Ik word wakker van mijn mobiel die maar af blijft gaan. Ik word kreunend wakker en kijk om me heen. Ik zag dat ik niet thuis was. Dan realiseer ik me pas dat ik bij Liam ben. Ik glimlach en kijk even opzij waar hij vredig lag te slapen. Ik pak mijn mobiel op als ie weer af gaat. Ik zie dat het Lynn is en ik vraag me af waarom ze nog zo laat belt. 'Hey, wacht eventjes.' Fluister ik. Ik loop de slaapkamer uit en loop naar de badkamer. Tastend in het donker vind ik de lamp en die knip ik aan. Op dat moment hoor ik pas dat Lynn huilt aan de andere kant van de lijn. 'Lynn! Wat is er?' Vraag ik bezorgd. Ik hoor dat ze diep adem haalt. 'Ik ging nog even uit. met Kate.' Begint ze. Ik luister aandachtig. 'En toen op een gegeven moment zag ik Ramon, je weet wel de ex van mijn moeder die me heeft mishandelt een paar jaar geleden. Hij keek me heel smiechtig aan en ik ben zo bang Amy ..' Ik hoor dat ze weer begint te huilen. 'Ssst, rustig maar. Waar ben je nu?' Vraag ik rustig aan. 'Ehm .. Bij dat cafe waar wij twee weken geleden ook zijn geweest. Daar voor de deur. Ik durf niet naar huis want ik ben bang dat ik hem tegenkom en ik kan Kate nergens meer vinden.' Ze snikt en ik denk eventjes snel na. 'Ik kom er zo snel mogelijk aan, oke? Zorg dat je daar blijft, dan kan er niets gebeuren. En houd je mobiel bij de hand!' Zeg ik en ik hoor dat Lynn diep adem haalt. 'Oke, ben alsjeblieft snel Amy ..' Ik knik. 'Ik kom zo snel mogelijk. Tot zo! Het komt goed!' Zeg ik en ik maak een kusgeluidje. Ik hoor Lynn me nog zachtjes gedag zeggen en dan zet ik mijn mobiel uit. Ik loop naar de slaapkamer en ga op de rand van Liam's kant zitten. 'Liam..' Zeg ik. Geen reactie. 'Liam..' Zeg ik nog eens terwijl ik zachtjes over zijn arm wrijf. Hij maakt gapend zijn ogen open. 'Hmm, Amy.' Zegt hij slaperig. 'Wat is er?' Ik besluit het meteen te vertellen. 'Lynn heeft problemen en ik moet haar zo snel mogelijk op halen. Ze is in het centrum van Londen.' Liam kijkt een beetje verward, dat snap ik wel want hij is pas net wakker. 'Ik leg het straks allemaal beter uit, maar kun je me alsjeblieft helpen en haar met me op gaan halen? Ik kan haar daar niet laten staan en te voet gaan lijkt me ook niet zo verstandig zo laat..' Liam knikt. 'Natuurlijk.' Hij gaat rechtop zitten, haalt een hand door zijn haren en glimlacht dan. Ik glimlach terug. 'Bedankt Liam, je bent een schat.' Hij grinnikt en stapt uit bed. 'How how, zo is het wel weer genoeg.' Hij knipoogt naar me en ik grinnik zachtjes. Ik mag een vest van Liam lenen en zo rijden we richting Lynn.
Als we er zijn en ik Lynn zie staan spring ik uit de auto. 'Lynn!' Schreeuw ik en ik ren naar haar toe. Ik zie dat ze schrikt maar als ze me ziet ontspant ze. 'Amy, ik dacht dat je nooit zou komen.' Zegt ze huilend. Ik omhels haar en wrijf zachtjes over haar rug om haar te troosten. 'Rustig maar, het is goed. Je bent veilig.' Ik zie dat Liam de auto uit stapt en hij komt naar ons toe gelopen. 'Alles goed, Lynn?' Vraagt hij bezorgd. Ze knikt. 'Nu wel, maar ik wil hier even goed zo snel mogelijk weg.' Liam en ik knikken allebei begrijpelijk. We lopen richting de auto en Liam start de motor. Zo rijden we weer terug naar zijn huis.
Als Lynn vredig in het bed ligt te slapen, zitten Liam en ik nog met een kop warme thee op de bank wat voor ons uit te staren. Als ik mijn kop leeg heb loop ik naar de keuken en zet ik hem daar op het aanrecht. Liam komt achter me aan gelopen. 'Kruip maar terug in bed, naast Lynn. Ik slaap wel op de bank.' Zegt hij lief. Ik glimlach naar hem en geef hem een knuffel. 'Weltrusten, Liam.' Zeg ik. 'Weltrusten, Amy. Slaap lekker.' Antwoordt hij en hij drukt een kus op mijn haren. Ik glimlach en loop dan terug naar de slaapkamer waar ik weer in bed ga liggen, naast Lynn. Dan realiseer ik me pas wat voor gevoel die kus op mijn haren me had gegeven. Het was niet zomaar een gevoel geweest, nee dat was het absoluut niet. Het waren kriebels in mijn buik geweest en het had me gloeiende wangen gegeven. Als ik aan Liam denk komt er automatisch weer een vrolijke grijns op mijn gezicht en dan begin ik pas te snappen waar al die gevoelens op slaan. Ik was verliefd. Al hoewel mijn gevoelens dat zeiden, was ik er zelf nog niet helemaal van overtuigd. Ik bedoel; Liam was gewoon een vriend en niet meer dan dat. Meteen op het moment dat ik dat denk gaat er een steek door mijn buik. Dit waren geen vlinders, dit was zo'n pieker gevoel. Zo'n pieker gevoel kreeg ik op het moment als mijn gevoelens het niet eens waren met mijn gedachtens. Ik zucht diep. Ik was nu te moe om over zo'n dingen te denken, ik moest gewoon gaan slapen. 'En nee Amy, je bent niet verliefd op een jongen die gewoon een hele goede vriend van je is. Dat ben je niet.' Zeggen mijn gedachtens voordat ik in slaap val.
Hi allerliefste lezers van de heeele wereld! (: Ik hoop dat jullie het een beetje een leuk hoofdstukje vonden. Sorry, het is niet zo lang inderdaad en we uploaden de laatste tijd ook minder snel een hoofdstukje maar dat komt omdat we het beide heel erg druk hebben met school en met onze andere hobby's. Toch hopen we dat jullie weer voor ons voten of een comment geven of fan worden! Dat waarderen we echt heel erg! Als we iedere keer die nieuwe getallen zien verschijnt er automatisch een glimlach op ons gezicht hihi. Net zoals bij Amy als ze aan Liam denkt. Laat ons weten wat je hoopt dat er gaat gebeuren en wat je allemaal leuk lijkt voor in het gevolg! Byeee, xxx!
