(hikaye melo'nun ağzından askolar)
Bi anda apartmanda babam belirdi , Mert'in eli belimde benim dudaklarım onun dudaklarında...içimdeki ses bi anda :
ŞİMDİ YEDİN YARRAĞI KEZBANMert hemen toparlandı , babam olayları anlamaya çalışıyordu sonra babamın arkadasından bir kadın geldi:
-Askım ekmekleri aldım hadi koyalım yemeğide doyuralım karnımızı
O an durdu hayat benim için zaten hoslandığım ama sevgilisi olan cocuk beni öperken babam bizi yakaladı üstüne bide bu kadın...Durduramım göz yaşlarımı annemi Sultanımı düşündüm sadece o sinirle Mert'i iteleyip hızlıca apartmandan çıktım...Neydi o? Ben ne gördüm? Mert kim? Her şey niye bu kadar hızlı? Eve gidemezdim hayır , hemen kızlara yazdım. Birine oturup derdimi anlatmam lazım yoksa ölüp bitiricem kendimi...Telefonda:
1 YENİ MESAJ MISRAMM🤩'DAN
"Aşkım konum at geliyorum alıcam seni"
Gözyaşım dinmiyor uzaklaştığım sokaklarda Mısra'yı bekliyorum...Mısra kim peki? Hemen söylim benim can arkadaşım çok güçlü bi kadın kendisi...Çok süre geçmedi Mısra geldi aldı beni . Tutamadım bi anda ağladım onun omzunda sonra bir kafeye geçtik oturduk bi sigara yaktım anlattım her şeyi , tüm bu olan boktan işleri. Kız şaşırdı kaldı ağzından bir çift kelime çıkmadı o da ağladı benimle sonra beni eve bıraktı işte her şey orda oldu zaten...