Yolculuk başlamıştı. Ceren'in kötü bakışları Duru'nun üzerindeydi. Duru'yu bu bakışlar değilde Ateş'in bakışları ilgilendiriyordu. Ama Ateş kulaklığını takıp başını cama yaslayıp gözlerini kapatmıştı. Duru kitabını okuyordu Ateş döndü ve demek kitabını aldın peki ya kim verdi sana Mert onu çöpe atacağını söylemişti dedi. Duru cevap vermedi bakmadı bile ama içi içini yiyordu Ateş'i görmek istiyordu ama baktığında utanacaktı bakmamak en iyisi diye düşündü. Duru'nun kitap okumaktan artık gözleri yorulmuştu ve kulaklığını takıp gözlerini kapattı. Uyandığında başı birinin omzunda olduğunu hissetti yanında Ateş oturduğuna göre Ateşin di bu omuz. Uyanmasına rağmen açmamıştı gözlerini. Söyleyeceklerini düşünüyordu ne diyecekti Ateş'e bir anda gözlerini açtı ve "Özür dilerim Ateş uyuya kalmışım ve başımı omzuna bilerek koymadım" dedi. Kafasını kaldırdığında gördüğü kişi Ateş değildi ve Mert şunları söyledi " sakin ol Duru uyuya kalmışsın ben de senin rahat etmen için buraya geldim hem başını omzuma ben koydum bir nevi yastık görevi gördü " dedi ve gülümsedi. Duru gülümsedi ve teşekkür etti. Aklı Ateş'te kalmıştı ve Ceren'in oturduğu koltuğa baktı. Ateş 'in omzu Ceren'in yastığı olmuştu bile. Duru nasıl kötü hissetti ilk defa böyle bir şey hissediyordu bu da ne şimdi dedi içinden. Neden bu kadar tuhaf hissettirmişti ki aşık falan değilim saçmalama kalp diye aklından geçirdi. Mert ne düşünüyorsun diye sordu. Aşk nasıl bir şey onu düşünüyorum dedi Duru. Mert " Aşk kavuşamamaktır. Aşk öyle güzeldir ki hani acı çektiğini düşünürsün ama o acı aslında çok tatlı bir acıdır. Aşık olduğun birine sarılmayı, öpmeyi, onunla uyumayı, kitap okumayı, film izlemeyi ve bazen sadece nefesini hissetmeyi hayal edersin. Engeller çıkmalı karşına yoksa aşkına kavuşmak kolay olur zaten gerçek aşk olursa o engeller hep önünü kesecektir. Bazı aşklar vardır engelleri hiç aşılmaz ve aşık olan kişi bunu bilir ama elinden bir şey gelmez. Aşık olduğu kişinin sadece iyiliğini, mutluluğunu ister. Ona sarıldığını hayal eder ama sarılamayacağını adı gibi bilir. Sesini başkasıyla konuşurken duyar yinede mutlu olur, başkasına gülümseyişini saatlerce düşünür ve şükreder çünkü görmüştür onun gülümseyişini ya da fotoğraflarına bakar senin o anlamsızca çekildiğin fotoğraflara anlam yükler o fotoğrafı zoomlayıp yüz hatlarının en ince ayrıntısını bile bilir. " der ve Duru'nun uyuduğunu farkedince " Ve ben hep aşık kalacağım sana sarılmayı hayal edeceğim şimdi sen uyurken çektiğim fotoğraflarına bakacağım sen Ateş 'e gülümserken ben seni izleyeceğim. Özel güçlerim var senin üzerinde her şeyi hissedebiliyorum ve sen Ateş 'e aşıksın kendini kandırma. Üzgünüm ama seni seviyorum Duru bunu sen uyurken söylüyorum çünkü ben Ateş'i ilk defa bir kıza böyle bakarken görüyorum. Aşkımı bugün itiraf ediyorum ve söz veriyorum ki bunu sana söylemeyeceğim sana iyi bakacağım Duru kalbime hoşgeldin aynı zamanda hoşçakal. Böyle söylediğime bakma yanında olmak için elimden geleni yapacağım tatlı rüyalar. " diyip Ateş 'e seslendi. Duru'nun yanına geçmesini söyledi ve Ceren'in yanına geçti. Ateş Duru'nun başını dizlerine koydu rahatsız etmemek için yavaş ve sessiz hareket etti. Ateş Duru'ya bakmaktan alıkoyamıyordu kendini. Gülümsüyordu sadece ve yolculuğun bitmesine bir iki saat kalmıştı. Ateş kendi kendine ne yani Ateş yolculuk bitiyor diye üzülecek misin baş belasından kurtulacaksın işte dedi ama üzüldüğünü biliyordu ama kendini avutuyordu...
Yolculuk bitmişti Ateş Duru'yu uyandırmaya çalışıyordu. Duru Duru diye diye uyardı Duru bir baktı yanında Ateş var. Gözünün tekini açtı ve;
Duru: Ne oldu Ateş?
Ateş: Yolculuk bitti.
Duru: Ne çabuk
Ateş: Yolculuk başladığından beri uyuyorsun yaklaşık iki saattirde dizimde uyuyorsun kalkmayı düşünüyor musun?
Der demez Duru hemen kalktı kitabını aldı ve gitti. Çantası baya ağırdı taşımakta güçlük çekiyordu. Bir anda elinde ki çantasını arkadan biri aldı. Bu biri Mert'ti. Çantaya ne koydunda bu kadar ağır deyip gülümsedi. Duru gülümseyip yine bana yardım ediyorsun ve bu arada aşkı anlatıyordun uyuya kalmışım özür dilerim bunu telafi edeceğim dedi. Ateş Duru diye sesleniyordu. Mert çantanı ben götürürüm sen Ateş'in yanına git dedi. Duru Ateş 'in yanına gidip;
Duru: Noldu Ateş yine noldu
Ateş: Bir şey olmadı seninle yürümek istiyorum demek isterdim ama kitap ayracın düşmüş hep ben buluyorum.
Duru: Aaa teşekkür ederim o zaman ben şimdi gidiyorum.
Ateş: Bekle birlikte gidelim dedi ve içinden iyi ki kitap ayracını uyurken almışım diye düşündü.
Ateş şarkı mırıldanıyordu. Duru ne söylediğini sordu ve Ateş biraz daha sesli söylemeye başladı.
Yazdan kalma bir günden
Ya da çölde cay filminden
Bir sahne var aklımda
Oyuncular sanki biziz
Mutsuzuz ikimiziz
Kimi aşklar hiç bitmezmiş
Bizimkisi bitenlerden
Sevmeye yeteneksiziz
Duru iki yabancı iki yabancıyız dedi Ateş demek sende biliyorsun dedi gülümsedi. Ateş'in baya hoşuna gitmişti bu Duru utanmıştı benim gitmem gerekiyor çantam Mert'te deyip koşmaya başladı. Ateş kitap ayracını almayı unuttun dedi ve Duru sende kalsın ne de olsa hep bir yerlerde unutuyorum ve hep sen buluyorsun geleceği yer yine sensin deyip gülümseyip arkasını döndü.
