Kendini koca bir boşlukta hissediyordu Alen , sorguluyordu hayatı , niye sevdim? , o kız kimdi?
Kütüphaneden çıkalı belki 10 dakika olmuştu. Kalbi sıkışıyordu sanki aldatılmıştı belki de cidden aldatılmıştı. Düşüncelerini bir kenara bırakıp yola koyuldu...bir anda durdu , kolunda sıcak bir el vardı, elin sıcaklığının olduğu yere yüzünü döndü... yine öyle bakıyodu Onur, yeşil gözleri kalbini ısıtıyordu. Onur;
-Bak beni yanlış anladın,öyle bişey yok!
-Kendini açıklamak zorunda değilsin Onur, hatırlarsan biz tanışalı sadece bikaç saat oluyor
dedi Alen sonradan Onur;
-Bak bunu söylemek için çok erken ama seni seviyorum!
-Ne?...
-Tamam söylemek için çok erken ama öyle hissediyorum
-Bikaç saat içinde aşık olunmaz Onur , senin gibi ayran gönüllü birine mi evet diyicem
Onur'un gözlerinden öfke saçılıyordu, Alen eve gitmek için sırtını Onur'a döndü...Birden bedenin bir kuvvet tarafından çekilişiyle irkildi, önce damarlı kolları sonra Onur'un yüzünü gördü , kendini savunmak istiyordu ama aynı zamanda ona kendini bırakmak istiyodu
-Onur n'pıyosun?
-10 aydır yapmam gerekeni...
Onur , Aleni bir apartman içine sokmuştu. Alen;
-Bana bak !!! Ararım polisi
-Öyle mi ?
-Öyle
-Peki o zaman...
Kalın dudakları benim sözcüklerimi bastırdı, çok güzel öpüyodu dudaklarımı diye düşündü Alen içinden , sonunda o da karşılık verdi bu güzel öpücüğe
Onur belini kavradı , kendine doğru çekti Alen'i
belki yarım saat olmuştu belki de bir saat ama ayrılamıyorlardı
Alen;
-Baba!!! Ne işin var burda
Devamı gelecek 💞
