Mr. Antipatiko

Chapter 14

At last! Nakapagupdate din. Sorry, ngayon lang ako nagkafree time. Sobrang daming nangyari ngayong 2nd semester. Sorry talaga. May readers pa ba? Hahahaha. By the way, bukas ko na ieedit. Madaming typo at wrong grammar. HAHAHA V.V

Tweet me @AnneOliquino :)

Chapter 14

Deya’s POV

  

“So! Ano na ngayon ha? Any plans?! Bakit ba kasi sayo pa ako pinagkatiwala ng Mommy ko? Ugh. Kung alam ko lang na mangyayari ito, di na ako pumayag sa sinabi ni Liyan. Pinagkatapon-tapon mo pa ang cellphone mo wala tuloy tayong contact! Nakakabwiset ka alam mo ba yon?!!!!”

Pansin ba ninyo kung bakit galit na galit na galit ako? Eh kasi naman, lakas makadrive papuntang Batangas, hindi naman pala nakaFull tank! Ayan tuloy, we are in the middle of nowhere! Di ko nga alam kung nasa Pilipinas pa kami e. Bwiset talaga!

“Will you shut your fucking mouth? Why are you so talkative? Do you want a punch on your face?!”-Ethan

Nilapitan ko sya.

“You asshole! Sa tingin mo hindi ako magdadaldal dito? We are lost. L-O-S-T. LOST for Pete’s saken!”-Ako

Nilapit naman nya ang mukha nya saken.

O______________O

“Do you think I’m stupid like you? Everything is under my control”-Ethan

Under his control? HELLO! 2 hours na kaya kaming nakastand by dito, tapos under his control! Sinong inuto mo? Bwiset.

“Whatever! Just get me out of this pla---“-Ako

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang may ilaw na tumapat sa amin.

Unti-unti kong inaaninag ang paparating na…..

“OMG! A Car! WAAAAAAAAAAAAH! We’re safe! Thanks God!”-Ako

Tapos nagsayaw ako ng victory dance.

Yeah, Yeah, Yeah~~

“You look stupid”-Ethan

Sh*t nakalimutan ko, may antipatiko nga pala akong kasama dito.

“Whatever! Paiwan ka na lang dito, wag ka ng sumama. Bleeeh!”-Ako

Tumigil ang kotse sa tapat namin. Agad akong lumapit.

“Help us, I’m kidnapped by that guy over there, he’s trying to rape me! Help me please!”-Ako

“Deya?”

Huh? Kilala nya ako? OMO.