İLK MELEZ 2

Bölüm.2

Alex'in dile getirdiği şey başlı başına yanlış. Aklınca kendisini feda ediyor ama bence bencilce düşünüyor. O giderse biz ne yapıcaz burada annesi babası arkadaşları ben, ben ne yaparım mesela bunu hiç düşünmüyor.

Aradan iki gün geçmesine rağmen biz iki ev değiştirmiş şimdi ise üçüncü evimizde birşeyler atıştırıyoruz. Bu kadar ev nerden çıktı diye düşünmüyor değilim sorduğumda ise bir sürü insan olduğumuzu ve herbirimizin en az ikişer evi olduğunu öğrendim, evet benim bile.

Ne yapacağımızı biliyoruz herşeyi hallettik planlar yapıldı görevler verildi herşey hazır. Babam kendisi gibi birçok vampir arkadaşlarını topladı. Lila ve James de kendi sürülerine haber verdi. Abraham Alice ile tanıdıkları dost bildikleri avcıları çağırdı. Dean da birkaç büyücülere haber salmış. Yani hepimiz hazırız gelen avcılar gereken herşeyi getireceklerini söylediler.

Alfa şuan hepsinin lideri oluyor. Alex alfa'nın yerine geçecek kadar güçlü ama şuan gücünün farkında değil güçleri ne onu bile bilmiyoruz daha. Öğrenmenin tek yolu var alfa'nın kanını içmek bir damla bile olsa.

İçlerinde dört tane adamımız var biri melez diğer üçü kurt bize bilgi aktarıyor kaldıkları saraya girmemiz için açık kapı arıyorlar.

- bakın bu kadar tehlikeye gerek yok ben tek gideyim elimden geleni yapar o kanı ondan alırım. ( Alex)

- başladık yine koruyucu tavırlara. ( Dean )

- yeter artık Alex bu fikri ortaya sundun beğenmedik ve bitti uzatma bence. ( Michel )

- aranızdan birine birşey olursa ben nasıl toparlanırım birdaha. Biraz da beni düşünün hepiniz benim yüzümden ölüme kucak açıyorsunuz. (Alex)

- senin yüzünden mi saçmalama sana o kanı içiren bendim eğer bir suçlu aranıyorsa o benim. Ama biz suçlu kim diye sormadık. (Anabel )

Alex kafasını sağa sola sallayıp iç çekti. İçindeki korkuyu anlaya biliyordum, ama o bizi anlamıyordu. Bugün son günümüz son gecemiz olabilir. Babamı son kez görüyor olabilirim ya da Alexi veya herkesi. Mutlaka bizden de eksilen olacaktı kimseye hiçbir şey olmayacak diye söz veremem.

Akşam olmuş sanki sonumuz geliyor gibi değilde yeni bir başlangıç yapıyor gibi sohbet ediyor kahkahalar atıyorduk. Saat 12'yi çoktan geçmiş uyumak için yerlerimizi hazırlıyorduk. Bir odaya ben, Alex, Bella ve Carl geçtik diğerleri de yer paylaşımı yapıp yataklarına yattı. Alex ve ben bir yatakta Bella ve Carl da odadaki açılabilir küçük koltuğa yatmışlardı.

Şimdi ise Alex'in kollarında huzuru tadıyorum. Bir eli belimde diğer eli saçlarımda dolanıyordu.

- seni seviyorum. (Alex)

- biliyorum. (Anabel)

Bana daha sıkı sarılıp saçlarımı öptü.

- uyu artık yarın zor bir gün olacak.( Alex)

Cevap vermedim ağzımın içine tamam anlamında mırıldanıp gözlerimi yumdum. Bende onu sevdiğimi söyleye bilirdim bende seni seviyorum diye bilirdim ama dersem bu bı veda olabilirdi. Sanki son kez bu cümleyi birbirimize kuracakmış gibi geliyordu. Demedim şu zamanlar geçsin ozaman gönül rahatlığıyla derdim, ama şimdi değil.

                                 *******

Yanağımı okşuyordu şefkatle, sevgiyle. Gözlerimi açarsam duracaktı ve kalıp hazırlanacaktık, ama bi on dakika daha dursam bu şekilde ne olurdu sanki.

- uyandığını biliyorum güzelim. ( Alex)

Gözlerimi yavaş yavaş açıp sırıtmaya başladım.