Evet bu çocuk o çocuktu sabah çarpıştığım çocuk adı neydi acaba yakışıklıymış uf ne saçmalıyorum ya abazaya döndüm iyice -_- " hadi kalk içeri gir üşütüceksin sabah aslında ben sana çarptım özür." Hah salak ya özür ne insan bi özür dilerim der! "
gelmiyeceğimi söyledim yanlız bırak beni ya!! " allahım neden beni anlamıyoduki sanki ığğh." İyi be ne halin varsa gör zatüre ol" oluyim ve öliyim rahat bırakın beni ya. Artık göz yaşlarıma daha fazla hakim olamadım akıp gittiler allahtan yağmur yağıyodu işallah fark etmemiştir."hey neden ağlıyosun kötü bişey söylemek istemedim."
ah lanet olsun lanet olsun " senle ilgisi yok git burdan" bana öle bi bakış attıki yağmurda ıslanan kediye acırken atılan bakış gibi "hayır gitmiycem madem sen burda oturup bekliyosun bende beklerim anlatmak istediğin bişey varsa dinlerim"
neden böyle bişey yapıyoduki bu ya gitmesini istiyodum sanırım ben gitsem daha iyi olucaktı ıslaklıktan üstüme yapışan formamı aldırmadan oturduğum banktan kalktım ve eve gitmeye karar verdim çocuğun adını bile öğrenmemiştim ama umrumdada değildi zaten.
Eve gisip rahat bi uyku çekmek istiyodum tek istediğim buydu. Eve girdiğimde direk odama çıkıp üstümü değiştirdim ve direk kendimi yatağa attım komidinimin üzerindeki ilaçlarımı görünce içmek için kalktım görmesem unutucaktım aslında bu aptal ilaçlara ihtiyacım yoktu tabikide ben deli değildim. Fazla hayalperestim sadece.
Haplarımı aldıktan sonra derin bi uyku çektim. Beni uyandıran annem oldu akşam yemeyi için yemeyi yedikten sonra tekrar yattım tabi ben çok uykucuyum ya.
***************************************
Bugün okula biraz geç kalmıltım ve şuan edebiyat dersindeydim edebiyatı hiç sevmezdim -_- ıyyyk. Okula başlayalı bi hafta geçmişti ve o günden sonra o gün bankta benimle oturan çocuğu hiç görmemiştim. Ve Yine canın sırasında oturuyordum oda yanımdaydı bu sefer de bişey dememişti sanırım alışmıştı.
Derste başımı sıraya koyup uyumayı düşündüm edebiyattı sonuçta hiç sevmem sölemiştim. Kafamı sıraya koyup düşünmeye başladım bütün hayatımı...
küçükken ankarada çok güzel bi evimiz vardı. Babamla annem kaçarak evlenmişler ama babamın çalıştı iş güzel bi işti hemen yan evimizde oturan berat vardı o zaman 10 yaşımızda olmamıza ramen birbirimizi çok seviyorduk ordan taşınırken beratın bana bakan gözleri hala aklıma geldikçe kalbime bir ok gibi saplanıyordu.
Ordan taşınmamızın sebebi babamın işinde terfi alması kütahyadaki bir şubenin müdürü olmuştu daha iyi bir gelecek verebilmek için oraya gitmemiz gerektiğini söyledi baya orda yaşadık sonra babam yine bir terfi aldı ve ben 8. Sınıftaydım bizi yurt dışına götürmek istemedi öğrenim hayatımı etkileyeceği için babam yurt dışına gittiğinde 3 sene boyunca annemle kütahyada yaşadık bolluk içinde ve babam iş izninde türkiyeye geldiğinde işinden istifa ettiğini artık bizimle yaşamak istediğini söyledi şimdi tekrar ankaraya gelmiştik tabiki eski evimize gidemezdik çünkü o kadar durumumuz yoktu oraya gitmeye cesaret edemezdim beratla karşılaşmayı göze alamazdım onu hep sosyal medyadan olsun falan takip etmiştim sevgim bitmesi gereken yerde dahada büyümüştü neden ki o beni çoktan unutmuştur zaten. Şuan babam ve annem son paralarıyla bi pastane açtılar evimiz de pastanenin üs katıydı kendi halimize yaşayıp gidiyorduk he unuttum bi olay ben bi sene önce bi sinir krizi geçirdim ve beni tımaraneye tıltılar. Deliye bağlamıştım hayali arkadaşlarım falan vardı aslında benim için gerçekti ama annemler hayali olduğuna o kadar inandırdılarki şimdide yeni okulumda yeni arkadaşlarımla kaynaşmaya çalışıyordum.
Ben bu düşüncelerle kafamı meşgul etmişken can koluma vurdu ve kantine gittiğini bişey isteyip istemediğimi sordu aslına bakarsanız iyi çocuktu sadece biraz fazla şımarıktı buda babasının bu okulda öğretmen olmasından kaynaklanıyordu sanırım.
Ben sınıfta boş boş otururken sınıfa o girdi o kimmi o bankta benimle oturmayı isteyen çocuk adını hala bilmiyorum bi anda göz göze geldik şaşırmış gibiydi bir hafta boyunca beni görmemiş olmasından dolayı heralde aslına bakılırsa bende onu görmemiştim bende şaşkındım bu sadece benim sınıftan çıkmamamdan kaynaklanan bi şeydi.
Okulun başında bahsettiğim cerende ortalarda yoktu okulda yanlızdım aslında. Yanımamı geliyo o benim aman allahım napıcam napıcam tamam sakin ol aleyna doğal davran gelirken bana gülümsedi ben ona gülümsemedim niye gülümaiyimki pişkin pişkin gelip sırama oturdu.
" naber aleyna ne zamandan beri gözükmüyordun ben benim yüzümden başka okula naklini aldırdın sandım o günden sonra göremeyince " ay of salak ya " hı ne kadar komik sunıftan çıkmayı sevmem sadece " bana saçmalama der gibi bi bakış attı " arkadaşım yok demiyoda ben sınıfta oturmayı severim diyo " ne ukala bu böyle alakası yoktu tabiki arkadaşım yoktu yanlızdım. İşte ne ya. " sananeee!"
Pişkin pişkin güldü " sadece arkadaş olmak istiyorum aleyna ben burak. " elini tokalaşmak için uzattığında bi bakış attım sonra uzatım elini sıktım. " benimde fazla arkadaşım yok aslına bakarsan nereden geldin neden geldin anlat bakalım " aıkılmıştım sevmezdim böyleşeyleri " boşver ya ben bi bahçeye çıkıcam "
oda kalktı yanımda geldi bahçeye çıktığımdada hala peşimdeydi aniden arkamı dönüp " gitsen diyorum artık dedim. " omuz silkti " bahçeye çıkmak istedim " allahım sinir bozucu " o zaman başka bi bankta otur çünkü bu bank ta ben oturacağım" dedim ve banka oturdum oda benle aynı zamanda oturmuştu.
Sabır ya tam azımı açıp konuşacağım sırada burak üzerime atladı ay aapık napıyo bu ya ağğ kurtarın beni sonra birden kalkıp benide kaldırdı banktan uçmuştuk. " napıyosun sen be pis sapık" derken bi yandanda vuramaya çalışıyodum. " bi sus be kızım bu hızla gelen futbol topu yüzünün ortasında patlasaydı dahamı iyiydi " dedi arka tarafta seken topu göstererek.
Ne diyiceğimi bilemedim bi anda " bişey değil " dedi sırıtarak yüzsüz ya ıy salak gıcık oldum aslında beni kurtarmıştı ama olsun gıcıktım " teşekkür etmedim küstah " dedim ve kızlar tuvaletine gitmeye karar verdim...
Bu bölümlük bu kadar ;
Burağın amacı ne yoksa aleynaya aşıkmı ?
