I'll Teach You How To Love Me ( Mabagal Na Pagunlad)

Chapter 7: Feels Like Walking In The Rain

"oh great! Umuulan ng Ibon!"

Nasa maingate na ako ng school pauwi na kaso saktong paglabas ko umuulan.

Sarado pa naman ang maingate pagumuulan.

Madulas kasi yung kalsada dito sa harap.

Accident prone area dito. Kaya no choice ako at kailangan ko pa dumaan sa backgate.

Pagkarating ko doon lalong lumakas ang ulan.

Alam ko iniisip niyo. 'eh bakit di na lang siya magpasundo? Mayaman naman yan!' ' duh? Bestfriend niya anak ng mayari ng school kaya niya magpahatid!'

EH ayoko nga! Ayoko sa lahat ang maging pabigat.

Kaya nagpapasalamat ako dahil inorganize ko talaga ang bag ko kanina. Meaning dala ko umbrella ko!

Bubuksan ko na sana ang payong ko ng makarinig ako ng sigaw. Sigaw ng isang lalaki.

At sumunod pa ang di ko maintindihan na linggwahe.

I was too curious kaya dali-dali akong pumunta sa left wing ng backgate.

Only to find... A..

Depressed teacher.

Something's telling me I need to comfort him.

Hindi niya pa napapansin ang presensya ko dahil hanggang ngayon sumisigaw pa rin siya at nagjajapanese.

Nagulat ako sa bigla niyang pagyuko at pagluhod. Tinakpan niya ang mata niya gamit ang kaliwang palad.

Habang ang kanang kamay naman ay sinusuntok ang lupa.

I ran as fast as i could palapit sa kanya.

Oh come on! Umuulan ng pagkalakas lakas at naisipan niya pa talaga magmuni muni sa gitna ng field? !

Field ang left wing sa school, grassy siya kasi soccer field ito.

Pinagbubunot bunot niya ang mga damo at sinusuntok pa rin ang lupa.

Nakahalf sit ako habang pinapayungan pa rin siya. Nangalay na ako sa kakatayo.

Geez. Grabe ka manhidan nito ah pinapayungan ko na siya di niya man lang na--

Achuu!

O.O

"uh--uhmmm..."

Nabitiwan ko ang payong at napaupo ako.

Ang lapit ng mukha niya. Umiinit ang pisngi ko!

Tinitigan niya lang ako habang nakahawak pa rin ang kamay niya sa damo.

Ang tagal niya tumitig ah

Mas shock pa siya sakin. Kung ikaw kaya makakita ng taong nagwawala di ka mashoshock?

Geh sir tagalan niyo pa yung titig basang basa na tayo oh.

Pilit siyang ngumiti sakin at nagsimula siyang magpunas ng mata.

"I-I'm sorry. Did you see all of that? "

Tumango na lamang ako.

" you're getting wet"

"gee, didn't know that I am soaking for about 6 minutes now. " sarkastiko kong sagot.

Akmang tatayo siya nang itulak ko siya dahilan para mapaupo siya sa malamig na damuhan..

" where are you going? "

Nagtataka siyang tumingin sakin bago sumagot. " you're getting wet. We need to go somewhere dry or else you'll cach a cold" seryoso niyang saad.

Tumango tango ako. I don't really care sa sinabi niya. Right now, he needs comfort. Everyone deserves to be happy even if they are hurt.

Niyakap ko siya yung tipong secure ka sa taong nakayakap sa kanya. Hinigpitan ko yung yakap ko sa kanya. Namalayan ko na lang na umiiyak ako.

Tch, sensitive eyes.

"Don't cry idiot, you're really going to catch a cold. I--"

"shut up! Just shut up and hug me! You effin need comfort and I'm not a selfish person to not give you that! " sigaw ko habang hinigpitan ang yakap sa kanya.

Nakakainis! Bakit nagiging emosyonal ako?! Eh ano naman kung umiiyak si Sir?!

You care too much for other people, that's why you're cryin.

Stupid brain! Naramdaman ko na lang na gumanti sa yakap si Sir at humagulgol na siya ng iyak. Rain? Tigil na oh? Maawa ka naman kay sir, wag mo na sabayan yung sakit nainiinda nitong lalaking 'to. Nakakavakla yan sige ka. Pogi pa naman ' to.

Hinila ko si Sir patayo at tinitigan siya saglit. Namumugto ang mga singkit niyan mata at sinisipon na siya, pero ang tangkad ni sir :p nuh konek? Hinawakan ko ang kamay ni Sir at umalis kami sa school.

Habang naglalakad sa ulan... Habang hawak ko kamay niya... Habang kasama namin ang isa't isa... Ay...

GUGUTUMIN AKO!! \(O×O )\