365 Days With You: PBTP1392 PANGALAWA (COMPLETED✔)

Chapter 37

Oddete's POV

puro mga flash ng ilaw ang bumungad sa akin ng pumasok ako sa university. halos lahay ng camera nakatutok sa akin at napapapikit ako dahil sa silaw ng mga ilaw nila.

"Ms. Santiago, totoo po bang gusto mong tulakin  si Ms. Rivas sa hagdanan?" tanong ng isang reporter sa akin pero kinuha ni Lucas ang mic at malakas na binato sa sahig.

"lagat ng mga sinasabi ninyo ay walang katotohanan, mga peke lahay ng sinasabi ninyo" seryosong sabi ni Lucas at may lumapit na isang reporter sa amin at tinutok ang mic saming dalawa.

"ehh bat parang guilty po kayo, sir Lucas? it means na ginawa po talaga iyon ni Ms. Santiago?" tanong ng isang reporter sa amin. nakita ko ang galit s mga mata ni Lucas at hinila niya ang kamay ko at tumakbo paalis duon.

pumunta kami sa rooftop at hingal na hingal na huminto ruon. walang katao-tao at tumingin si Lucas sa ibaba at nakita niya ang dagsa-dagsang mga reporter sa labas.

"dito muna tayo, hindi nila tayo hahanapin dito" saad ni Lucas. napaupo ako at sinuklay ang buhok ko gamit ang aking daliri.

"Lucas, hindi ko na alam ang gagawin ko, first nawala si Merlin, tapos ngayon, yung news aboout sa isang pangyayari na hindi naman nangyari" sabi ko at hindi ko na napigilang lumuha. "hindi ko na kaya Lucas, nawala na yung taong mahal ko, ang dyosang pinagkakatiwalaan ko, ang mga kaibigan at kaklase ko, lahat, wala ng oapanig sa akin, wala ng maniniwala sa akin, dahil sa pangingin nila isa akong demonyo at siya? isang anghel"

naramdaman ko ang kamay ni Lucas sa aking balikat at hinila ako papunta sa kanya at niyakap ako ng mahigpit at hinaplos ang buhok  

"wag mong isipin yan Oddete, nandito parin ko, nandito kami ni Louis na laging naniniwla sayo, naniniwala kaming makakaya mo to, wag kang sumuko kaagad Oddete, kahit na wala na si Merlin, nandito kami, magiging gabay mo" sabi ni Lucas sa akin, niyakap ko siya pabalik at humiwalay kami sa isa't-isa at pinunasan ang luha ko.

"kaya mo to Oddete" sabi sa akin ni Lucas, ngumiti ako at tumango. tinignan namin ang ibaba kung marami pang reporters at buti na lamang ay umalis na sila. umal;is na kami sa rooftop at naglakad papunta sa classroom namin, naririnig ko ang mga bulungan nila tungkol sa pangyayari pero hindi ko sila pinansin at pumasok na sa Classroom namin. lahat sila nakatitig sa akin/ tinignan ko sila Avira at masama ang tingin nila sa akin at inirapan p ako ng iba. pumunta ako sa lamesa ko at nanlaki ang mga mata ko ng makita ang mga nakasulat duon

may mga nakasulat na 'SLUT', 'MALANDI', 'MANG-AAGAW', 'TRASH' at iba pa at maraming mga basura ang nagkalat.

pinipigilan ko ang luha kong  bumagsak, pinulot ang mga basura at nilagay sa bag ko dahil walang trash bag na nakakalat sa paligid at naramdaman kong may bumato sa aking ulo. tinignan ko iyon at nakita ko ang papel na hugis bilog at nagpatuloy sila sa pagbato.

"ISA KANG SLUT!"

"ANG HAROT MO! KITA MONG MAY FIANCE NA YUNG TAO!"

"NAGBABAIT-BAITAN PARA MAKUHA ATENSYON NI LANCE AT WORST!? NILANDI PA PATI YUNG KAKAMBAL!!"

"ANGHEL SA LABAS, DEMONYO SA LOOB!"

napatigil sila sa pagbato at nakita ko si Denise papalapit sa akin. nilahad ko ang kamay ko ng inangat niya ang kanyang kamay pero malakas na sampal ang natanggap ko sa kanya.

"nandidiri ako sayo Oddete, alam mo, Tinanggap ka namin, we treat you like our own family! and then this! eto ang ibibigay mo sa amin! YOU FLIRT HER BOYFRIEND AND THEN YOU TELL TO US THAT MICA PUSH YOU DOWN THE STAIRS AND YOU SAYS TO HER THAT
YOU WILL TAKE LANCE FROM HER! SUCH A SLUT! SANA HINDI KA NALANG NAMIN NAKILALA! You know, bagay lang sayo ang malaglag sa hagdanan, sa tingin mo ba may papanig sayo? sa tingin mo ba, may kakampi sayo dahil sa ginawa mo?" mariin na sabi ni Denise. nasaktan ako sa mga sinasabi niya sa akin at pinipigilan kong lumuha sa harapan nila, kinukurot ko ang hita ko para hindi lumabas ang luha ko pero nagulat ako ng may nagsalita sa likuran ko.