Forbidden And Untold

Chapter III : Scandals

Pandora

Masyado nang marami ang nasa cafeteria. Hindi ko na makita kung nasaan ang unahan ng pila. This is gonna be a big oh no.

Nagkataon kase na free time sa hapon ngayon ng lahat ng grade level. Kaya ganito kahaba ang pila. Halos hindi ko na nga mabilang kung anong oras na ako dito.

Napagtanto ko na na bumalik nalang sa classroom. Napansin kong walang tao dun kaya bumalik ako sa upuan ko. Nagbasa nalang ako ng notes ko dahil wala din naman akong magawa.

The guards can be a little strict on the schedule. Binibigyan kase sila ng schedule kung kailan ang start ng klase at ang end ng lahat ng subjects.

"kruuu~~" rinig kong sabi ng tiyan ko. Oo nga pala. Hindi ako nag tanghalian. Dahil sobrang haba ng pila.

"here. Eat this " napatingin naman ako sa lunch box na binibigay saakin. It was my seat mate. I didn't remember exactly kung ano name niya.

I'm to busy thinking if I did the laundry or not Kaya Di ko nalaman ang pangalan niya.

"paano ka nakakuha ng pagkain? Maaga ka pumila? "

"nah, I always bring my own lunch. " nakangiting Saad niya. Inilapag naman niya ang pagkain sa table ko at umupo katabi ko.

Paano ko ba siya tatawagin. Nakakahiya naman kung tanungin ko siya. Eh nakalimutan ko din eh. Nahawa na din ako ni Creiy sa pagiging makalimutan.

"Pandora, hey na out of the universe ka na naman" kumunot ang noo niya at pumitik pitik ng kanyang kamay sa harap ko.

"sorry sorry may iniisip lang"

"wag mo nang isipin "

"ha? "

"nandito na ako, wag mo na yan isipin ang gwapo kong mukha. " hindi ko alam kung matatawa ako or maawa. Poor Mr. Seatmate, he doesn't know na di ko talaga alam ang name niya.

Wait he knows that I don't remember his name? Omy God he's a manghuhula. I don't know what's the English of manghuhula. Kaya ayan nalang.

"so... I don't have to keep it a secret anymore? " pag tanong ko naman sakanya at binuksan ang Lunch box.

Lumaki naman ang mata niya ng lumapit ako sakanya. Tumango naman siya at ngumiti ako.

Buti naman at alam na niya, it's a relief.

"so you really do like me-"

"omg good, because I can't take it anymore that I don't know your name yet-wait I like you? " tumigil ako sa pag salita at inulit ang sinabi niya.

Did I say anything about that? I think not. Parang wlaa naman.

"so you don't remember my name? Bummer. " pag layo naman niya saakin at kinuha ang tubig niya. Did he just changed the topic or not?

"no not that one. The one that you said before. " pag tanong ko sakanya. Tumigil naman siya sa pag inom ng tubig at tumingin saakin.

"na ano? Na hindi mo naalala ang pangalan ko? "

"not that the other one"

"na na out of universe ka kanina? " is he Creiy that can't remember anything after that or sadyang makakalimutin lang siya?

And why in the world am I thinking about that hedgehog?

"no, well一just never mind. " inaamoy ko nalang yung ulam. I can still hear my stomach crumbling. Well, This is embarrassing.

We already finish our food. Niyaya din ako na lumabas, buti nalang at lumabas na ako nakaka boring ang buhay. We went to go to the library.

I don't want to waste my time on just sitting around and do nothing. And besides we still have our homework to finish. So I just agreed to it.