A Life with Mr. Jeizeru Camaddu

PROLOGUE

"Hija, tomorrow is the day of your wedding. Do you have a wedding vow for your soon to be husband?" hindi ko talaga in-expect na ako ang ipapakasal nila mom at dad sa taong kinaiinisan ko.

"Kelangan pa po ba ng ganon?" wala naman akong feelings for him kaya ano sasabihin ko? Bakit kasi nila naisipan ipakasal ako sa kanya. Hays! Nakakainis naman!

"Of course hija, it's important tulad namin ng daddy mo noong ikinasal kami." atleast mahal niyo ang isa't isa, di tulad ko kinaiinisan ko talaga ang taong yun at wala akong katiting na pagtingin sa kanya.

"But mom--"

"No but Jillian. Everything is fine about your wedding, so don't make a mess or stupidity. Do you understand?" ano pa nga ba ang magagawa ko maayos na nga ang lahat, yung venue ng reception, venue kung saan kami ikakasal, invitations and etc.

"Okay." walang gana kong sagot sabay dapa sa aking kama

Akala ko umalis na si mom pero nakaupo siya sa sofa dito sa kwartong tinutuluyan ko tsaka may sinusulat na kung ano.

Nag check-in kami sa isa sa mga kilalang hotel dito. Dito kasi sa Italy nila naisipan ganapin ang wedding namin tomorrow.

"Here. Memorize that now." pagka-abot niya ng papel sa akin ay lumabas na siya ng room ko.

I sigh.

Siguro tuwang-tuwa ang mokong na 'yon dahil ikakasal ako sa kanya. Kaasar!

Binasa ko ang sinulat na vow ni mom. Sh*t! Ano 'to? Baka akalain ng kumag na yon ito talaga ang nais ko. I hate you mom! Argh!

~~~~~~~

"I'm so happy for you, anak!" sabay yakap sa akin ni dad

Sana all happy. Ngumiti lang ako ng pilit kay dad, sila lang naman ang masaya at hindi ako.

"Congratulation sis!" nag wink sa akin 'yong magaling kong kapatid. Lakas talaga mang-asar palibhasa hindi siya ang nasa katayuan ko. Sinimangutan ko lang siya.

"Have you memorize it completely?" striktang tanong ni mom kaya tumango na lang ako. Kinikilabutan talaga ako sa vow ko mamaya. Hays!

"Good." ani mom tsaka umalis na sila para mauna ng pumunta sa venue.

Maya-maya bumaba na rin ako para sumakay sa bridal car. After 10 or 15 minutes nakarating na ako. Panay ang buntong hininga ko habang papasok sa loob.

~~~~~~~

"I'm madly in love with you, my wife. Not only do I promise that my love for you will grow with each day, but I promise to be your friend and partner every step of the way. I will be there for you, day or night, in richer or poorer, in sickness and in health. I trust, appreciate, cherish, and respect you. I promise to share with you my hopes and dreams as we build our lives together. You, my love, are my everything." matamis na ngiti ang makikita sa labi niya habang sinasabi ang kanyang vow.

Ako na ang magsasalita at hinihintay nila ang sasabihin ko. Kinuha ko na ang mic na kanina pa niya hawak tsaka patingin-tingin sa lalaking kaharap ko.

"Today, surrounded by all of our loved ones, I choose you to be my husband. I am proud to be your wife and to join my life with yours. I vow to support you, inspire you, and love you always. For as long as we both shall live, I will be by your side-for better or worse, in sickness and health, for richer or poorer. You are my one and only today and every day." pagkatapos kong sabihin ang vow ko ay ang laki ng ngiti nitong lalaking nasa harapan ko. Ang sarap niyang tirisin. Badtrip! As if naman sa akin galing yon.