MEmOrY || KTH || Completed

chapter 2

~ Eun pov ~

Yuri මායි පොඩ් කාලේ ඉදන් යාලුවෝ.අපි දෙන්නම Daegu වල..job එක නිසා සල්ලි දාලා දෙන්නම seoul වල appartement එකක් ගත්තා..yuriගේ අප්පායි මගේ oppa මෙහේ ඉන්න නිසා අපිට ඒක ලොකු ප්‍රශ්නයක් වුනේ නෑ...

Yuri history වලට ආස කෙනෙක් නෙමෙයි.මොනවා වුනත් ඉතින් මන් කියවන හැම එකම අහන් ඉන්නවා.කෙල්ලගේ කට සැර වුණාට හිත හරි හොදයි.
මාත් එක්ක museum එකට යන්න කැමති වුණ එක ගැන මට හිතා ගන්න බැරුව ගියා.
Museum එක ඇතුලට ගියත් yuri වචනයක්වත් කිව්වේ නෑ...මන් නිකන් ඔහේ කියවන් ගියාට මට තේරුනා ඒකි මන් කියන එකක්වත් අහන් නෙමෙයි හිටියේ කියලා.මාත් ඉතින් මුකුත් කියන්න ගියේ නෑ ..
කේන්ති ගියොත් මාවත් දාලා අනිවා යනවා.
මන් මුද්ද එයාට පෙන්නලා professor ළගට ගියේ මගේ research එක ගැන කතා කරන්න.
එක පාරටම yuri කන් වහන් කෑ ගහලා බිම වාඩි වුනා. එතන හැමෝම වුනේ මොකක්ද කියලා හිතා ගන්න බැරුව හිටියෙ.
මන් දුවලා ගිහින් yuri අල්ලගත්තා විතරයි කෙල්ල කලන්තේ දැම්මා.
මන් ඉක්මනට hospital එකට එක්කන් ගියා.
Doctor නම් කිව්වේ හුගක් මහන්සි වුන නිසා tension එකට කලන්තේ එන්න ඇත්තේ කියලා.
ඒත් එදා ඉදන් හැමදාම yuri නැගිටින්නේ අඩාගෙන.එයාට එකම හීන පේනවලු...හැබැයි හීන වල ඉන්නේ කවුද කියලා මූන පේන්නේ නැලූ.
හීන වල හැටියට එයාගේ නම සේහි..මින් සේහී...

" yah eun jin..කන් ඇහෙන්නේ නැද්ද මන් කොච්චර කෑ ගැහුවද...මගේ towel එක ගෙනත් දෙනවකෝ..."
හීනේ ඉන්න සේහී අහින්සක වුණාට yuri නම් ඉතින් යකින්නක් වගේ..කට වක්කඩේ වගේ..එයාගේ කෑ ගැහිල්ලට තමා මන් ආයි මේ ලෝකේට ආවේ.

'' yuri ඔයා හැමදාම bathroom එකේ ඉදන් towel එක ඉල්ලලා කෑ ගහනවා...ඕක අරන් යනවකෝ ඇතුලට ..."
එහෙම කියාගෙන මාත් ඉතින් හැමදාම වගේ towel එක ගිහින් දෙනවා.මන් නැත්තන් මේ කෙල්ල මොනවා කරගනිවිද දන්නේ නෑ .
Doctor කෙනෙක් වුනාට කිසිම පිළිවෙළක් නෑ

" අනේ මගේ චුංගු පැටියායට ආදරෙයිනේ මන්...'' සුපුරුදු ලෙස මට butter ගාලා towel එක ගත්තා.

( Smooth like butter, like a criminal undercover..... බටර් වචනේ මතක් වුනත් ඔය ටික කියවෙනවා🤭🤭
Unknown pov : මේ author කාරයට පිස්සු
Author : i know ...😌✋)

උදේට කොච්චර අඩාගෙන නැගිට්ටත් wash දාගෙන ආපු ගමන් ආයි පරණ යක්සනී එනවා.මන් නිසාම හොදයි..නැත්තන් මේකිට පිස්සු කියලා හිතයි.මේකිගේ patient ගැන මට පට්ට දුකයි.