ရာမ ကို ပြန်လုမဲ့ ဒဿ

ပေးပါ (9)

ထမင်းစားခန်း၌အလုပ်စကားကလွဲရင်အကုန်ငြိမ်သက်နေသည်ဟုပြင်ပြောရမည်။

ရာမရှေ့တည်တည့်မှဒဿထိုင်ခါ...
မျက်တောင်မခတ်တန်းစိုက်ကြည့်နေသည်။
သေချာတာအံကြိတ်ထားသံလဲ့
တစ်ချက်တစ်ချက်ကြားနေရသည်။

နီရဲနေပြီးခြောက်ခြားနေသောမျက်၀န်းများ
​တုန်လူပ်နေတဲ့ဒဿရဲ့ပုံကြောင့်
ဒဿဖခင်မှသားဖြစ်သူကိုမိတ်ဆက်ပေးဖို့
တွန်ဆုတ်နေမိသည်။

မထင်မှတ်ထားတဲ့တွေဆုံမူကရာမကိုအနေခက်စေသည်။

ဒဿမေးချင်တယ်..

{ကိုကိုဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ့..
ကိုကိုဘေးကကိုကိုလက်ကို့
သူ့အပိုင်လိုကိုင်ထားတဲ့မိန်းမကဘယ်သူလဲ့..
ဘယ်လိုပတ်သပ်တာလဲ့...}

ရာမရင်ထဲမှတင်းကျပ်နေတယ်..
တစ်ခုခုကိုအမှားလုပ်မိထားသလိုမျိုးကြီး..
ပြီးတော့သူရှေ့ကကောင်လေးနဲ့လဲ့
အကြည့်ချင်းစုံရင်..ပြောလာမဲ့စကားတွေကို
နားမထောင်ရဲသလိုမျိုးခံစားနေမိတယ်..
သူကိုယ်သူဘာဖြစ်နေမှန်းကိုမသိဘူး...

လက်ဖျားများချွေးပြန်ခါအေးစက်နေတဲ့
မောင်ကြောင့်သီတာမျက်၀န်းများမှေးခါ...
"မောင်...."

မရဲ့အလိုမကျတဲ့လေသံကြောင့်...
ရာမအတွေးတွေကိုဖျက်ခါ
ဘေးဘက်ကမကိုကြည့်ခါ​ဖြေးလိုက်သည်။

"ဟုတ်ကဲ့..."

"ခံတွင်းမတွေ့ဘူးလား..."

ပန်းကန်ထဲကတစ်စက်မှမလျော့သေးတဲ့
ထမင်းကိုမှေးငေါ့ခါပြလာသည်။

"မ..မဟုတ်ပါဘူး.."

ရာမ ခေါင်းငုတ်ခါချက်ချင်းထမင်းတွေကို
ပါးစပ်ထဲမြိုချလိုက်မိသည်။
ဒါပြင်မျက်၀န်းမော့ကြည့်ရင်သူကို
စိုက်ကြည့်နေတဲ့ဒဿကိုလဲ့
တွေမြင်ရမှမှန်းသိနေသည်။

ယမမင်း-"ဆရာ~~~"
ရာမမျက်စောင်းထိုးက ယမမေရဲ့ခေါ်သံကြောင့်ရာမကော မ ကပါကြည့်လာသည်။

မကတော့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ခေါ်တာမို့အလိုမကျသလိုကြည့်ကြီး
ရာမလက်ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုဆွဲညစ်
လာသည်။

လက်သည်းရှည်ရှည်နဲ့ဆိတ်တာကြောင့်
နာကျင်မူကအောင့်ခနဲ...