu kapatıp gözlerini devirdi. Los Angeles'a taşınalı bir buçuk yıl olmuştu.

Şimdi, yirmi yaşındayken, yalnızca büyükannesini ziyaret etmek için geri dönmüştü.

Rastgele, adına dikkat etmediği bir fırına girdi. Bir bardak çay, ve küçük çöreklerden sipariş etti.

Telefonunu eline alarak, yapması gerekip gerekmediğini merak etti.

Yapacaktı.

Kik uygulamasını louistomlinson ismiyle açarak, mesajları kontrol etti. Hiç mesajı yoktu. Kendisinin fazlasıyla sıkıcı bir insan olduğunu düşünüyordu.

Sonra, uygulamayı louist91 ismiyle açtı ve her şey, bundan sonra oldu.

Yapmamalıydı.

21 Aralık'ta gönderildi,

kıvırcıkharry: Üzgünüm

kıvırcıkharry: Louis üzgünüm

kıvırcıkharry: Louis, umarım güzel bir gün geçirirsin.

22 Aralık'ta gönderildi,

kıvırcıkharry: Lütfen geri dön Louis

kıvırcıkharry: Lütfen çok üzgünüm

kıvırcıkharry: Umarım güzel bir gün geçirirsin

23 Aralık'ta gönderildi,

kıvırcıkharry: Ondan ayrıldım, beni aldattı, Louis

kıvırcıkharry: Eğer o sen olsaydın, beni aldatmazdın değil mi?

kıvırcıkharry: Üzgünüm

kıvırcıkharry: Umarım güzel bir gün geçirirsin

24 Aralık'ta gönderildi,

kıvırcıkharry: Doğum günün kutlu olsun Louis

kıvırcıkharry: Üzgünüm

31 Aralık'ta gönderildi,

kıvırcıkharry: üZGğnğm lOuisf

kıvırcıkharry: lütfhen bfanaf gepri tdön

kıvırcıkharry: seni sevfyiroum

1 Ocak'ta gönderildi,

kıvırcıkharry: Dün gece sarhoştum...

kıvırcıkharry: Fakat yine de yazdıklarım doğruydu.

kıvırcıkharry: Seni seviyorum.

1 Şubat'ta gönderildi,

kıvırcıkharry: Bugün benim doğum günüm

kıvırcıkharry: neden hala burada değilsin?

kıvırcıkharry: Seni seviyorum, seni özledim.

24 Aralık'ta gönderildi,

kıvırcıkharry: Seni seviyorum.

Ve bu, Harry'nin Louis'ye gönderdiği son mesajdı. Louis artık nasıl hissetmesi gerektiğini bilmiyordu.

Bunu bir yıl önce okumalıydı fakat yapmamıştı.  Harry onu çok fena incitmişti.

Yine de, Louis onu hala ve her zaman seviyordu.

Louis, onu affetmişti.

Fakat artık her şey için çok geçti.

''Çayınız ve çörekleriniz, bayım.''

''Evet, evet teşekkürler, masaya bırakabilirsiniz.''

''Pekala, tadını çıkartın. L-louis?''

Louis kafasını kaldırıp geniş gözlerle karşısındaki genç adama baktı.

''Harry?''

Gözlerini biribirlerinden ayırmadan bakmaya devam ederlerken, Louis, Harry'nin gözünden düşen bir damla yaşı gördü.

Harry onun için bir gül çıkardığında, Louis bundan daha iyi hiçbir şey olamayacağını düşündü. Harry, elinde tuttuğu gülü Louis'ye verdi. 

Louis düşünceleri arasında kaybolmuştu. Güle baktı. Bu gül, her zaman Harry'den almak istediği şeydi. Ama şimdi, Louis kararını vermişti.

Gülü Harry'e geri iade etti.

Telefonunu eline alarak, ona bir mesaj yolladı.

louist91: Ben de seni seviyorum.

Bu, Louis'in Harry için son mesajıydı. İkisininde son mesajları, ''Seni seviyorum.'' kelimeleriyle bitmişti.