yorumlarda cinsiyetçi söylem ve küfür kullanan kullanıcılar engellenecektir, iyi okumalar
**
"Prenses?"
Kapılar arkasından çekilip kapatılırken genç kral sakin ama meraklı adımlarla kızının odasına girmiş, kendisini festivalin açılışında göremediği için ne durumda olduğunu kontrol etmeye gelmişti. Kızını odanın diğer ucunda, perdeleri sonuna kadar açılmış olan pencerenin pervazında oturuyorken buldu, bir an için yüreği ağzına geldi korkuyla. Kız neredeyse düşecekti! "Jiyoon!"
Prenses babasının varlığını henüz fark etmişti, bir anda yükselen sesiyle korkarak oturduğu pervaza tutunmaya çalıştı. "Majesteleri?"
"İn oradan!" Jimin panik içinde öne davranıp kızının kolunu yakalamış ve bebeğini beklemeden odanın içine çekmişti. "Ne yapıyorsun?"
"Özür dilerim," diyerek ellerini önünde birleştirmiş, dizlerini kırıp başını eğmişti. Kral kızının omuzlarını tutup onu kucakladı, uzun zamandır yapamadığı bir hareketti bu. Kızının kafasını saçmalıklarla dolduran karısı yüzünden, elbette. "Yalnızca Ay'ı izliyordum, majesteleri."
Jimin derin bir nefes alıp dizlerinin üzerine çöktü, şimdi on iki yaşındaki prensesiyle aynı boydaydı. "Törende değildin. İyi misin?"
Kız başını salladı. "Kraliçemiz uygun bulmadı." Hala kafasını kaldırmamış, babasının yüzüne bakmamıştı.
"Bugün senin doğum günün." dedi Jimin yumuşak bir ses tonuyla. Başı önünde eğik durduğu için kızının dolmaya başlayan gözlerinin farkında değildi. "Halk yalnızca chuseok için değil, senin on ikinci yaşını kutlamak için de buradaydı."
"Biliyorum-" Lafını tamamlayamadan gözyaşlarına boğuldu küçük kız, Jimin'e sarılamadığı için kendi kollarını etrafına sarıp iyice büzüştü olduğu yere. Jimin onun yüzünü avuçlayıp kendisine bakmaya zorladı ama başaramadı, Jiyoon her saniye biraz daha kötüleşiyor ve babasından uzaklaşmaya çalışıyordu.
"Annen bir şey mi yaptı?" diye sordu Jimin endişeyle. "Jiyoon? Kraliçe bir şey mi yaptı?"
"Hayır, hayır..." dedi kız kekeleyerek. Jimin dayanamayıp doğrulmuş ve Jiyoon'u kucaklayıp yatağına taşımıştı, prenses bu süre zarfında bile kollarını saramadı babasının etrafına.
"Üstünü de örtelim şöyle," dedi Jimin, söylediğini yaparken narin hareketlerle. Yatağın kenarına oturdu, kızının kendisine bakmamakta ısrarcı olduğunu görünce de derin bir nefes çekti içine. "Dışarıda, chuseok festivalini başlatırken..." diye konuşmaya başladı yumuşak bir ses tonuyla, onun tarafındaki elinin parmakları kızının kömür karası saçlarında geziniyordu. "Yanımda sen yoksun diye bakışlarımı göğe kaldırdım. Dolunayı gördüm, 'ah,' dedim, 'işte benim prensesim.'"
Jiyoon burnunu çekti. Onu öyle gördükçe yüreği parçalanıyordu genç kralın, prenses onun gözünde küçücük bir bebekti hala. "Yıllar önce, daha Kral Korkusuz Ateş Jisung hayattayken, chuseok zamanı göğe bakmış ve dolunaydan seni dilemiştim."
Bu masalı kızına ilk defa anlatmıyordu ama tüm bu olanları dinlemek prensesi ilk günkü gibi rahatlatıyor, huzura çağırıyordu. Bu sarayda kendisini gerçekten sevdiğini bildiği iki kişiden biriydi babası, ve kendisini daha doğmadan sevmiş olması ona kendini güvende ve sahiplenilmiş hissettiriyordu. "Yalnızca üç ay sonra tahta ben çıkmıştım. Nasıl çıkmıştım, hatırlıyor musun, prenses?" Jiyoon'u ufak masalına davet ederek küçük kızı iyice rahatlatmaya çalıştı.
