''စစ်သူကြီး....ယောကျာ်း....ဝေ့ရင်းနောက်ကိုတောင်ပြေးမလိုက်နိုင်ဘူးလား...´´
''ကိုယ်မင်းကိုလိုက်ပြမယ်....´´
အဝါရောင်ပန်းခင်းကြီးထဲပြေးလွှားပြီးဆော့နေတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်...
တစ်ယောက်ကစစ်သူကြီးယောကျာ်းတဲ့......
ထိုခေါ်နေတဲ့ကောင်လေးကသူ...
ရှောင်ကျန့်တဖက်ကလူက်ိုကြည့်လိုက်တော့မမြင်ရတော့...
တဖြည်းဖြည်း ဝေး၀ါးလာတာနဲ့အတူအိမ်မက်ကနိုးလာခဲ့တယ်....
''ကိုကိုနိုးပြီလား...´´
''ဟင်...မောင်ကိုကိုဒီကိုဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ..´´
''မောင်ခေါ်လာတာ´´
''မောင်ကိုကို့ကိုစိတ်မဆိုးတော့ဘူးမလားဟင်´´
''ကိုကိုရှင်းပြတာလိုချင်တယ်´´
''ဘာကိုလည်း.....လုပ်ငန်းဖိုင်တွေလား
ကိုကိုမယူပေးခဲ့ဘူးနော်°´
''အခုအချိန်မှာအဲ့ဒါတွေအရေးမကြီးဘူး´´
''အဲ့ဒါဆိုဘာလဲ´´
''ကိုကိုကျောကဒဏ်ရာတွေဘယ်လိုရလာတာလဲ´´
''ဟို...ဟို...မောင်အဲ့ဒါကလေ´´
''ကိုကိုအမှန်အတိုင်းမောင့်ကိုမပြောပြရင်မောငိကိုကို့ကိုခွင့်မလွတ်ဘူးနော်..´´
''ကိုကိုပြောပြပါ့မယ်´´
''ပြော´´
''ကိုကိုကမောင့်ရဲ့လုပ်ငန်းဖိုင်တွေမယူပေးလို့
အပစ်ပေးခံရတာပါ..´´
''တောက်!!....ဘာဆိုင်လို့လဲ '´
ရိပေါ်ဒေါသထွက်ရပြီကိုကို့ကိုဘာလို့ရိုက်တာလည်းဒီဖိုင်တွေကြောင့်တဲ့...
ရှောင်သခင်ကြီးခင်ဗျားပြင်ဆင်ထား..
ကိုကို့အသားထိနာကျင်စေတဲ့ခင်ဗျားကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်စေရဘူး....
''ရိုးနေပါပြီမောင်ရယ်...
ကိုကိုငယ်လေးကတည်းနဲ့အမြဲအပစ်ပေးခံရတယ်....
ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ´´
''ကိုကိုကဘာလို့ငြိမ်ခံနေတာလဲ...ဘာလို့သူတို့ခိုင်းတိုင်းလုပ်ရတာလဲ..
ပြီးတော့မောင်နဲ့လက်ထပ်တဲ့ကိစ္စကိုကိုဘာကြောင့်အစား၀င်လာတာလဲ´´
YOU ARE READING
ချစ်ရပါသော...(U&Z)
Fanfictionငါ့ကိုယူမဲ့သူကတောင်လန့်နေရင်ဒီမဂ်လာဆောင်ကဖျက်လိုက်တော့.. Wang Yibo ကျွန်တော်ဝမ်သခင်လေးကိုခင်ပွန်းအဖြစ်လက်ခံပါတယ် Xiao Zhan
