Hayatı akışına bıraktım hep. Çünkü omzumda ayın sonunu nasıl getireceğim psikolojisi yoktu. Sınavdan aldığım notla sınıfta kaçıncı olurum acaba?'y dı tek derdim. Okulun populer kızlarıyla poz verip sağını solunu oynatmak gibi bir hevesimde olmadı hiç. Sahi ben nasıl bir ergendim böyle. İnsan bukadar mı aklı bulutların arasında yağmuru bekleyen güz gibi olur.... Şunu unutmayalım çok sivilce derdimiz olmuştur yada bir kaşık fazlaya yiyince tartılara küstüğümüz. Hep lanet okuruz bizden zayıflara ama sonuç aynı kantinin o mükemmel cezbedici sırasında tostumuzu almak için can havliyle itiştiğimiz sahneler. Peki ya güzel görünmeyi istemek onca boşverişe rağmen katologlara göz kaydırmakta neyin nesidir.
Ne içindir bunlar? Eline erkek eli bile değmemiş henüz duyguları yüzünden iç organları yer değiştirmemiş kişiler için neyi ifade ediyor bunca takıntı? Sanırım zor olmasa gerek cevaplar. Beğenilme ihtiyacı... İnsan beğenilmeye ve sevilmeye açtır ve doymayacaktır da ölene kadar. Pamuk şekerinin verdiği haz kadar sevilmek ister insan. Zayıf gösteren aynalar kadar da beğenilmek. Hatta durup dururken biri gelsin tutsun kolundan " kalk gidiyoruz " desin senin " nereye?" demeni beklemesin yeterki iyi hissettirsin . Babanın savunmasız küçük kızı olarak kalma.. Hepimi öyle değilmiyiz bize kalsa küçük dağları biz yarattık zaten ama zerre kadar bi halt bildiğimiz yok !!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belki bir gün BİZ oluruz
RomanceSeninleyken kurduğum hayallerin yıkılışını tek başıma izliyorum .. Bir umut hep dönmeni beklerken yazdığım satırları, özlemimi bu kitaba işliyorum. Ayrılık acısı çekenlere sesleniyorum bu kitabımda. Yazdıkça dah çok özlüyorum seni. Ama sustukçada pa...
