Ve bir ses ;
'SIYAH uyanma vakti '
Gözlerimi Yavaşça açtığımda siyah defterimin açık , matematik hocasını Başımda görmem bir oldu.
' Bu kaçıncı oldu yeter artık dersimde uyuduğun çık dışarı '
Göt karı sanane.
' Memnuniyetle ' diyip siyah defterimi ve çantamı alıp çıktım. Defter sayfalarıma bişey olmuş mu diye karıştırmaya başladım. Son sayfasına Yazdığım şey. Yok ...
Ah başım yine o sesi duyuyorum.
' Bende siyah bende ' Karanlık o yine burda. Yazmalıydım tek çarem buydu düşünmeden yazmalıydım düşünürsem yine uyurdum yine kaybolurdum.
Defterime bugünün tarihini attım.
22.03.2015
Yine o ve yine kocaman bir Boşluk. Karanlık karanlık beni çağırıyor.
Onunla her zaman Konuştuğum yere gitmeliydim. Ben SİYAHTIM çabuk gizlerdim herşeyi. Okula yakın olan ormana doğru ilerleyip ağacın tepesine çıktım ve oturdum.
Defterimin son sayfasını tekrardan açıp yazmaya başladım
" Every time I close My eyes , it's like a dark paradise."
Bu söz bu sözü düşünmeye başladım. Bu sözü düşündüğümde hep konuşurduk. Onu özlemiştim Tek sırdaşımı. Senin karanlık Cennetin buluştuğumuz yer karanlık ve onu göremiyorum. Bu söz bu söz bizim şifremiz.
Karanlığa fısıldadım
" Seni seviyorum KARANLIK sen benim Karanlık Cennetimsin" .
-KARANLIKTAN DEVAM-
Buluşma vakti geldi. Siyah beni özlemiş. Ona zarar veren onu koruyamayan Karanlığı özlemiş. Can'ı yanmadan onunla konuşmalıyım.
- Uzak dur benden Siyah , ben seni yok edenim seni öldürenim git artık kendine gel hayatını yaşa .
+ Rüyalarıma da gel KARANLIK sen benim tek sırdaşım dostumsun senden Başkasına güvenemem ki ben.
Ah hadi ama hangi insan KARANLIĞA güvenebilir.
Cevap vermeden uyanmasını sağladım ve defterini alıp yok oldum artık onunla görüşmemeliydim. Ve KARANLIK LORD pes eder.
------------------------------
Uyandığımda Başım yerine içime inanılmaz bi duygu " KORKU " hücum etti. Defterim yok. Karanlık karanlık karanlık diye bağırmaya başladım. Neye yazacaktım ben . Onunla nasıl konuşacaktım şifremiz neydi bizim
' Gözlerimi kapattığımda karanlık cennet görüyorum her zaman '
Hayır Saçmalamayı kesmeliydim.
Çıkış çıkış yok . Ağaçtan indim koşmaya başladım ormanda kaybolamazdım.
Kimse var mı !!!! Nerdesiniz !!! Imdat !!
Ve karanlık fısıldar ;
Işık yok , ses yok ... Güvendiğin karanlığa güvenmemeyi öğrenmeliydin siyah .....
(ALWAYS lerimmm diclebazman MidnightWalnut1358 teşekkür ederim 😝 sizi seviyorum )
