het leven van Nawal

deel 42

Ik weet ik heb lang niet geschreven , ik had het m3ayek druk man school begint gelijk geven ze me shit mee naar huis . Moehim hier deeltje inshallah maak ik jullie blij❤

Vorige deel :
" waar is mijn vader?" Vraag ik gewoon aan iemand " " hij had nog werk te doen " vertelde hij.  Ik vroeg hem watvoor maar hij weet het zelf ook niet . Raar.
Verder:

Ik stapte in mijn auto en reed naar huis . Als ik bijna thuis ben aangekomen hoor ik geschreeuw op een andere niveau. Ik parkeer 1 straatje oor mijn huis en stapte af . Ik hou mijn geweer alvast in de hand en zocht van waar het geluid komt .

Ik bleef stappen en blijkt dat het uit ons huis kwam ik pakte snel mijn sluitel en wou de deur opendoen maar blijkt dat de deur al open was. Ik loop zacht maar snel naar de woonkamer en geloofde mijn eigen ogen niet .

Mijn bloed eigen vader die zijn geweer op mijn moeder richt . Ik stuurde snel in de famillie groep waar mijn broers en ik in zitten .
"Ren nu naar osso papa is kkr lijp. Ren nuuuuu hij wilt mama schieten .wat moet ik doennn"

Ik zag dat ayoub dit had gelezen en gelijk antwoorde " ik wist het , ik ben paar straatjes van huis . Ik ben binnen 1 min daar pak je teli en film zet het ergens neer en film alles . Zorg ervoor dat papa dit niet ziet " ik antwoorde nog snel dat ik het ga doen en pakte snel mijn camera erbij . Ik zette het achter me en deed paar schoenen voor me telefoon dat het niet opvallend is .

Ik zag dat me moeder me zag maar ik gaf snel een gebaar dat ze niet opvallend moet kijken .

Ik rende naar de deur en dee alsof de deur opslokt was en deed extra hard de deur dicht " IK BEN THUIS " schreeuwde ik .

" NAWAL GA NU NAAR BUITEN NUU" schreeuwde mijn vader . " ik moet je iets vertellen ikkom"zei ik en deed de deur open . Ik keek verbaasd naar mijn vader en schreeuwde kanker hard . " w-wat doe je " " ik zei nog tegen jou dat je niet moest komen je neemt zelf de risico " mijn vader greep mijn moeder van achter en richte het pistool tegen der nek . Ik pakte snel mijn geweer en richte het op mijn vader
" neer. Nu . Anders zie je je moeder morgen in de graf te rotten . En je kiest je moeder boven je vader . Schaam je ."

" wacht wat zeg je? Ik die me moet schamen ? Eh bnedem je wilt je eigen vrouw vermoorden en dan zeg je dat ik me moet schamen . Qa je hebt geen manieren vriend doe normaal . N3el shitan leg die geweer neer.  Denk je dan niet naar ons ? Ik die alles doe om u blij te zien en wat u doet is gewoon mijn moeder neer willen schieten sorry maar dit laat ik  niet gebeuren vriend"

en richte mijn geweer nogsteeds op mijn vader. Ik zag dat mijn vader voor 1 second medelijden had en dat verdween gelijk . Geen hart. Geen.Hart.geen.hart  dat bleef de heletijd inmijn hoofd . Dat gij dit kan flikken vriend wollahte ik kak op deze chap . Al mijn respect is weg . Vanaf nu beschouw ik hem als een strondvlieg die achter strond gaat. Maar voor hem is dat geld

opeens hoor ik een  harde klap . Ik keek naar achter en zag al mijn broers met een geweer in hun handen . Ik zie mijn vader lachen . En geen normale lach maar een psychische lach .

Dat dit mijn vader is . Vol ongeloof blijf ik maar mijn vader aankijken. Ik zag dat mijn vader zich zwaar irriteerde aan ons .

"Wollah als je mama niet los laat ga ik dingen doe wat ik vroeger al wou doen ." Zei ayoub . Mijn vader begon nog harder te lachen . Ik hoor dat er politiewagens aankomen . Lijn vader schrok en schoot tegen de plafond . " jullie gaan boeten . Onhoud dit goed"
" LAAT MAMA LOS " schreeuwde ik en schoot tegen mijn vader . Mis. DE HELE FUCLING DAG HEB IK GESCHOTEN EN HET WASNIET MIS . WANNEER HET RAAK MOET ZIJN MIS IK . ik schoot alweer en bam recht in zijn arm . Gelijk liet hij mijn moeder los. Hamdoullah dat is dan alvast goed. flikkers ( politie)kloppen kanker hard op ons deur mijn vader schoot recht in me moeders rug . KANKER ACHTER HAAR HARD KANKER KANKER KANKER.

mijn vader rend via de achter thuin weg  en ik bleef schieten ik ging achter hem aan en mo ayoub kwamen achter me aan ik bleef schieten . Nasser kwam ook en zei dat ik het voor ayoub en mo moest overlaten.  " wollah hij gaat boeten . Hij gaat hard boeten" fluisterde ik . Voor even zag ik alles zwart . Ik knipperde een paar keer achter elkaar en kon weer normaal kijken . Waarom ? Waarom wij.
Al deze 7miljard mensen moet het ons overkomen? Sabr. Sabr
Hoor ik de heletijd in me hoofd ik word gek . Toen bedachte ik dat me moeder nog thuis licht

Ik rende zo snel dat ik kon naar de achtertuin . Ik zag me moeder daar op grond liggen en kanker politie rond haar . Ik rende naar haar toe en bleef der staren . " mama alsjeblieft laat me hier niet alleen achter . Asjeblieft " zei ik huilend . Ik zag dat ze moeite deed om haar ogen open te houden . Ze sprak de shahada uit en sloot haar ogen .

" YEMA NEE ALSJEBLIEFT LAAT ME HIER NIET ALLEEN " ze opende rustig haar ogen en het enige wat er uit haar mond kwam.  Was "sabr" en toen viel ze weg " NEEE YEMAAA " de mannen trokken me weg en duwde me die kanker wagen in .

Wat zullen de politie mannen haar vragen ? Zal ze eruit kunnen?

Like en deel ,

Hey nieuw deeltje na honderd jaar 1000 woorden in totaal🔥❤