Friendly Competition

Chapter 1:

CHAPTER 1:

Natalie’s POV

“Ma’am, yung bag mo po,”sabi ng maid namin matapos kong bumaba sa pagkahaba-habang hagdan. Inabot nya sakin ang Chanel hand bag ko, tapos sabay yuko na parang nagbibigay-pugay sa isang prinsesa. 

“Thank you, yaya,” sagot ko. “Pakisabi na lang kay dad nauna na ‘ko.”

“Opo. Si sir Darren nga po pala, nasa labas na. Kausap niya po si madam.”

I smiled at her. “Sige, thank you ulit.”

I strutted down the house, my heels clacking against the floor with every step I took. It took me good five minutes bago ko na-reach yung pintuan. Mansyon kasi ang bahay na’to kaya masyadong malaki at malawak. Yun na rin ang main reason bakit marami kaming maid. Si mom kasi, ayaw nang napapagod siya. Si dad naman, masyadong busy sa trabaho. Bihira lang kami magkita dahil na rin masyado siyang preoccupied sa sarili niyang office dito sa loob ng mansion.

You must be wondering now kung sino ako at bakit ganito ang lifestyle ko. Well, I’m Natalie Rielle Castillo, the one and only daughter of a renowned CEO ng isang real estate company. If you ever heard of the Castle Estate, samin yun kaya wag na kayong magtaka bakit buhay prinsesa ako. Technically, I am.

And this mansion is my castle.

I reached the front yard, and spotted my mother. Nandun siya malapit sa gate, kinakausap si Darren, ang boyfriend ko.

Darren de Guzman.

He’s got superior hot looks, wealthy lifestyle, and charming personality. You can say he’s the perfect boyfriend.  

But I’m not easily pleased kasi.

I suppose it’s fair to say that he’s slowly losing my attention. He’s always the same everyday. Boring. Walang ka-thrill thrill. Yun pa naman ang hinahanap ko sa isang guy. Yung may passion, yung kaya ‘kong dalhin. Masaya naman kasama si Darren nung una, especially since nakaka-flatter yung pag-shower niya ng attention sakin, pero habang tumatagal.

Nawawalan ako ng gana.

Ang bitch ba?

Well, ganito talaga ako. Deal with it.

“Babe, nandyan ka na pala,” he said when he noticed me.

I can tell you his routine.

He’ll walk toward me…

Kiss me on the cheek…

Then he’ll wrap his arm around my waist…

Ang predictable diba? Ganito kami everyday.

“Nat, start na ng junior year mo. Sana naman anak, umiwas ka muna sa gulo,” sabi ni mom.

I just chuckled, flipping my hair away from my shoulder. “Mom, it’s not my fault kung maganda ‘ko. Center of attention talaga ang mga katulad natin.”

Natawa naman si Darren. “Very confident babe, I like it.”

“Ikaw talaga. Just play nice, dear.” She kissed my cheek, and escorted us until we reached Darren’s Lamborghini.

“We’ll go ahead, tita.”

“Sige, ingat kayong dalawa.”

Then we drove off.

Pagdating namin sa Ashford U, pinauna ko na si Darren sa class niya. May gagawin pa kasi siya kasama yung mga ka-grupo niya. Ako naman, una kong nakita ang best friend ko. Itong si Zhyrese talaga, busy na naman sa photography niya. Mahilig kasing kumuha ng litrato ‘tong si Zhy. Madalas nga niyang subject ako at si Darren.