Ona yetecek sevgim vardı...hemde fazlasıyla.Yine hayallere dalmıştım hala onun sevgilisi olduğuna inanamiyordum veya inanmak istemiyordum.Sabah tedirgin bir şekilde uyandım hemen telefonuma kostum.Mesaj atmamıstı.Bugun canım hic birsey yapmak istemiyordu.Alışmıstım ona o olmadan ne eğlenceli olabilirdi ki ...İçime sakladıklarımı dışarıya cıkarta bilseydim bunlarin hicbiri olmayacaktı belkide.Neyse iş işten geçmis artik elimde olanıda kaybetmistim.Şimdi o sevgilisiyle bas başa oldugu huzurlu bir haftasonu geçiriyordur dedim icimden o sırada annem sitemkar bi sesle "hadi kızım ya bırak artık şu telefonu!"gözlerim daldı fotoğrafına doldu gözlerim içinde boğulda hemen elimle gozlerimi sildim ve "tamam"diyerek cevap verdim.Öğleden sonra yürüyüse çıktım hava cok güzeldi müzigimi dinliyordum.Gözlerim onu arıyordu peki onu hiç kavuşamayacakmıydım peki benim suçum neydi ?? " SEVMEK mi " ahahaah tabi dedim umursamaz bir şekilde sevmek herzaman suç işine gelene...kendimle konusmak iyi geliyordu.Artik unutmaya çalısmak lazimdı peki ya hangi bedende unutabilirdim. Dünyanın öteki ucunda olan bir beden çok iyi fikir mesela yada ölmek tercihim...kendimi kaybedip hızlı kosmaya başladım.Birden bankta oturan Umut'un sevgilisini gördüm ah o meşhur sevgilisi beni yikan sevgilisi herseyi berbat eden ama sadece oturmuydu.Baka kalmıştım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Umut Fısılda...
Romanzi rosa / ChickLitSeninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun? "Seni seviyorum" sözcüğü dilimin ucunu ısırırken, her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek. peki hic düşündüm neden sen???bi düşün tek kişilik aşk mı adını koyamadığım... Yüreğinde...
