.

730 56 14
                                    

სკოლაში სწრაფი ნაბიჯებით შევდივარ და ვფიქრობ ძალიან დავაგვიანე თუ არა, დილით საათზე დახედვაც კი დამავიწყდა -ღმერთო გთხოვ მივასწრო ვჩურჩულებ და რაც შეიძლება სწრაფად ავრბივარ მეორე სართულზე, ჩემი კლასი დერეფნის ბოლოსაა
-"რატომარის დღეს ასეთი სიწყნარე ნუთუ მართლა დავაგვიანე?" ვხვნეში, ვცდილობ სუნთქვა დავირეგურილო, საკლასო ოთახის კარებთან ვჩერდები, ხელს კედელს ვაყრდნობ ოდნავ ვიხრები და მეორე ხელს ახურებულ ლოყაზე ვიდებ -"ჯანდაბა! ჯანდაბა" საბოლოოდ ვმშვიდდები, მასალას ზედმეტად ჩამოვრჩი რას მეტყვის ჩემი დამრიგებელი? დარწმუნებული ვარ გამაგდებენ თუ ისევ შევწყვეტ სწავლას.

კარს სწრაფად ვაღებ და თვალები მიფართოვდება კლასში არავინაა, ჩემი დამრიგებლის გარდა რომელიც კომფორტულადაა მასწავლებლის მაგიდასთან მოკალათებული, შავი თმა უკან აქვს გადაწეული, პერანგის ორი ზემოთა ღილი შეხსნილი, ტუჩებსშორის ფანქარი აქვს მოქცეული და მოსწავლეების ნამუშევრებს გულმოდგინედ ათვარიელებს -"ბ..ბატონო ჯ..ჯონგუკ?" ვბურტყუნებ და კარებში დასჯილი ბავშვივით ვდგავარ ის თავს წევს და გაკვირვებული მიყურებს ღმერთო გაკვეთილები უკვე დასრულდა და მე ამდენიხანი მეძინა? -"ჯიმინ აქ რას აკეთებ?" ტუჩებშორის მოქცეულ ფანქარს მაგიდაზე დებს და თავიდან ფეხებამდე მათვალიერებს. -"ბატონო...მე დავაგვიანე?" გაშეშებული ვდგავარ კარებთან დარწმუნებული ვარ ზედმეტად საცოდავი სახე მაქვს ამ წამს -"რა?" ის იცინის ჯანდაბა როგორ მრცხვენიამოვარდისფრო თმაში თითებს ვიცურებ და ქვედატუჩს ნერვიულად ვიკვნეტ
-"ჯიმინ იცი დღეს რადღეა?" ის ისევ დაჟინებით მიყურებს თითქოს ჩემზეა გადაკიდებული  ჯიბეში მიგდებულ დალეწილ ტელეფონს ვიღებ და ვრთავ ჯანდაბა ჯიმინ რატომ ხარ ესეთი დებილი რატომ დღეს ხომ შაბათია ტელეფონს ვთიშავ და ისევ ჯიბეში ვაბრუნებ არვიცი რავუთხრა ჯონგუკს მე მის თვალში ისედაც დიდიხანია საცოდავი ვარ ან იქნებ არა და მე ვფიქრობ ბევრს ჯონგუკი ისევ იცინის სკამიდან დგება და ჩემსკენ ნელი ნაბიჯებით მოიწევს მე ჩუმად ვდგავარ ისევ დასჯილი ბავშვივით
-"ჯიმინ რაგჭირს? შენს თავს აღარ გავხარ შენ ხომ იყავი შესანიშნავი მოსწავლე ნომერპიეველი მთელს კლასში ასე რამ დაგაკარგინა თავი?" მასწავლებელი მართალია თავს ვხრი უბრალოდ ყველაფერი ისე შეიცვალა ჩემი ოჯახი, ყველაფერი კარგად იყო ადრე, სანამ მამა მამიკოს ვიღაც კახპაში გაცვლიდა, მამიკო ამის შემდეგ ცუდად იყო ერთმანეთს დაშორდნენ და მეც მივიღე საშინელი სტრესი. მამიკო თავის თავს აღარ ჰგავდა ამან ჩემზეც იმოქმედა, ჩემი თბილი ოჯახი მოულოდნელად დაიშალა და ყველაფრის სურვილი დავკარგე.

SEX EDUCATION|სექსუალური განათლებაWhere stories live. Discover now