••The Owner Of Captain Owl ••

1

U••

"Keiji...! Keiji...!"

အိမ်အောက်ထပ်မှဆူညံဆူညံအသံများအပြီးအစီးတွင် အပြာရောင်မျက်ဝန်းပိုင်ရှင်ကောင်ငယ်လေးတစ်ယောက် လှေကားထစ်မှဖြည်းညှင်းစွာဆင်းလာပေ၏။

သူ၏အမူအရာကတက်ကြွမှုရှိမနေသလို ပင်ပန်းနေခြင်းမျိူးလည်းမဟုတ်ရပေ။ ရေပြင်ကဲ့သို့တည်ငြိမ်သောအမူအရာက ထိုကောင်လေး၏မျက်ခုံးထူထူနှင့်ပနံသင့်လှသယောင်။

နတ်ဘုရားများပင်ရူးသွပ်သွားနိုင်လောက်အောင် လှရက်နိုင်လွန်းသော အနှီသူ၏နာမည်မှာ Akaashi Keiji ပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။

Apron ကြီးတစ်ခုဝတ်ရင်းပွစိပွစိလုပ်နေသော အဖေဖြစ်သူ Akaashi Shimura အား Keiji ကပြုံးရုံသာပြုံး၏။

"ဒီနေ့ကျွန်တော်နည်းနည်းနောက်ကျမှပြန်ရောက်လိမ့်မယ်ထင်တယ်..."

Keiji ၏စကားကြောင့် Shimura ကမျက်ခုံးတွန့်၏။

"ဘယ်သွားမလို့လဲ? ကောင်မလေးနဲ့လား? တစ်ညလုံးပြန်မလာရင်ပိုကောင်းတယ်နော်...စိတ်ချပြီး သွားသာသွား...အိမ်ကိစ္စအဖေ့ကိုအပ်ခဲ့!"

ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကိုယ်ဝံ့ကြွားစွာပုတ်ရင်းပြောလာသောအဖေဖြစ်သူအား Keiji ခေါင်းခါရုံသာတတ်နိုင်တော့သည်။ အလယ်တန်းကျောင်းသားအား ဖခင်တစ်ယောက်ကမြှောက်ပေးနေလိုက်ပုံကို တွေးကြည့်ရုံနှင့်ကြက်သီးထရ၏။

Shimura က လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာနေတတ်၍ အလွန်ပွင့်လင်းရိုးရှင်းသူဖြစ်သည်မို့ Keiji နှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ဟုပင်ဆိုနိုင်သည်။ ထိုသို့အလွန်ပျော်ပါးတတ်သည့် ပုံစံများကြောင့် သုံးနှစ်သားအရွယ် Keiji နှင့်သူ့အား မိန်းမဖြစ်သူကပစ်သွားခဲ့သည်ကိုပင် နောင်တရသည့်ပုံမပေါ်ချေ။

သို့သော်လည်း အဖေဖြစ်သူအကြောင်းကောင်းကောင်းသိသည့် keiji အတွက်တော့ ၎င်း၏နေထိုင်ပုံများကအပြစ်တစ်ခုဟုမဆိုနိုင်။ အဖေတစ်ခုသားတစ်ခုမို့ Keiji ကသာ ပို၍တည်ငြိမ်သောသူဖြစ်ပေး၍ ဖခင်အားလိုက်လံထိန်းကျောင်းပေးရတော့သည်။

"ကျောင်းဆင်းရင် Volleyball အစမ်းပြိုင်ပွဲတစ်ခုသွားကြည့်မလို့ပါ..."